Απαγορεύονται οι Συνελεύσεις.
Απαγορεύονται οι Συγκεντρώσεις.
Απαγορεύονται οι Διαδηλώσεις.
Απαγορεύεται κάθε Οργάνωση και Αντίδραση λαού και νεολαίας.
Μήπως θα “ξανααπαγορεύσουν” και την ταξική πάλη;
Τελικά, τι επιτρέπεται;
Η αστική τους δημοκρατία λίγο απέχει, εν τέλει, από τον ανοιχτό φασισμό, στην αντιμετώπιση του “εχθρού” λαού από την άρχουσα τάξη, το κράτος της και τους μηχανισμούς του. Μπροστά στα δύο δεδομένα, την ένταση της αντεργατικής και αντιλαϊκής επίθεσης λόγω της κρίσης που βαθαίνει και με αφορμή-πρόσχημα την πανδημία αλλά και το ενδεχόμενο ξέσπασμα της οργής των μαζών που συσσωρεύεται, δεν διστάζουν να φέρουν στη Βουλή το νέο αντιδραστικό τερατούργημα για τις “υπαίθριες συναθροίσεις”. Ένα χουντικής προέλευσης νομοσχέδιο, μέσα στο καλοκαίρι, πιστεύοντας ότι θα ελαχιστοποιήσουν τις λαϊκές, εργατικές και νεολαιίστικες αντιδράσεις.
Μας φοβούνται! Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που κρύβεται πίσω από την “επίδειξη πυγμής” και το χλευασμό απέναντι στους ανθρώπους του μόχθου, τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους. Τρέμουν στη πιθανότητα να συγκροτηθούν, να οργανωθούν, να υπερασπιστούν και να διεκδικήσουν τη ζωή που τους αφαιρούν όλοι όσοι νιώθουν την εκμετάλλευση και την καταπίεση στη πλάτη τους. Δεν θα πρόκειται για “ισχνές μειοψηφίες” και “αντικοινωνικά στοιχεία” αλλά για μαζική κίνηση μαζών. Αυτό ακριβώς προσπαθούν να προλάβουν. Μόνο που ματαιοπονούν, γιατί ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και η ανάγκη είναι οδηγός της κίνησής μας.
Όχι! Δε θα μας βάλουν στο γύψο οι κηφήνες αυτής της κοινωνίας που μας θεωρούν κατώτερα όντα κι εργαλεία για να αυγατίζουν τα πλούτη τους. Θα εισπράξουν τα επίχειρα των επιλογών τους. Η φασιστικοποίηση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής που επιτείνουν σημερινοί και προηγούμενοι κυβερνώντες, δεν θα γίνει ανεκτή από την πλειοψηφία του μόχθου. Με αγώνες, αντιστάσεις, διεκδικήσεις κι αναμετρήσεις, με μακροχρόνια επίμονη πάλη, κόπους και νέες θυσίες θα παραμείνει ζωντανή η αναγκαιότητα και η δυνατότητα κατάκτησης της ζωής σ’ όλες της τις εκφάνσεις. Της πραγματικής κι όχι της χαμοζωής που επιδιώκουν να μας καταδικάσουν.
Ποινικοποίηση, νέο ιδιώνυμο, καταστολή, διώξεις και φυλακίσεις δεν μπορούν να σταματήσουν τον ρου της ταξικής πάλης και της ιστορίας. Δεν έχουμε να “συνεργαστούμε” με κανένα κρατικό “διαμεσολαβητή”, δεν έχουμε να δίνουμε σε κανένα διώκτη του λαού ονόματα και διευθύνσεις, δεν αισθάνεται κανένας λαϊκός άνθρωπος – πολύ περισσότερο οι ταξικές, αριστερές και κομμουνιστικές δυνάμεις – ότι “διαταράσσει την κοινωνικοοικονομική ζωή του τόπου” με το να συγκεντρώνεται, να διαδηλώνει και να απαιτεί από το σύστημα, το κράτος και τις κυβερνήσεις τους τα δίκια του. Ότι κατακτήθηκε έτσι, έτσι και θα διατηρηθεί.
Δεν θα περάσει ο φασισμός τους! Είναι λαϊκό δικαίωμα η συγκέντρωση, η πορεία, η διαμαρτυρία, η κατάληψη, η συλλογική έκφραση των “θέλω” των καταπιεζομένων κι εκμεταλλευομένων μαζών. Ενάντια σε περιορισμούς και απαγορεύσεις, σε νομοθετικά εκτρώματα και λύσιμο των χεριών των πραιτοριανών του συστήματος, στην επέλαση της βαρβαρότητας του σάπιου συστήματός τους. Όσο κι αν νομίζουν ότι ο σημερινός συσχετισμός δύναμης τους ευνοεί, έχουμε εμπιστοσύνη στις αστείρευτες δυνάμεις των εργαζομένων και του λαού. Αυτών που θα τσαλακώσουν το σιδερόφρακτο κράτος τους και θα προβάλουν την ελπιδοφόρα σοσιαλιστική προοπτική.
Κόμματα, Οργανώσεις, Συλλογικότητες, Συνδικάτα, Κινήσεις, κάθε δημοκρατικός πολίτης όλοι έχουν θέση στη μάχη για να μη περάσει και ν’ ανατραπεί το αντιδραστικό νομοσχέδιο. Μέσα ακριβώς από τις μορφές που πάει να καταργήσει. Μέσα από μια ανοικτή απεύθυνση στο λαό, στην Αθήνα και σ’ όλη τη χώρα, με συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις να δοθεί η μάχη, με μαζικούς όρους και μετωπική συγκρότηση. Τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες δεν καταργούνται!
1.7.2020
