Μπορεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) να λέει στην εξαμηνιαία έκθεση για τα κράτη-μέλη του πως δεν ζητάει νέα μέτρα για το 2018 από την Ελλάδα, αλλά απαιτεί πολλά και δύσκολα μέτρα για το 2017, στο πλαίσιο της τρίτης αξιολόγησης, στα οποία -όπως πάντα- θα προσπαθήσει να περάσει τη δική του «γραμμή».
Εργασιακό, ασφαλιστικό, κοινωνικά επιδόματα, δημόσιο, συμβασιούχοι, τράπεζες, «κόκκινα» δάνεια και κλειστά επαγγέλματα είναι κάποια από αυτά τα μέτρα.
Ως γνωστόν, το πρόγραμμα του ΔΝΤ είναι παρόμοιο, αλλά όχι ίδιο με το πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM). Τo ΔΝΤ έχει τα δικά του ειδικά θέματα για την τρίτη αξιολόγηση.
Πιο συγκεκριμένα, στις αλλαγές στο Δημόσιο, το ΔΝΤ έχει ανοίξει δύο θέματα: το πρώτο είναι το πρόγραμμα συνεχούς κινητικότητας στο Δημόσιο, το οποίο έχει σταματήσει, λόγω της άρνησης της ΑΔΕΔΥ να συμμετέχει στην αξιολόγηση. Το δεύτερο είναι το θέμα του αριθμού των συμβασιούχων, οι οποίοι έχουν ξεπεράσει τις 70.000. Το πρόγραμμα του ΔΝΤ τονίζει με σαφήνεια, ότι περιμένει από την ελληνική κυβέρνηση να ανακοινώσει ένα ακριβές σχέδιο μείωσης των απασχολουμένων με σύμβαση στο Δημόσιο για το 2017-2018. Εξάλλου, η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί απέναντι στους δανειστές να μην αυξήσει φέτος και το 2018 τους συμβασιούχους, που χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Και όλα αυτά βέβαια την ίδια ώρα που οι προσλήψεις στο δημόσιο είναι ουσιαστικά παγωμένες (σύμφωνα με τον κανόνα 1 πρόσληψη για κάθε 4 αποχωρήσεις, που ισχύει).
Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης διαρρέει, ότι δόθηκε το «πράσινο» φως από τα τεχνικά κλιμάκια των δανειστών για την πρόσληψη των συμβασιούχων καθαριότητας, εκτός του κανόνα 1 προς 4. Κυβερνητικές πηγές επιχειρούν να καθησυχάσουν, επαναλαμβάνοντας, ότι «δεν τίθεται ζήτημα επιβάρυνσης του κρατικού προϋπολογισμού», διότι οι συμβασιούχοι θα αμείβονται από τα ανταποδοτικά τέλη των ΟΤΑ. Παρά τις επί μακρόν διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης, σε διάταξη, την οποία όμως πέρασε το Υπουργείο Εσωτερικών -σε πρόσφατο νομοσχέδιο για τους ΟΤΑ- προβλέπεται η δυνατότητα καταβολής αμοιβών σε ανταποδοτικές υπηρεσίες και από μη ανταποδοτικούς πόρους σε ποσοστό έως 30%. Με αποτέλεσμα το χρηματοδοτικό «καθεστώς» της μισθοδοσίας μερίδας συμβασιούχων να βρίσκεται ουσιαστικά στον αέρα.
Μπορεί αυτή η εξέλιξη να προβάλλεται από την κυβέρνηση σαν η υλοποίηση των προσλήψεων που είχε υποσχεθεί ο Σκουρλέτης, για να «κλείσει» τις κινητοποιήσεις των συμβασιούχων στους δήμους, αλλά δεν παύει να είναι άλλη μια διακήρυξη. Σαν αυτή του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ στον χώρο των νοσοκομείων, που ακόμα έρχεται. Χαρακτηριστικές και οι δηλώσεις του Σκουρλέτη: «Η κυβέρνηση αναγνωρίζει, ότι το πρόβλημα των συμβασιούχων…πρέπει κάποια στιγμή να λυθεί. Γνωρίζετε, ότι δεν εξαρτάται μόνο από τη βούλησή μας. Πρέπει να προωθήσουμε την πιο δόκιμη λύση στον κατάλληλο χρόνο, που θα κινείται εντός του Συντάγματος και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας».
Και να μην ξεχνάμε, πως ακόμα και αυτές οι αόριστες διακηρύξεις για προσλήψεις θα αφορούν 5.000-7.000 εργαζομένους (μόνο στον χώρο της καθαριότητας) από μία «δεξαμενή» δεκάδων χιλιάδων συμβασιούχων. Ενώ απο την κυβέρνηση δεν έχει ξεκαθαρισθεί ποια θα είναι η τύχη όσων συμβασιούχων ορισμένου χρόνου δεν μονιμοποιηθούν.
Είναι ξεκάθαρο, πως, για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει σαν τεράστια επιτυχία, τα ψίχουλα (αν τα πάρει κι αυτά φυσικά) που τις πετάνε οι ιμπεριαλιστές, μπροστά στον νέο γύρο μέτρων που ετοιμάζουν. Με αόριστες διακηρύξεις, και πριν καλά-καλά κλείσει η συζήτηση, προσπαθεί να κρατήσει τους εργαζόμενους στην αναμονή και να τους αποτρέψει από αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στην τρίτη αξιολόγηση. Μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με την οργάνωση και την πάλη τους μπορουν να εξασφαλίσουν το δικαίωμα στη δουλειά. Γιατί οι απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στους ΟΤΑ είναι αυτές, που έχουν πιέσει την κυβέρνηση να βγάζει έστω κι αυτές τις εξαγγελίες.
