Η κυβερνητική προσπάθεια με τον ανασχηματισμό να κουκουλωθούν τα προβλήματα και να διασκεδαστούν οι πιέσεις που δέχεται η κυβέρνηση από τη συσσώρευση της λαϊκής οργής έφερε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: ανέδειξε περισσότερο τα προβλήματα και τις πιέσεις δημιουργώντας ένα επιπλέον πολιτικό πρόβλημα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Παράλληλα, όμως, ο ανασχηματισμός ανέδειξε και την απόφαση για απαρέγκλιτη εφαρμογή της ίδιας και σκληρότερης αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής που επιβάλλουν τα ξένα και ντόπια κέντρα εξουσίας.
Με φόντο τα τραγικά για το λαό αποτελέσματα της πολιτικής του συστήματος τις πυρκαγιές που κατάκαψαν χώρα, την πανδημία που συνεχίζει τη θανατηφόρα πορεία της, αλλά και τη λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων σε υγεία, εργασία, παιδεία, συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα– η ΝΔ προχώρησε στον (αναμενόμενο εδώ και μέρες) ανασχηματισμό με στόχο την αναζήτηση συναινέσεων στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι άλλαξαν ηγεσίες στα υπουργεία Υγείας και Προ.Πο., αλλά και Τουρισμού, δηλαδή τα υπουργεία που είχαν στην αρμοδιότητά τους τα ζητήματα της διαχείρισης της πανδημίας και των πυρκαγιών.
Τον «τόνο» στον ανασχηματισμό έδινε το νέο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, με αρμοδιότητα και τις πυροσβεστικές υπηρεσίες, το οποίο ανακοινώθηκε ότι αναλαμβάνει ο πρώην υπουργός άμυνας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Ευάγγελος Αποστολάκης. Παρουσιάστηκε ως η «μεγάλη πρωτοβουλία εθνικής συνεννόησης, σε ένα τομέα χωρίς κομματικό χρώμα» αναζητώντας προφανώς τόσο τη συναίνεση από τα υπόλοιπα συστημικά κόμματα, όσο και το «μοίρασμα» των ευθυνών από τα αποτελέσματα των πυρκαγιών. Η εξέλιξη του συγκεκριμένου υπουργείου (που θυμίζει παρωδία) το οποίο έμεινε στα αζήτητα μετά από την άρνηση του Ε. Αποστολάκη να το αναλάβει, αναδεικνύει πόσο πραγματικά είχε η κυβέρνηση «ως πρώτο μέλημα την προστασίας της υπέρτατης αξίας, της ανθρώπινης ζωής» όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της. Η αλλαγή και μόνο του «προσώπου» ήταν ικανή να ανατρέψει αυτό το «πρώτο μέλημα της».
Η αλλαγή της απόφασης του πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ (αφού είχε αρχικά συμφωνήσει στην «υπουργοποίησή» του και μέχρι και ο πρέσβης των ΗΠΑ Πάιατ έσπευσε να τον συγχαρεί) ακολούθησε την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που μίλαγε για αποστάτες και εξαγορά στελεχών, με τον ίδιο να δηλώνει «παγιδευμένος» από τον πρωθυπουργό που του είχε «τάξει» διακομματική αποδοχή. Το τι άλλο παίχτηκε στο παρασκήνιο, με τη ΝΔ να κατηγορεί τον παραλίγο υπουργό της για δειλό και κατώτερο των περιστάσεων, δηλώνοντας ότι είχε ενημερώσει τους Τσίπρα και Γεννηματά, λίγο αλλάζει την ουσία και ακόμα λιγότερο αφορά τον λαό.
Και αυτό γιατί η πολιτική της κυβέρνησης και του συστήματος παραμένει με αναλλοίωτο προσανατολισμό, ακόμα και σε επίπεδο προσώπων. Το οικονομικό επιτελείο της λιτότητας και της φτώχειας παραμένει αναλλοίωτο. Το «αναπτυξιακό» επιτελείο του ξεπουλήματος και των ιδιωτικοποιήσεων παραμένει στη θέση του. Η Κεραμέως παραμένει στο υπουργείο Παιδείας, παρά το ταξικό σφαγείο των Πανελληνίων και της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής που πέταξε έξω δεκάδες χιλιάδες παιδιά από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αφήνοντας ταυτόχρονα δεκάδες τμήματα με ελάχιστους ως και καθόλου εισακτέους. Φυσικά, ούτε λόγος για τον υπουργό Εργασίας Χατζηδάκη που συνεχίζει ακάθεκτος το «έργο» της κυβέρνησης μετά και το νομοσχέδιο για το χτύπημα της απεργίας και των συνδικαλιστικών ελευθεριών, την πρόσφατη εγκύκλιο για την εφαρμογή του, που επεξηγεί πως για να μην κριθεί παράνομη μια απεργία θα πρέπει να συμφωνούν με την πραγματοποίηση της το σύστημα και η εργοδοσία, αλλά και το προχώρημα με συνοπτικές διαδικασίες του νέου ασφαλιστικού που χτυπάει την επικουρική ασφάλιση, το οποίο κατατίθεται και ψηφίζεται σε 2 μέρες, όπως και τόσων άλλων αντεργατικών μέτρων.
Η υπουργοποίηση του ακροδεξιού Πλεύρη στο υπουργείο Υγείας (που κλείνει την τριάδα των προερχόμενων από το ΛΑΟΣ υπουργών μετά τους Γεωργιάδη και Βορίδη), σε καιρούς πανδημίας και με δεδομένη την εικόνα της εξέλιξής της, δίνει το περίγραμμα για την συνέχιση της κατάργησης κάθε δικαιώματος του λαού στην δωρεάν περίθαλψη, τη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, τις αναστολές-διαθεσιμότητες-απολύσεις των υγειονομικών, ενώ ταυτόχρονα στοχεύει και στην προσέγγιση ενός ακροδεξιού ακροατηρίου που εντάσσεται στο λεγόμενο «κίνημα αντιεμβολιαστών».
Φυσικά, η αλλαγή του Χρυσοχοΐδη από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη σε τίποτα δεν αμφισβητεί την πολιτική της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής, στην οποία τόσο ή κυβέρνηση όσο και συνολικά το σύστημα έχουν επενδύσει όλα αυτά τα χρόνια.
Όσο και αν προσπαθήσει η κυβέρνηση να εμπαίξει τον λαό, η πραγματικότητα που αυτός βιώνει δεν κρύβεται πίσω από ανασχηματισμούς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχιστεί η επίθεση στα δικαιώματα του λαού και των εργαζομένων, ότι θα συνεχιστεί η χρησιμοποίηση της πανδημίας ως «ευκαιρίας» προκειμένου να φορτωθούν οι συνέπειες και τα «βάρη» αυτής της πολιτικής στις πλάτες του λαού. Και αυτό θα διαψεύσει τις αυταπάτες που καλλιεργούνται ακόμη και από δυνάμεις της Αριστεράς μέσα από συνθήματα περί παραίτησης του τάδε ή του δείνα υπουργού.
Είναι γεγονός ότι η τρικλοποδιά που δέχτηκε η κυβέρνηση Μητσοτάκη με την άρνηση Αποστολάκη τσαλάκωσε ακόμη περισσότερο το πολιτικό της προφίλ. Όμως μένει να δούμε εάν θα καταγραφεί ως επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ή ως μία βεβιασμένη κίνηση που μπορεί να έχει και άλλου είδους συνέπειες, καθώς δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητος ο αιφνιδιασμός Πάιατ. Σε κάθε περίπτωση όμως πολιτική του συστήματος και των κυβερνήσεών του παραμένει, και ενάντια σε αυτήν την πολιτική πρέπει να παλέψουν οι εργαζόμενοι, η νεολαία και συνολικά ο λαός για να αντισταθούν στην επίθεση και να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους.
1/9/2021
Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)
