Ο ιμπεριαλισμός χρειάζεται υπάκουους στρατιώτες – το κεφάλαιο χρειάζεται υποταγμένους εργάτες…
Το σύστημα επιτίθεται στους λαούς - η γυναίκα στοχοποιείται
Ανάπτυξη του γυναικείου κινήματος – δυνάμωμα του ταξικού αγώνα
Οι πρωτοβουλίες πάλης ενάντια στην ακρίβεια και την εξαθλίωση που συγκροτούνται σε μια σειρά περιοχές της χώρας είναι μια πρώτη συγκέντρωση δυνάμεων, ένα πρώτο βήμα για τους αγώνες που απαιτούνται στην κατεύθυνση αυτή. Παράλληλα, χρειάζεται να στηριχθούν αποφασιστικά οι αντιπολεμικές-αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις για την καταγγελία της Συνόδου των φονιάδων του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη.
Το βέβαιο είναι ότι το κλίμα έχει βαρύνει πολύ και οι εκατέρωθεν κυβισθήσεις φαντάζουν πολύ δύσκολες. Εξ ου και όλο αυτό το αντιδραστικό κλίμα που σοβεί και στις δύο χώρες. Και που πρέπει να σπάσει μέσα από την πάλη των δύο λαών για ειρήνη, φιλία και αλληλεγγύη.
Κι αν η δικαίωση των επιλογών και των πολιτικών θέσεών μας μάς οπλίζει με αυτοπεποίθηση, η ίδια αυτή επιβεβαίωση μας γεμίζει με ευθύνες, που θέλουμε, μπορούμε και πρέπει να αναλάβουμε. Με συναίσθηση των ανεπαρκειών μας και της απεραντοσύνης των σκοπών μας, αλλά και με εμπιστοσύνη στον δρόμο που βαδίζουμε και που βάδισαν εκατοντάδες εκατομμυρίων κομμουνιστές και λαϊκοί αγωνιστές.
Αυτό το συμπέρασμα, την πίεση δηλαδή που μπορούν ν’ ασκήσουν απ’ το δικό τους μετερίζι οι εργαζόμενοι, πρέπει να το εμπεδώσουν, να μην το υποτιμήσουν και να το αξιοποιήσουν.
Σε κάθε περίπτωση, βρισκόμαστε σε μια φάση όπου τα γεγονότα στο στρατιωτικό πεδίο εναλλάσσονται όλο και πιο γοργά και πυκνά και αλληλεπιδρούν με τις κινήσεις στο ενεργειακό και στο πολιτικό πεδίο, καθώς και σ΄ αυτό των τακτικών συμμαχιών και των «σφηνών» που βάζει η κάθε πλευρά στην άλλη.
Για το μ-λ ρεύμα στην ΕλλάδαΟι εισηγήσεις του διήμερου στη λίμνη ΠλαστήραΣτις 7-8 Μάη/2022 πραγματοποιήθηκε διήμερο εκδηλώσεων των Νέων του ΚΚΕ(μ-λ) στη λίμνη Πλαστήρα. Οι συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν με θέμα το Μαρξιστικό – Λενινιστικό ρεύμα στην Ελλάδα
Η ιστορική πείρα του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος μας έχει δώσει μέχρι σήμερα τρία δεδομένα: 1. Το προλεταριάτο με την καθοδήγηση του επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος μπορεί να κάνει την επανάσταση, μπορεί να νικήσει την αστική τάξη, μπορεί να την ανατρέψει.
Τι είναι ο κομμουνισμός.Ο κομμουνισμός σύμφωνα με τον Μαρξ- Ένγκελς δεν είναι μια ιδεώδης κατάσταση σύμφωνα με την οποία « η πραγματικότητα πρέπει να κατευθυνθεί». Αντίθετα για τους Μάρξ Ένγκελς «κομμουνισμός είναι το κίνημα που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων».
Φέτος το καλοκαίρι συμπληρώνονται 40 χρόνια από τη δημιουργία της οργάνωσής μας, του σύγχρονου ΚΚΕ (μ-λ). Χρόνια πολύτιμης συνεισφοράς στο λαϊκό-εργατικό κίνημα του τόπου μας που δεν φιλοδοξώ να καλύψω με μια εισήγηση μερικών λεπτών.
Η συζήτηση μας μπορεί να εντάσσεται στον κύκλο των συζητήσεων για το μ-λ ρεύμα, αλλά και εμείς σαν κομμάτι του μ-λ ρεύματος προσπαθούμε να προχωρήσουμε την ανάλυση και την τοποθέτηση μας για την χώρα στην οποία ζούμε και κινούμαστε.
Γιατί υπάρχουμε. Ας ξεκινήσουμε από αυτό το ρητορικό αλλά και θεμελιώδες ερώτημα και ας δώσουμε μερικές βασικές απαντήσεις που αφορούν και στις δύο όψεις του ερωτήματος. Και στο «από που ήρθαμε» και στο «που το πάμε».
Συμπληρώνοντας αυτό τον Ιούνη 40 χρόνια από την ανασυγκρότηση του ΚΚΕ(μ-λ) δημοσιεύουμε σε ηλεκτρονική μορφή, για να είναι διαθέσιμα σε κάθε αγωνιστή, δύο πολύ σημαντικά κείμενα :Τη μπροσούρα "Για την ανασυγκρότηση του ΚΚΕ(μ-λ)", του Μάη του '82 καιτις Αποφάσεις της Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ(μ-λ), του Ιούνη του '82.
Συμπληρώνονται αυτόν τον Ιούνη 40 χρόνια από τη συνδιάσκεψη ανασυγκρότησης του ΚΚΕ(μ-λ). Ήταν μια συνδιάσκεψη που στάθηκε απέναντι στην κατάσταση διάλυσης που είχε επικρατήσει στην Οργάνωση και θεμελίωσε ιδεολογικά και πολιτικά την ανάγκη και τη δυνατότητα ύπαρξης αυτόνομου επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος στη βάση των πραγματικών δεδομένων της εποχής μας.
Η ρωσική ιμπεριαλιστική εισβολή και η πολεμική σύγκρουση της Μόσχας με το καθεστώς του Κιέβου, τον «αντιπρόσωπο» των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών, μετράει πια πάνω από 100 μέρες. Η πολεμική αυτή κρίση, η μεγαλύτερη και πιο κρίσιμη στην καρδιά της ευρωπαϊκής ηπείρου από το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου, δείχνει ήδη πως θα έχει καταλυτικές συνέπειες στο σύνολο των σχέσεων-αντιθέσεων μεταξύ όλων ιμπεριαλιστικών κρατών, στα οποία «επιβάλλει» επαναξιολόγηση των μέχρι τώρα ιεραρχήσεών τους, επιταχύνει σε κάποιες περιπτώσεις ή αντίθετα ακυρώνει ή μεταθέτει για αργότερα σε άλλες περιπτώσεις τις γεωπολιτικές τους φιλοδοξίες.
Γίνεται φανερό ότι αυτός ο νόμος-πλαίσιο έρχεται να συνεχίσει την ομοβροντία επίθεσης στο λαϊκό δικαίωμα στις σπουδές. Κατοχυρώνει και συμπληρώνει τον ήδη ψηφισμένο νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη -ν. 4777- που καθιέρωσε την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, τις διαγραφές φοιτητών στα ν+ν/2, τις πειθαρχικές ποινές και την πανεπιστημιακή αστυνομία.
