13 ΜΑΗ 2017

Νέο «δόγμα Τρούμαν» και 4ο μνημόνιο έφερε η κυβέρνηση. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αγώνες και κίνημα;

Από τη μία οι «ευλογίες» ΗΠΑ στην κυβέρνηση Τσίπρα που διατάσσει τη χώρα σε θέση υπηρεσίας των αμερικάνικων συμφερόντων σε όλες τις σφαίρεςανταγωνισμού των ιμπεριαλιστών στην περιοχή. Από την άλλη το 4ο μνημόνιο, το δεύτερο των κυβερνήσεων Τσίπρα-Καμμένου, ένα ακόμα βαρύ χτύπημα στα δικαιώματα και τη ζωή των εργατών και του λαού μας. Αυτά είναι τα «ήρεμα νερά» και ο «ορίζοντας που βλέπουμε», για τα οποία κάνει λόγο η ακατάσχετη και ξετσίπωτη κυβερνητική προπαγάνδα. Αυτό είναι το αδιαμφισβήτητο για το σύστημα πλαίσιο, μέσα στο οποίο «πρέπει» να προχωρήσει η χώρα. Η ΝΔ, και συνολικά η αντιπολίτευση, κάθε άλλο παρά κρύβει την πλήρη συμφωνία της με την πολιτική της υποταγής στο αμερικανονατοϊκό άρμα, με τις πολιτικές που συντρίβουν τα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα. Οι μόνες πραγματικές ανησυχίες ή ακόμα και αντιρρήσεις που εκδηλώνονται σε αυτό που λέγεται δημόσιος πολιτικός λόγος είναι αυτές που αφορούν τα συμφέροντα και τις υποθέσεις της άρχουσας τάξης. Το χρέος της, η δυνατότητά της να κάνει μπίζνες και αρπαχτές, το αν και ποιους ρόλους θα έχει στην περιοχή. Οι όροι ζωής και τα συμφέροντα της συντριπτικής κοινωνικής πλειοψηφίας έχουν «καταντήσει» μια… ενοχλητική υπόθεση, που μόνο «παρεμπιπτόντως» μπορεί να «απασχολεί»! Όπως με τα διαβόητα «αντίμετρα» που θα δώσουν ψίχουλα σε κάποιους από τους σφαγιασμένους εργαζόμενους και συνταξιούχους, μόνο αν το πλεόνασμα φτάσει, όχι στο 3,5% του ΑΕΠ που είναι ο εξοντωτικός για το λαό στόχος του νέου «προγράμματος», αλλά στο 4,5% του ΑΕΠ!

Με άλλα λόγια, ποτέ πριν δεν ήταν τόσο καθαρό αυτό που πάντα ίσχυε: Τίποτα άλλο δεν έχει να περιμένει ο λαός από το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, εκτός από περισσότερη δυστυχία! Δεν υπάρχει καμιά δύναμη εντός του συστήματος που στις σημερινές συνθήκες έχει την πρόθεση και τους όρους να αμβλύνει, έστω, την εξαθλίωση και τη βαρβαρότητα. Και είναι μόνο οι εργάτες και ο λαός που πρέπει και μπορούν να σηκώσουν στους ώμους τους τη δικιά τους υπόθεση. Η γενική απεργία της 17/5, ο αγώνας ενάντια στα νέα βάρβαρα μέτρα του 4ου μνημονίου χρειάζεται να γίνει βήμα αυτής της υπόθεσης, βήμα που θα χτυπάει την αίσθηση της απογοήτευσης και υποχώρησης που επικρατεί και θα δείχνει πως η μεγάλη δύναμη βρίσκεται στη μαζική πάλη του οργανωμένου και χειραφετημένου από το σύστημα λαού!

Γιορτάζοντας το… δόγμα Τρούμαν!

Ο αμερικάνος πρέσβης Πάιατ είπε στη συνέντευξη του στο Βήμα της 7/5, όσα η κυβέρνηση Τσίπρα έχει όχι και τόσο κρυφό… καμάρι! Ανέδειξε, δηλαδή, πως οι ΗΠΑ γιορτάζουν και επικαιροποιούν στη χώρα μας την 70η επέτειο από την εφαρμογή του δόγματος Τρούμαν στις σημερινές συνθήκες που ο κόσμος και η περιοχή «βράζει» και φλέγεται από τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις και αντιθέσεις. Επέκταση-αναβάθμιση της βάσης της Σούδας για «τακτικές και έκτακτες» λειτουργίες και επιχειρήσεις και πολιτική-διπλωματική, ακόμα και στρατιωτική χρήση της χώρας και στους «τρεις κύκλους σφαιρών επιρροής» (Βαλκάνια-Μαύρη Θάλασσα, Μ. Ανατολή και Ν.Α. Μεσόγειος-Β. Αφρική) είναι το ανακοινώσιμο «πακέτο» των αποστολών που έχει αναλάβει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η χώρα για λογαριασμό του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού! Παίρνει δηλαδή ολοένα περισσότερο «σάρκα και οστά» το σχέδιο της μετατροπής της χώρας σε “light Ισραήλ” όπως είχε ονομαστεί από αστικές δυνάμεις η προοπτική της χώρας μετά την εκλογή Τράμπ. Αυτή η πορεία, βέβαια, καθόλου αιφνίδια δεν είναι. Από τη μία οι κυβερνήσεις Τσίπρα-Καμένου, ήδη από το Γενάρη του 2015, έχουν δείξει με σαφήνεια την επιλογή τους να γείρουν τις ισορροπίες της διπλής εξάρτησης προς την ατλαντική μεριά. Από την άλλη, τα αμερικάνικα συμφέροντα και καθώς ο ρώσικος ιμπεριαλισμός επιχειρεί το σπάσιμο της περικύκλωσής του σε όλες αυτές τις σφαίρες επιρροής που κατονόμασε ο αμερικάνος πρέσβης, έχει κάθε λόγο να απαιτεί μια ακόμα πιο ενεργητική στράτευση της Ελλάδας στο άρμα των συμφερόντων και των επιδιώξεών του. Εξάλλου, οι αστικές ανησυχίες για την αναταραχή στο μπλοκ της ιμπεριαλιστικής Δύσης και τις αντιθέσεις ΗΠΑ-ΕΕ μόνο με βαθύτερη και σφιχτότερη εξάρτηση μπορούν να καταπραϋνθούν! Γι” αυτό είναι ευπρόσδεκτος από την αστική υποτέλεια ο αναβαθμισμένος ρόλος της Ελλάδας ως «δύναμη αναχαίτισης» των ρώσικων επιδιώξεων σε όλο το φλεγόμενο τόξο της περιοχής. Σε αυτό το ρόλο αναφέρονται ανάμεσα στα άλλα και οι διπλωματικές αποστολές Κοτζιά στο Κόσοβο, που συμβάλλουν στην ενίσχυση του αλβανικού εθνικισμού ως βασικού εργαλείου της Δύσης για την απόκρουση της ρώσικης διείσδυσης στα Βαλκάνια. Έτσι φτάσαμε ήδη στην ανάδειξη «οπλαρχηγών» της συμμορίας του UCK τύπου Τζαφέρι σε βασικούς πολιτικούς παράγοντες της περιοχής, με τις ευλογίες και των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Με αυτό το ρόλο η άρχουσα τάξη προσδοκά, ίσως και πάνω από όλα, τον «εκτοπισμό» του βασικού ανταγωνιστή της, της Τουρκίας, και ανταλλάγματα σε επίπεδο ΑΟΖ, ρόλων στη μεταφορά ενέργειας από ενδεχόμενες εξορύξεις κ.ο.κ..

Δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο τυχοδιωκτικό από αυτή την πολιτική που τρέφει και μεγαλώνει τους κινδύνους για το λαό μας και για όλους τους λαούς της περιοχής. Μια πολιτική που «επενδύει» στις ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, που έχουν ήδη πάρει και στρατιωτική πολεμική μορφή στην περιοχή, για να «εκταμιεύσει» στο μέλλον κατοχύρωση τάχα των «εθνικών συμφερόντων» και της «ανάπτυξης» της χώρας. Μια πολιτική που κάνει τη χώρα εργαλείο των αμερικανονατοϊκών πολεμικών επιδιώξεων, υπονομεύει -ακόμα και σε αστικό επίπεδο- της σχέσεις με τις χώρες της περιοχής και τρέφει τον εθνικισμό. Για αυτό τα «συχαρίκια» του αμερικάνου πρέσβη μπορεί να δίνουν αέρα στήριξης στην κυβέρνηση Τσίπρα, αλλά δικαιολογούν τις πιο σοβαρές ανησυχίες στο λαό για το που μας οδηγεί το σύγχρονο δόγμα Τρούμαν που εφαρμόζει και προωθεί η κυβέρνηση μαζί και δίπλα με το 4ο μνημόνιό της!

Το «πρόγραμμα τελειώνει», «ζήτω το πρόγραμμα»!

Ληστεύουν από εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους των 600-800 ευρώ ένα τουλάχιστον μηνιάτικο με τη νέα μείωση του αφορολόγητου. Ανοίγουν το δρόμο στις ομαδικές απολύσεις, αποσύροντας την ευθύνη του υπουργείου Εργασίας από αυτές. Απλώνουν το μοντέλο του εργαζόμενου-λάστιχο και συντρίβουν τους μικροεπαγγελματίες με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Ξεπουλάνε μαζικά τον πλούτο της χώρας, τον πλούτο που έφτιαξε ο λαός στα ξένα αφεντικά….

Όλα αυτά και όλα τα υπόλοιπα που ψηφίζει στο 4ο μνημόνιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπηρετούν βέβαια τον πάγιο «στρατηγικό» στόχο της άρχουσας τάξης. Να γίνει η χώρα «ελκυστική» για τα ξένα αρπακτικά, ολόκληρη μια ειδική οικονομική ζώνη, στην οποία θα βρούν πεδίο δράσης υπό τη σκέπη των ιμπεριαλιστικών μονοπωλίων και οι ντόπιοι κεφαλαιοκράτες-αεριτζήδες-μεταπράτες.

Υπάρχει ωστόσο και ένα άμεσο επίδικο που ομολογείται ανερυθρίαστα από το πλουτοκρατικό κηφηναριό της χώρας, την κυβέρνηση και τα κόμματα του συστήματος. Το πρόγραμμα «τελειώνει» το 2018 και θέλουν η χώρα «να βγει στις αγορές», για να μειωθεί το κόστος του δανεισμού, για να δοθεί σήμα ότι άρθηκε η καραντίνα που έχουν επιβάλει οι πάτρωνές τους και ότι μπορεί να «αρχίσει η ανάπτυξη»! Όμως, ο πιο «φτηνός» δανεισμός (που θα τον κάνουν πάλι οι ίδιες «αγορές» που κάνουν τώρα τον ακριβό) απαιτεί… εχέγγυα! Γι” αυτό οι «αγορές» πρέπει να προλάβουν πριν (και αν) επιτρέψουν την έξοδο, να ληστέψουν προκαταβολικά τη χώρα και το λαό για τις επόμενες δεκαετίες! Γι” αυτό το πρόγραμμα που «τελειώνει» ανακηρύσσεται παντοτινό! Γι” αυτό ψηφίζονται μέτρα για το 2019, το 2020, το 2021… ενώ το «πρόγραμμα τελειώνει» το 2018! Εξάλλου, υπάρχουν και μια σειρά «οικονομοτεχνικές» ρυθμίσεις. Π.χ. το «πρόγραμμα μας προστατεύει» και η ετήσια καταβολή τόκων στους δανειστές είναι τώρα «μόλις» 5,4 δις ευρώ! Όταν πάψει αυτή η «προστασία», ποια θα είναι η νέα ροή; Πρέπει λοιπόν να γίνουν ρυθμίσεις στο χρέος (επιμήκυνση, επιτόκια…) για να βγαίνει ο λογαριασμός (ιμπεριαλιστών-αστικής τάξης) σε αυτές τις νέες ροές…

Όλα αυτά -και μόνο αυτά- είναι που βρίσκονται, ή που η κυβέρνηση επιχειρεί να τα βάλει, σε διαπραγμάτευση με τους λεγόμενους δανειστές. Ροές τόκων και όροι πρόσβασης σε κεφάλαια και ρόλους (για την αστική τάξη) από τη μία, τα στοιχειώδη δικαιώματα στη ζωή του λαού μας από την άλλη. Αυτό είναι το παζάρι και ακόμα χειρότερο: Γιατί μέσα σε αυτό και με αυτό διαπλέκεται και το νέο «δόγμα Τρούμαν», η ίδια η χώρα ως πλατφόρμα των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και βέβαια ο πλούτος της και οι υποδομές της. Αυτές είναι οι αλήθειες και ο ρεαλισμός του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, με αυτόν πάνε οι κυβερνήσεις του, είτε είναι οι κλασσικές δεξιοπασόκικες, είτε οι «εναλλακτικές» του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ. Και αν κανείς ξύσει τη φλούδα των επιχρισμάτων που χρησιμοποιεί η κάθε πολιτική δύναμη του συστήματος για να εμφανίζεται ως διαφορετική θα δει τη γύμνια τους και την κοινή αντιδραστικότητα τους. Όπως τώρα που όλοι τους, από το ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ και μέχρι το ΠΑΣΟΚ και το Θοδωράκη, έσπευσαν να «εμπνευστούν» και να εκφραστούν από τη νίκη Μακρόν στη Γαλλία και να εμφανιστούν το ίδιο «σύγχρονοι» με αυτή την άγρια αντιδραστική επιλογή του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου στο Παρίσι.

Το «πρόγραμμα» του λαού

«Ακόμα δεν τελείωσε της δυστυχίας το συμπόσιο» λοιπόν, όπως λένε οι στίχοι του Χικμέτ, που σπεύδει ωστόσο να συμπληρώσει «μα θα τελειώσει»! Αλλά δεν θα τελειώσει επειδή πλήθυναν τα «καλά λόγια» από Ουάσιγκτον, Βερολίνο και Παρίσι για το πόσο «χρήσιμη» είναι η Ελλάδα και για το πόσο «πρωτοπόρα» είναι στην εφαρμογή των ιμπεριαλιστικών απαιτήσεων. Αντίθετα, όλα αυτά προμηνύουν και προετοιμάζουν νέους γύρους λεηλασίας, ακόμα μεγαλύτερες θυσίες δικαιωμάτων ακόμα και λαών στους βωμούς και τα γρανάζια των ιμπεριαλιστικών-καπιταλιστικών συμφερόντων.

Το τέλος του συμποσίου της δυστυχίας μόνο ο λαός μπορεί να το βάλει, διώχνοντας την «ξένη ακρίδα» και τους φονιάδες από τη χώρα και παίρνοντας τις τύχες του στα χέρια του! Αλλά για να φτάσουμε στο τέλος πρέπει να ξεκινήσουμε από εκεί που σήμερα είμαστε. Από την ανάγκη να αντιπαλέψουμε τα νέα βάρβαρα μέτρα μαζικά και αποφασιστικά, με απεργίες και διαδηλώσεις που θα είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων και δεν θα είναι ούτε το πρόγραμμα υποταγής των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, ούτε οι ακτιβισμοί των «συμβολικών αποκλεισμών» του ΠΑΜΕ. Από την ανάγκη να συγκροτήσουμε αγώνες ενάντια στην παράδοση και το αλυσόδεμα της χώρας από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να παλέψουμε ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό, τη φασιστικοποίηση του «συνταγματικού τόξου» αλλά και ενάντια στις φασιστικές δυνάμεις.

Από αυτά «ξεκινώντας» και παλεύοντας, μπορεί ο λαός μας να διαμορφώνει όρους Αντίστασης και Διεκδίκησης. Μπορεί να σπάει το ψεύτικο θεώρημα της παντοδυναμίας του συστήματος, στο βαθμό που η ίδια η λαϊκή πάλη θα αναδεικνύεται σε παράγοντα των εξελίξεων. Μπορούν η εργατική τάξη και ο λαός να συγκροτούν τη δικιά τους υπόσταση, δύναμη και προοπτική μέσα στην ταξική πάλη. Σε αυτό το πεδίο και με αυτούς τους όρους μπορεί η εργατική τάξη και ο λαός να συγκροτήσουν το δικό τους «πρόγραμμα» απέναντι στο σύστημα, απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και την ιμπεριαλιστική θηριωδία. Αυτό είναι το ζήτημα των ημερών, το ζήτημα του καιρού μας. Γι” αυτό αγωνιζόμαστε στις 17 Μάη, στην απεργία, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και στις σχολές. Με αυτό το στόχο της ανάδειξης της λαϊκής πάλης σε δύναμη Αντίστασης, Διεκδίκησης και Αναμέτρησης, χρειάζεται να εμπνευστούν, να μπολιαστούν και να συγκροτηθούν μέσα στον αγώνα τα δυνατόν ευρύτερα κομμάτια του λαού και της νεολαίας!

Αναζήτηση
Social Media

Βουλευτικές Εκλογές 2023
Αντίσταση - Οργάνωση

 
Κατηγορίες
Βιβλιοπωλείο-Καφέ

Γραβιάς 10-12 - Εξάρχεια
Τηλ. 210-3303348
E-mail: ett.books@yahoo.com
Site: ektostonteixon.gr