28 ΜΑΗ 2016

Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.

Σαν κακόγουστη φάρσα ακούγεται πλέον η «υπόσχεση» που απέσπασε η κυβέρνηση Τσίπρα από τους δανειστές τον περασμένο Ιούλιο της αγωνίας και που αν δεν της δινόταν τάχα μου θα τίναζε τις… μπάνκες στον αέρα, εφόσον φυσικά ο πολωνός Επίτροπος Τουσκ δεν φρόντιζε να κλείσει την πόρτα για να εμποδίσει την… έξοδο της Μέρκελ από την αξημέρωτη παρασύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών. Λέγονται και αυτά τα πράγματα…
Πανηγύριζε τότε η κυβέρνηση ότι η έδρα του Υπερταμείου ύστερα από μία τριετία όπου οι δανειστές θα τρυγούσαν τους καρπούς του –ποιος ζει ποιος πεθαίνει ύστερα από τρία χρόνια τέτοιας ιστορικής συμπύκνωσης- δεν θα ήταν στις Βρυξέλλες όπως θα ήθελε αυτό το τέρας ο Σόιμπλε, αλλά στην Αθήνα, και τα έσοδα κατά 50% θα πήγαιναν για την επενδυτική ανόρθωση της χώρας στα χέρια του δημοσίου. Το άλλο 50% θα συνεχίσει να δίνεται στο βωμό του χρέους.
Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να εννοήσουμε πια συγκεκριμένα τι θα είναι αυτό το Υπερταμείο και πόσο… Αθηνών.

Τι θα περιλαμβάνει
Τέσσερις θυγατρικές θα περιλαμβάνει το νέο Υπερταμείο: ΤΑΙΠΕΔ, Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (τα κεφάλαια της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών), ΕΤΑΔ (η παλιά εταιρεία ακινήτων) και η Εταιρεία Δημόσιων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ) όπου θα μεταβιβασθεί το σύνολο των ΔΕΚΟ και των εταιρειών στις οποίες το Δημόσιο έχει συμμετοχή.
Στο νέο Υπερταμείο δόθηκε ο σοφιστικέ τίτλος Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ. Μπερδευτήκατε; Είναι φανερό πως εδώ υπάρχει μία ηθελημένη σύγχυση που προέρχεται από το γεγονός ότι όλες οι ΔΕΚΟ και οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας μέσω… παραρτημάτων -που ήδη καταγγέλλονται κοινοβουλευτικά- θα περάσουν στο Υπερταμείο σε δύο φάσεις.
Αυτές που παίρνουν άμεσα το δρόμο της αποκρατικοποίησης-ιδιωτικοποίησης και αυτές που παίρνουν σειρά καθώς σε μια πρώτη φάση θα διατεθούν στους «ιδιώτες» τα μειοψηφικά πακέτα μετοχών τους.
Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με το άρθρο 197, σκοπός της ΕΔΗΣ (της τέταρτης από τις θυγατρικές) είναι «να κατέχει τις συμμετοχές του κράτους σε δημόσιες επιχειρήσεις, να διαχειρίζεται επαγγελματικά και να επαυξάνει την αξία των συμμετοχών αυτών και να τις αξιοποιεί σύμφωνα με τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές και τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ…». Που όλοι βέβαια γνωρίζουν τις κατευθύνσεις του ευαγούς αυτού οργανισμού. Επίσης, στα «παραρτήματα» περιλαμβάνονται και τα ακίνητα που παραμένουν στην κατοχή του ΤΑΙΠΕΔ.
Ας περιδιαβούμε για λίγο τις αρχές λειτουργίας του Υπερταμείου. Διαβάζουμε λοιπόν ότι: Στο άρθρο 201 αναφέρεται ρητά πως η μητρική εταιρεία αλλά και οι θυγατρικές της μπορούν όχι μόνο να αξιοποιούν, αλλά και να αποκρατικοποιούν τα περιουσιακά τους στοιχεία. «Προκειμένου να προβούν σε ιδιωτικοποίηση περιουσιακών τους στοιχείων, η Εταιρεία και οι άμεσες θυγατρικές της (εξαιρουμένων των ΤΧΣ και ΤΑΙΠΕΔ) δύνανται να προβαίνουν ενδεικτικά στην πώλησή τους, τη μεταβίβαση οποιωνδήποτε εμπράγματων ή ενοχικών δικαιωμάτων επ” αυτών ή την εισφορά των τελευταίων σε ανώνυμες εταιρίες ΑΕ ή ιδιωτικές κεφαλαιουχικές (ΙΚΕ) και στη συνεπακόλουθη πώληση των σχετικών μετοχών σε τρίτους», αναφέρει το επίμαχο άρθρο, για να συνεχίσει σε άλλο σημείο: «Η εταιρεία και οι άμεσες θυγατρικές της (εξαιρουμένων των ΤΧΣ και ΤΑΙΠΕΔ) δύνανται επιπλέον να προβαίνουν σε μίσθωση των περιουσιακών τους στοιχείων, την παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης ή αξιοποίησής τους…».
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα «παραρτήματα» που συνοδεύουν το βασικό νομοσχέδιο δεν τα έχει ακόμα παρουσιάσει η κυβέρνηση για κοινοβουλευτικό έλεγχο!
Η παρέμβαση Τσακαλώτου μάλλον ενέτεινε τη σύγχυση και τις ανησυχίες καθώς ενέταξε στο πακέτο των άμεσων αποκρατικοποιήσεων, εκτός των ήδη γνωστών, ΟΑΣΑ, ΟΣΥ ΑΕ, ΣΤΑΣΥ ΑΕ, ΟΑΚΑ, ΕΛΤΑ ΑΕ και τον ΟΣΕ!
Ποιες συμπεριλαμβάνονται στα πακέτα παραχώρησης σε δεύτερη φάση; ΕΥΑΘ ΑΕ, ΕΥΔΑΠ ΑΕ, ΕΛΒΟ ΑΕ, Αττικό ΜΕΤΡΟ ΑΕ, Κτιριακές Υποδομές ΑΕ και ΔΕΗ ΑΕ… Αλλά δεν θα παίρναμε και όρκο…

Πώς θα λειτουργεί
Στην ουσία ολόκληρη η δημόσια περιουσία μαζί με το σύνολο των μετοχών των ΔΕΚΟ φεύγουν από την εποπτεία του κράτους και θα ανήκουν στο νέο Υπερταμείο -με ερωτηματικά για τα ακίνητα και την περιουσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας που αρχικά εξαιρείται- αφού Οργανισμοί και δημόσια περιουσία που μέχρι πρότινος ήταν στον έλεγχο των υπουργείων μετακομίζουν στο Ταμείο. Το Υπερταμείο θα είναι ανεξάρτητο και θα έχει ΔΣ με πέντε μέλη. Η έδρα του θα είναι στην Ελλάδα. Δύο μέλη, μεταξύ των οποίων ο πρόεδρος (με δυνατότητα διπλής ψήφου – αλλιώς τι πρόεδρος θα ήτο!), θα καθορίζουν οι θεσμοί. Τα υπόλοιπα τρία μέλη το ελληνικό Δημόσιο. Ωστόσο, οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με τουλάχιστον τη σύμφωνη γνώμη των τεσσάρων εκ των πέντε, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρχει ομοφωνία θεσμών–κυβέρνησης.
Να σημειωθεί ότι στην επικαιροποιημένη συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών προβλέπεται επίσης η συγκρότηση ομάδας εργασίας μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ, του υπουργείου Οικονομικών και των θεσμών, η οποία θα επιτηρεί σε μόνιμη βάση την πρόοδο της κυβέρνησης στη λήψη αποφάσεων. Δηλαδή, πέραν της αποφασιστικής διοικητικής δομής, θα υπάρχει καθημερινή πίεση και έλεγχος… Όταν μάλιστα αυτό θα συμβαίνει για τα επόμενα 99 χρόνια όσον αφορά τις παραχωρήσεις ακινήτων (το ίδιο το Υπερταμείο σχεδιάζεται για 35 χρόνια!)…

Ερωτήματα και ζητήματα
Τι θέλουν οι ξένοι ιμπεριαλιστές δανειστές, πώς αντιμετωπίζουν αστική τάξη και το ευρύτερο πολιτικό της προσωπικό αυτή την εξέλιξη, ποιο είναι το μέλλον των αποκρατικοποιήσεων; Να μερικά κρίσιμα ερωτήματα-ζητήματα που αναδεικνύονται σε πρώτη φάση.
Ξεκινώντας από το… δεύτερο ερώτημα, ιστορικά τουλάχιστο να τονίσουμε πως δεν είναι η πρώτη φορά που το ελληνικό δημόσιο παραχωρεί έσοδά «του» σε δανειστές. Μόνο που σε τέτοια έκταση συνέβαινε ύστερα από εθνικές και στρατιωτικές ήττες, όπως το 1897, και με μία Ελλάδα σαφώς γεωγραφικά μικρότερη. Η σημερινή γεωπολιτική υποβάθμιση της αστικής τάξης έχει τέτοια χαρακτηριστικά πολεμικής ήττας;
Οι αντιδράσεις των καθαρόαιμων αστικών κομμάτων (μέχρι και ο αστέρας των αποκρατικοποιήσεων Μάνος βγήκε από τα ρούχα και ρώτησε «ποιον πόλεμο χάσαμε»), πέρα από λόγους πολιτικών ισορροπιών και αντιπολίτευσης, εκφράζουν αυτές τις πραγματικές ανησυχίες εκτός των άλλων. Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ –τα δίνουμε όλα για να αποσπάσουμε ρυθμίσεις για το χρέος και κάποια συμμετοχή στα έσοδα- επίσης κατανοητή και εξηγήσιμη.
Βέβαια η αστική τάξη έχει δισυπόστατη φύση. Από τη μια ανησυχεί, από την άλλη λοξοκοιτάζει πώς θα αξιοποιήσει αυτή την… «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας, σε ποιες συμμαχίες με ιμπεριαλιστικά συμφέροντα θα προχωρήσει, τι «κοινοπραξίες» θα δημιουργήσει και με ποιους. Η περίπτωση της διαχείρισης των «κόκκινων δανείων» -όπου το τραπεζιτικό κεφάλαιο είχε συχνά και οξεία αντιπαράθεση με τους δανειστές- και ο τρόπος που «προσαρμόστηκε» είναι χαρακτηριστικός.
Ότι αυτό δεν θα είναι καθόλου μία εύκολη «μπίζνα», ότι θα φέρει ανακατατάξεις, ότι θέλοντας η μη θα εμπλέξει τον μέχρι σήμερα σχετικά αλώβητο σε αυτά τα θέματα ΣΥΡΙΖΑ, αν συνεχίσει να είναι κυβέρνηση, είναι αυτονόητο και πέραν πάσης αμφιβολίας.
Αλλά και για τους ιμπεριαλιστές δανειστές -για να περάσουμε στο τρίτο ερώτημα- οι αποκρατικοποιήσεις δεν θα είναι μια «στρωμένη δουλειά». Πρώτα και κύρια επειδή γίνονται επί εδάφους οικονομικής καταστροφής και πρωτοφανούς ύφεσης. Για να το πούμε πιο απλά, η ιδιωτικοποίηση του ΟΑΣΑ και των συγκοινωνιών γενικότερα τι έσοδα θα φέρει όσο πέφτει η επιβατική κίνηση; Από τα 80.000 ακίνητα του Δημοσίου, ποια είναι πραγματικά αξιοποιήσιμα; Οπωσδήποτε θα επιλεγούν εκείνα τα κομμάτια-φιλέτα που θα αποφέρουν γρήγορα και άμεσα κέρδη. Αλλά εκεί υπάρχει άγριος διαγκωνισμός. Γύρω από τον ΟΣΕ, για παράδειγμα, ανταγωνίζονται Γάλλοι, Ιταλοί και Ρώσοι (οι Κινέζοι θα φτιάξουν δικό τους «ΟΣΕ», έτσι τουλάχιστον ισχυρίζονται) και πρόσφατα εμφανίστηκε και μία μικρή ελληνική σιδηροδρομική κοινοπραξία. Να μην πούμε για το αέριο…
Ερχόμαστε δηλαδή στο πρώτο ερώτημα, σε αυτά που αναμένονται βραχυπρόθεσμα από το Υπερταμείο, καθώς είναι στους όρους λειτουργίας του ότι τα πρώτα τρία χρόνια τα έσοδα που θα εισπραχτούν θα πηγαίνουν αποκλειστικά για την «εξυπηρέτηση του χρέους». Περιέργως αυτό το διάστημα -λίγο μετά το 2018- ταυτίζεται με το μεσοπρόθεσμο διάστημα όπου το χρέος περνάει στον αποκλειστικό έλεγχο των Ευρωπαίων. Και όπου θα πρέπει να υπάρχουν έμπρακτα αντεπιχειρήματα στις αιτιάσεις και τις «απαισιόδοξες» προβλέψεις του ΔΝΤ και στην απειλή της τελικής μη συμμετοχής του στο πρόγραμμα. Πώς κοστολογούν οι Ευρωπαίοι – βασικά οι Γερμανοί;
Θεσμοί και κυβέρνηση περιμένουν ότι από την πώληση των συμμετοχών που έχει το κράτος σε Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμούς θα προκύψουν έσοδα ύψους 5,8 δισ. ευρώ για την περίοδο 2016-2018 (το ΔΝΤ κατεβάζει τους στόχους των εσόδων από τις αποκρατικοποιήσεις στα 5 δισ. Ευρώ), εκ των οποίων 2,5 δισ. το 2016, 2,2 δισ. το 2017 και 1,1 δισ. ευρώ το 2018.
Το πραγματικό ερώτημα είναι αν θα καλυφθούν οι παραπάνω στόχοι και όχι αν σε βάθος 35ετίας θα καταφέρει η Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ να συγκεντρώσει τα έσοδα ύψους 50 δισ. – αλήθεια, αποπληθωρισμένα σε ποιες πραγματικές τιμές;
Αυτοί είναι βέβαια καημοί των δανειστών-ιμπεριαλιστών, της αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού στις όποιες εκδοχές και συνδυασμούς.
Γιατί είναι σίγουρο πως οι ιδιωτικοποιήσεις-αποκρατικοποιήσεις κατά βάση σε επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και δημοσίου συμφέροντος υπό την ευρεία έννοια –στον όποιο βαθμό προχωρήσουν- θα επιβαρύνουν μέσα σε ένα καθεστώς άγριας φορολόγησης και αντεργατικών ρυθμίσεων σημαντικά τους προϋπολογισμούς των λαϊκών οικογενειών και θα απλώσουν το φάσμα της φτωχοποίησης και εξαθλίωσης.

Αναζήτηση
Social Media

Βουλευτικές Εκλογές 2023
Αντίσταση - Οργάνωση

 
Κατηγορίες
Βιβλιοπωλείο-Καφέ

Γραβιάς 10-12 - Εξάρχεια
Τηλ. 210-3303348
E-mail: ett.books@yahoo.com
Site: ektostonteixon.gr