Το σημερινό αδιέξοδο στην συνεδρίαση του Eurogroup, που δεν κατέληξε σε συμφωνία για το ποια οικονομικά μέτρα πρέπει να παρθούν για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων από την πανδημία του κορονοϊού από την μία αποκαλύπτει τα αδιέξοδα και τις αντιθέσεις στους κόλπους της ΕΕ και από την άλλη την αδιαφορία των ιμπεριαλιστών για λαούς και χώρες εν μέσω μίας θανατηφόρου υγειονομικής κρίσης.
Είναι γεγονός ότι εκ μέρους των ιμπεριαλιστών πρώτης γραμμής αλλά και των κεφαλαιοκρατικών αστικών τάξεων των χωρών μελών της ΕΕ η επέλαση του κορονοϊού αξιοποιείται για την μεταφορά των βαρών της οικονομικής κρίσης πρώτα από όλα στις πλάτες των εργαζόμενων, με περικοπές και ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και το δικαίωμα στην δουλειά, φέρνοντας μεγαλύτερη φτώχεια και ανεργία. Ταυτόχρονα οξύνονται οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές της ΕΕ για το ποιος θα αποκτήσει προβάδισμα έναντι των αντιπάλων του , για το ποιος θα πληρώσει περισσότερα από τον άλλο. Και την ίδια στιγμή να ενισχυθούν τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης σε χώρες όπως η δική μας, στην οποία η αντιμετώπιση της πανδημίας έχει μετατραπεί από την κυβέρνηση της ΝΔ σε καθολική επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα στις πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Εκπρόσωποι της ΕΕ και υπουργοί οικονομικών χωρών-μελών κάνουν λόγο ότι οι συζητήσεις στο Eurogroup αφορούν ένα πακέτο μέτρων που μπορεί να φτάσει τα 500 δις ευρώ ενώ η ΕΚΤ μιλάει για την αναγκαιότητα να ληφθούν μέτρα 1,5 τρις για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης στα πλαίσια της ΕΕ. Έχουμε ξεκάθαρο ότι αυτός ο «πακτωλός» των δις, όταν και όπως συμφωνηθεί, δεν θα αφορά τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στις χώρες-μέλη της ΕΕ, δεν θα αφορά την στήριξη των συστημάτων περίθαλψης και πρόληψης για τον εργαζόμενο λαό αλλά θα έχει ταξικό προσανατολισμό την ενίσχυση του μονοπωλιακού κεφαλαίου είτε στον παραγωγικό, είτε στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Ήδη οι λαοί στην Ευρώπη όπως και ο δικός μας λαός έχουν πάρει μία «γεύση» για το πού κατευθύνονται κατά κύριο λόγο οι οικονομικές ενισχύσεις που ανακοινώνουν οι αστικές κυβερνήσεις στην κάθε χώρα ξεχωριστά. Ο βασικός όγκος στην ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου και ψίχουλα για τους εργαζόμενους και τα συστήματα περίθαλψης και πρόληψης.
Τις επόμενες μέρες είναι πιθανό μέσα από αμοιβαίους συμβιβασμούς να βρεθεί ένας κοινός τόπος για το πακέτο μέτρων της ΕΕ παρά τους μέχρι τώρα ανταγωνισμούς και τα αδιέξοδα μπροστά στην ανάγκη να μην αντιμετωπίσει ακόμα μεγαλύτερους τριγμούς το οικοδόμημά της από αυτούς που αντιμετώπισε με το Brexit. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί ούτε την ιμπεριαλιστική λυκοφιλία στα πλαίσιά της ούτε τον αντεργατικό – αντιλαϊκό χαρακτήρα της. Η ΕΕ ούτε σαν σύνολο ούτε η κάθε μία αστική κυβέρνηση χωριστά μπορούν να προφυλάξουν τους λαούς τους από την φτώχεια , την εξαθλίωση , τις αρρώστιες και τους πολέμους αλλά τους εκθέτουν όλο και περισσότερο σε μεγαλύτερους κινδύνους.
Για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα τόσο στην ΕΕ όσο και στην χώρα μας είναι ζωτική ανάγκη η ανάπτυξη της πάλης τους για να μην φορτωθούν στις πλάτες τους τα βάρη της νέας οικονομικής κρίσης του καπιταλιστικού – ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Γραφείο Τύπου ΚΚΕ (μ-λ)
