Στις 27 Απριλίου συμπληρώθηκε ένας χρόνος χωρίς την παρουσία του συντρόφου Ανέστη Κιζιρίδη. Ο σύντροφος Ανέστης ήταν ένας πραγματικός κομμουνιστής, από τους λίγους κρίκους που απέμειναν για να συνδέουν το παρελθόν με το παρόν του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα και να δείχνουν το μέλλον του.
Η στάση του σε όλη τη διάρκεια της ζωής του αποτελούσε παράδειγμα και έμπνευση για όλους όσους τον γνώρισαν και έζησαν δίπλα του. Από την προσφυγιά και την πείνα που ζήσαν στο πετσί τους αυτός και η οικογένειά του μέχρι τους αγώνες της εργατικής τάξης όπου ως οικοδόμος πάλευε για το σπάσιμο των δεσμών της εκμετάλλευσης. Οι εξορίες και τα βασανιστήρια δεν κατάφεραν να τον λυγίσουν.
Μέσα από τις γραμμές της ΟΜΛΕ, αρχικά, και του ΚΚΕ(μ-λ) στη συνέχεια έδωσε με συνέπεια και ταξικό κριτήριο τη μάχη ενάντια στο ρεβιζιονισμό και την προδοτική γραμμή που κυριάρχησε στο ελληνικό και διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Με την επιμονή του στην επαναστατική θεωρία και πράξη έδειχνε πάντα προς την προοπτική του λαού και της εργατικής τάξης για την ανατροπή του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού και την οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας. Έδειξε σε όλους όσοι τον γνώριζαν πώς είναι να ζει κανείς ως κομμουνιστής, αλλά και το πώς να πεθαίνει ως τέτοιος, πιστός στις ιδέες που υπηρέτησε. Γιατί είναι σίγουρο πως στην περίπτωση του συντρόφου Ανέστη, τα στερνά δεν είχαν σε τίποτα να ζηλέψουν από τα πρώτα. Γι’ αυτό και απώλειες τέτοιων συντρόφων, ιδιαίτερα σε καιρούς δύσκολους όπως αυτοί που ζούμε, στοιχίζουν διπλά.
Η μνήμη του συντρόφου θα ζει πάντα στις καρδιές και τους αγώνες μας!
27/4/2020
Το Κ.Ο. του ΚΚΕ(μ-λ)
