Άρθρο από την Προλεταριακή Σημαία (φύλλο 890)
Ανησυχίες σίγουρα προκλήθηκαν εντός των κυβερνητικών επιτελείων από τη μαζική παρουσία και τις διαδηλώσεις λαού και νεολαίας στους δρόμους της χώρας την προηγούμενη εβδομάδα. Ωστόσο είναι σαφές ότι αυτό που πρυτανεύει είναι η ανάγκη να συνεχιστεί το έργο για το οποίο δεσμεύτηκε με την εκλογή της και για την εκλογή της η κυβέρνηση της ΝΔ. Το έργο της ισοπέδωσης κάθε εργατικού και λαϊκού δικαιώματος στη δουλειά. Το έργο της καθυπόταξης της νεολαίας σε μια ζωή χωρίς σπουδές, χωρίς δουλειά με δικαιώματα, χωρίς ελευθερίες. Το έργο της μετατροπής της χώρας σε ένα «νεκροταφείο» όπου θα ακούγονται μόνο οι φωνές του κεφαλαίου και ακόμα περισσότερο οι διαταγές των ιμπεριαλιστών που θα τη χρησιμοποιούν ως πλατφόρμα των επεμβάσεών τους και των πολέμων τους.
Με βάση αυτές τις δεσμεύσεις και στοχεύσεις η κυβέρνηση της ΝΔ σπεύδει να αξιοποιήσει το δρόμο που της έστρωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Όχι μόνο λόγω της επίθεσης που και αυτή εξαπέλυσε ενάντια στο λαό αλλά και εξαιτίας της μεγάλης υποχώρησης των αντιστάσεων και των αγώνων που έφερε η κατάρρευση των (αυτ)απατών που καλλιεργήθηκαν με την έλευσή της. Με αυτές τις κατευθύνσεις η κυβέρνηση της ΝΔ επιχείρησε και επιχειρεί να αξιοποιήσει την πανδημία η οποία όμως εκτός από ευκαιρία αναδεικνύεται και σε βραχνά για το κυβερνητικό έργο, καθώς πολλαπλασιάζει τις παρενέργειες που προκαλεί και τους αστάθμητους παράγοντες που αντιμετωπίζει η πολιτική της.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που μετράει είναι η εμφανής στήριξη, τα ενθαρρυντικά χτυπήματα στην πλάτη από τα υπερατλαντικά αφεντικά ενώ και οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές με τα δάνειά τους και παρά τις δυσαρέσκειές τους για την «αμερικανόστροφη» κατεύθυνση συνεχίζουν να στηρίζουν την «υπαρκτή» σήμερα λύση.
Αυτό που θα μετρήσει για το λαό και τη νεολαία, για τα δικά τους συμφέροντα και για τη δικιά τους υπόθεση είναι πόσο μαζικά και επίμονα και με τη γραμμή της αντίστασης και της διεκδίκησης θα συνεχίσουν την πάλη που μόλις άρχισαν!
Εξαθλίωση και χώρα-πολεμική βάση
Σε μια χώρα και μια οικονομία «υπηρεσιών» όπως η Ελλάδα, οι μήνες κλεισίματος μιας σειράς λειτουργιών της πολλαπλασιάζουν και οξύνουν τις συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης του λαού. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, ακόμα και ιδιοκτήτες μικρομεσαίων επιχειρήσεων βρίσκονται ή οδηγούνται σε απόγνωση. Απολύσεις, αναστολές εργασίας, κατακόρυφη μείωση του κύκλου εργασιών και λουκέτα έχουν κιόλας –και πριν από την αποκάλυψη που θα φέρει η επόμενη μέρα της πανδημίας- δημιουργήσει συνθήκες εκτεταμένης οικονομικής ασφυξίας και αδιεξόδων για την ίδια την επιβίωση. Αυτή η «νέα στρατιά» φτωχών και φτωχότερων προστίθεται στο προϋπάρχον και με τα επίσημα στοιχεία ένα εκατομμύριο ανέργων, στη φτωχή αγροτιά που δεν μπορεί να ζήσει από τη γη της και βέβαια στο «κάτω πάτωμα» της κοινωνίας. Στην εργατική τάξη που ζει σε συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης, που στον αγώνα της να ζήσει με τον ιδρώτα της της παίρνουν ακόμα και τη ζωή της.
Τα αδιέξοδα όλου αυτού του κόσμου από τους όρους και τις συνθήκες δουλειάς, από τους μισθούς πείνας, από τα χαμένα μεροκάματα επιτείνονται και μεγαλώνουν από τις συνθήκες της κοινωνικής βαρβαρότητας που έχουν διαμορφωθεί από τις πολιτικές του συστήματος. Χωρίς επιδόματα ανεργίας, χωρίς ασφάλιση και περίθαλψη και μάλιστα σε συνθήκες πανδημίας, με κατακρεουργημένο το δικαίωμα στις δωρεάν σπουδές για τα παιδιά τους.
Ωστόσο, δίπλα σε αυτή τη ζοφερή κοινωνική πραγματικότητα εξελίσσονται μια σειρά ζητήματα που αφορούν την πολιτική και στρατιωτική χρήση της χώρας από τις ΗΠΑ στη βάση των πολλαπλών επιδιώξεών τους στην περιοχή. Η άρχουσα τάξη και η πολιτική της κυβέρνησης στην κυριολεξία «τα δίνουν όλα» για την υπηρέτηση αυτών των σχεδίων στα οποία θέλουν να προσβλέπουν διέξοδο στα αδιέξοδά τους, κέρδισμα ρόλων στην περιοχή και απαντήσεις στον αντιδραστικό ανταγωνισμό τους με την άρχουσα τάξης της Τουρκίας. Στην πραγματικότητα μετατρέπουν τη χώρα σε πολεμική βάση των ΗΠΑ και εντάσσουν «οργανικά» (όπως με στόμφο ανακοίνωσαν για τη φρεγάτα «Ψαρά» που θα αναφέρεται στο αεροπλανοφόρο Αϊζενχάουερ των ΗΠΑ) τους αμερικανονατοϊκούς εξοπλισμούς τους στις επιχειρήσεις των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή! Στην ίδια βάση και κατεύθυνση η χώρα όλα και περισσότερο γίνεται εργαλείο εμπλοκής και δημιουργίας «αξόνων» με τα αντιδραστικά καθεστώτα της περιοχής. Άξονες με τους οποίους οι ΗΠΑ θέλουν να εκβιάσουν την καθυπόταξη των δικών τους δυνάμεων (όπως η Τουρκία) και να δημιουργήσουν νέους συσχετισμούς σε βάρος των αντιπάλων τους και κυρίως της Ρωσίας.
Το πόσο τυχοδιωκτικές είναι οι μωροφιλοδοξίες με βάση τις οποίες υπηρετεί αυτούς τους άξονες η ελληνική πλευρά έγινε φανερό από την εμπλοκή που υπήρξε με το καθεστώς τους Αιγύπτου. Εμπλοκή που, ανεξάρτητα από την προσωρινή «λύση», αναδεικνύει ότι σε ένα πεδίο όπου αφενός όλοι οι ιμπεριαλιστές επιδιώκουν να ενισχύσουν τις προσβάσεις τους (και η Ρωσία στην Αίγυπτο) και αφετέρου οι διατεταγμένες πολιτικές «φιλίες» των αστικών τάξεων ενέχουν τις αντιδραστικές και ανταγωνιστικές τους επιδιώξεις η πολιτική των «αξόνων» φέρνει τους χειρότερους κινδύνους για το λαό μας και τους λαούς της περιοχής. Πολλαπλασιάζει τις διαιρέσεις, μεγαλώνει τις έχθρες και δημιουργεί τους όρους ευρύτερων πολεμικών αναφλέξεων στην περιοχή.
Παλεύουμε για το νέο δεδομένο!
Ο πρώτος άνεμος ελπίδας που έφερε το ξέσπασμα του λαού και της νεολαίας χρειάζεται να ενισχυθεί και να δυναμώσει. Την ώρα που περισσεύουν η καπιταλιστική αγριότητα και η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, την ώρα που η πολιτική της φασιστικοποίησης και της άγριας καταστολής επιδιώκει να κρατήσει πίσω και κάτω τη νεολαία και το λαό, η συγκρότηση και η ανάπτυξη μαζικών αγώνων είναι το νέο δεδομένο που είναι επιτακτικά αναγκαίο να αναδειχθεί και να αντιπαρατεθεί στην αντιδραστική φορά των εξελίξεων.
Κόντρα στη γραμμή της συνδιαλλαγής που πολιτικά επικρατεί με πολλές μορφές και υποστηρίζεται από πολλές δυνάμεις, η νεολαία και ο λαός χρειάζεται να σωρεύσει δυνάμεις στα άμεσα μέτωπα πάλης. Στην πάλη για την ανατροπή του νόμου «Κεραμέως–Χρυσοχοΐδη» που πρέπει ως βάση της να έχει τις ΓΣ των φοιτητικών συλλόγων, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να στηριχθεί και να διευρυνθεί σε πανεκπαιδευτικό μέτωπο πάλης με μαθητές, εκπαιδευτικούς και με την ενεργητική υποστήριξη του λαού. Στην πάλη απόκρουσης της πολιτικής τής φασιστικοποίησης που δεν αναζητά «κράτος δικαίου» αλλά διεκδικεί παύση διώξεων και κατάργηση προστίμων, κατάργηση του νόμου για τις διαδηλώσεις, υπεράσπιση των δικαιωμάτων στην οργάνωση και στην πάλη για τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Στην πάλη ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και την εξάρτηση, στην πάλη ανάδειξης της κατεύθυνσης μετώπου πάλης των λαών της περιοχής που υποστηρίζει και η πρόταση συντονισμού και πανελλαδικής δράσης που απευθύνει το ΚΚΕ(μ-λ) στις άλλες δυνάμεις του κινήματος.
