Εκατοντάδες προκηρύξεις μοιράστηκαν στο κέντρο της Αθήνας στις παρεμβάσεις που έγιναν σε μια σειρά περιοχές για να διαδοθεί το κάλεσμα της Πρωτομαγιάτικης Συγκέντρωσης, παρά τις όποιες απαγορεύσεις.
Σε Κυψέλη, Πατήσια, Γκύζη, Γκάζι, Μεταξουργείο, Πετράλωνα κολλήθηκαν αφίσες και κρεμάστηκαν πανό με το κάλεσμα της διαδήλωσης. Πάντα με το γενικότερο πρόταγμα ότι «Ο Αγώνας για ζωή-δουλειά- ψωμί, Δεν μπαίνει σε καραντίνα» και πως όλα αυτά δεν είναι απλά συνθήματα σε χαρτιά αλλά για να κατακτηθούν πρέπει να βγούμε στο δρόμο.
Μοιράσματα έγιναν σε ουρές έξω από σούπερ μάρκετ, πλατείες, πάρκα και λαϊκές αγορές. Η ανταπόκριση του κόσμου αρκετά θετική, με συζητήσεις να ανοίγουν κυρίως για το τι θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα και έντονη ανησυχία για το πώς θα τα βγάλουμε πέρα. Προβληματισμοί και ερωτήσεις ακόμα και για το πώς μπορεί να κατέβει κάποιος στη διαδήλωση λόγω της απαγόρευσης κυρίως με τον φόβο του τσουχτερού προστίμου, για άσκοπες (επικίνδυνες λέμε εμείς) για την κυβέρνηση μετακινήσεις και όχι τόσο για τον υγειονομικό κίνδυνο. Έτσι κι αλλιώς ένα μεγάλο κόμματι του λαού της Αθήνας δε σταμάτησε στιγμή να δουλεύει και μάλιστα χωρίς την περιβόητη μάσκα (μεγάλη συζήτηση έγινε και για αυτή την κοροϊδία).
Αν ένα πρώτο συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε από τις συζητήσεις με τον κόσμο είναι ότι υπάρχει μεγάλη ανησυχία για το πώς θα επιβιώσει το επόμενο διάστημα, πολύ οργή για την κοροϊδία της κυβέρνησης (σκάνδαλα και επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας) αλλά και μια διάθεση να «τα πει» μετά από τόσο καιρό κλεισμένος σπίτι. Στοίχημα παραμένει πως όλα αυτά θα μετατραπούν σε κίνηση στο δρόμο και συμμετοχή στους αγώνες. Ένα στοίχημα που μόνο μέσα από την παρέμβαση και το χτίσιμο δεσμών με το λαό μπορούμε να το κερδίσουμε.
