«Η Ουκρανία σήμερα αποτελεί ένα σημαντικό πεδίο αναμέτρησης μεταξύ της Ρωσίας, από τη μία, και των ΗΠΑ-Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την άλλη, με «στρατιώτες–θύματα» τον ίδιο το λαό της.»
Έτσι κατέληγε το άρθρο που δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία στα τέλη του Δεκέμβρη, όταν ήδη είχε μεσολαβήσει το πρώτο διάστημα της κρίσης, αφότου ο πρόεδρος Γιανουκόβιτς ανακοίνωσε την ακύρωση υπογραφής των συμφωνιών για στενότερες οικονομικές σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το πρώτο αίμα στο κέντρο του Κιέβου, στις αρχές της εβδομάδας επιβεβαίωσε την εκτίμηση.
Την υπαναχώρηση της κυβέρνησης του Κιέβου στις 21 του Νοέμβρη διαδέχτηκε η ανακοίνωση της συμφωνίας με την Ρωσία για την αγορά κρατικών τίτλων και την μείωση της τιμής του φυσικού αερίου, δηλαδή μια ισχυρή οικονομική στήριξη της Μόσχας που με αυτόν τον τρόπο ενίσχυε την απόφαση του Γιανουκόβιτς. Από τότε εξελίσσεται μια διαρκής σχεδόν αντιπολιτευτική κινητοποίηση στο Κίεβο, όχι των πολλών εκατοντάδων χιλιάδων των πρώτων ημερών αλλά μερικών χιλιάδων περισσότερο όμως αποφασισμένων και ενταγμένων κυρίως σε ακροδεξιές και εθνικιστικές ομάδες. Στα συνεχή επεισόδια που προκαλούνται στο κέντρο του Κιέβου, από το οποίο οι διαδηλωτές επανειλημμένα προσπάθησαν να καταλάβουν κυβερνητικά κτίρια προστέθηκαν τις τελευταίες ώρες και οι πρώτοι νεκροί από ανεξακρίβωτης προέλευσης πυροβολισμούς. Τρεις κατά την κυβέρνηση και πέντε με έξι για την αντιπολίτευση είναι ο απολογισμός μέχρι το απόγευμα της Πέμπτης 23/1, γεγονός που βάρυνε το κλίμα και έριξε λάδι στην φωτιά της αναμέτρησης. Ακριβώς το ίδιο απόγευμα διεξάγονταν και οι συνομιλίες του προέδρου με τους τρεις επικεφαλής της αντιπολίτευσης (Βιτάλι Κλίτσκο, Αρσένι Γιατσενιούκ και Ολέγκ Τιαγκνιμπόκ) που ξεκινήσανε από την Τετάρτη το απόγευμα και γι” αυτό δεν μας ήταν γνωστή η εξέλιξη που θα είχε η σκληρή σύγκρουση στην κεντρική πλατεία του Κιέβου, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές.
Ανεξάρτητα από την όποια συμφωνία η ολοκληρωτική ρήξη, είναι ξεκάθαρο πως στην χώρα έχει δημιουργηθεί ένα βαθύ εσωτερικό χάσμα, το οποίο πυροδότησαν και ενίσχυσαν οι δυτικές επεμβάσεις, αμερικάνικες και ευρωπαϊκές. Η αναμέτρηση με την Ρωσία για την διεκδίκηση της επιρροής σε αυτήν την σημαντική γεωστρατηγικά χώρα έχει περάσει διάφορες φάσεις και φαίνεται πως θα συνεχιστεί για καιρό ακόμη. Μια αναμέτρηση που δεν αφορά σε καμιά περίπτωση τα αληθινά συμφέροντα των Ουκρανών εργαζόμενων και της νεολαίας, αλλά τις μερίδες της ολιγαρχικής ελίτ, τους νεόπλουτους αστούς και τον κρατικό μηχανισμό. Διακύβευμα ο εξωτερικός πολιτικός και οικονομικός προσανατολισμός της Ουκρανίας της οποίας το γεωπολιτικό βάρος επηρεάζει αναμφίβολα όλες τις περιφερειακές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή και ακόμη πιο μακριά.
Βουλευτικές Εκλογές 2023
Αντίσταση - Οργάνωση
