ο ΚΚΕ(μ-λ) καταγγέλλει σ’ ολόκληρο τον δημοκρατικό κόσμο την πρωτοφανή πολιτική και δικαστική μεθόδευση να ξαναγίνει ουσιαστικά απ’ την αρχή η δίκη για τα γεγονότα στα Σεπόλια, κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη του 2020.
Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και την αστυνομία που απροκάλυπτα απαγόρευσαν την αυτοκινητοπορεία που είχε προγραμματιστεί για το Σάββατο 14 Μάη από το Παναθηναϊκό Στάδιο προς την Ισραηλινή Πρεσβεία για την σημαντικότερη επέτειο - τη Νάκμπα
Οι φετινές φοιτητικές εκλογές διεξάγονται ύστερα από τρία χρόνια και σε ένα δύσκολο τοπίο για τη νεολαία. Η μαζική συμμετοχή και η στήριξη των Αγωνιστικών Κινήσεων αποτελεί σημαντικό βήμα ώστε να ξαναγίνουν οι Σύλλογοι όργανα πάλης.
Συνεχίζεται ακατάπαυστα ο πόλεμος στην Ουκρανία, μεγαλώνοντας τον αιματηρό κατάλογο των νεκρών, των τραυματιών και των προσφύγων! Ο ουκρανικός λαός συνεχίζει να συνθλίβεται κυριολεκτικά ανάμεσα στις μυλόπετρες του ανταγωνισμού ΗΠΑ-Ρωσίας.
Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να έχει συμπληρώσει δυόμιση μήνες, τους νεκρούς και τους ξεριζωμένους να αυξάνονται διαρκώς και τις εχθροπραξίες να αναζωπυρώνονται ασταμάτητα, καμία αχτίδα αισιοδοξίας δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Οι κυβερνήσεις Σουηδίας και Φιλανδίας εκφράζουν τη βούληση να αποτελέσουν το 31ο και 32ο μέλος του ΝΑΤΟ το συντομότερο δυνατό, δίνοντας τέλος στη μακροχρόνια «ουδετερότητά» τους.
Στο μακρύ χρονικό διάστημα προπαρασκευής της, τόσο από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και απ’ αυτήν της ΝΔ, φάνηκε ότι οι απαιτήσεις των αμερικάνων ιμπεριαλιστών δεν είχαν τέλος, ενώ αυτές απογειώθηκαν κυριολεκτικά τους τελευταίους μήνες που μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Στην πλειοψηφία των εργαζομένων και στο λαό δεν έχει γίνει αντιληπτό το βάθος των εξελίξεων που στοχεύει το νομοσχέδιο. Ωστόσο διατάξεις όπως η θεσμοθέτηση απογευματινών χειρουργείων με απευθείας πληρωμή του ασθενούς είναι αρκετά προκλητικές και κραυγαλέες και σηματοδοτούν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του.
Η μάχη για ΣΣΕ με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, με καθοριστικό το στοιχείο της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, με την κατεύθυνση της επανακατάκτησης και διεύρυνσης εργασιακών δικαιωμάτων, είναι μια μάχη του σήμερα, με επιτακτικό χαρακτήρα, που μπορεί και πρέπει να γίνει υπόθεση των πλατιών εργατικών και εργαζόμενων μαζών.
Με μια απόφαση που προσβάλλει κάθε άνθρωπο που αντίκρισε τη φρίκη μέσα από τα ντοκουμέντα με την ωμή, ομαδική δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, ολοκληρώθηκε την Τρίτη 3 Μάη η σχετική δίκη.
Κάθε χρόνο την 1η Μάη, η εργατική τάξη τιμά τους αγώνες της, αλλά κυρίως επιμένει να βάζει το ζήτημα της προοπτικής της ανατροπής του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Επιμένει να βάζει την προοπτική μιας άλλης κοινωνίας, του σοσιαλισμού, της ισότητας και της δικαιοσύνης.
Είναι φανερό ότι οι μέρες που διανύουμε γίνονται ολοένα και πιο κρίσιμες. Ο ιστορικός χρόνος έχει συντομευθεί, «τρέχοντας» σ’ αυτές τις εβδομάδες σαν να έχουν περάσει μήνες και χρόνια. Ενώ βασικές πλευρές του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού παραμένουν σταθερές, ταυτόχρονα συντελούνται σημαντικές ανακατατάξεις στις επιλογές ιμπεριαλιστικών δυνάμεων πρώτης, δεύτερης και τρίτης γραμμής και διαμορφώνονται εν θερμώ οι όροι και οι προϋποθέσεις των επόμενων βημάτων τους. Προπαντός κάθε μέρα που περνά, πραγματοποιούνται άλματα στην κλιμάκωση της επικινδυνότητας για την εργατική τάξη και τους λαούς στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο.
Πλεόνασμα θράσους και έλλειμμα τσίπας είναι να έχει ως κεντρικό σύνθημα του συνεδρίου του ο ΣΥΡΙΖΑ το “Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα”. Δεν κατάφεραν βέβαια να ξεπεράσουν το αξέχαστο “Για το σοσιαλισμό αγωνιζόμαστε όλοι” του ΠΑΣΟΚου Παπαντωνίου, αλλά… προσπάθησαν.
Με προκλητικά πανηγυρικούς τόνους η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρουσίασε στις 20 Απρίλη την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 713 ευρώ από 663 ευρώ μικτά. Ήταν μια φιέστα που την προετοίμαζαν αρκετό καιρό, αλλά δεν ήταν καθόλου βέβαιο εάν θα την πραγματοποιούσαν.
Έντονη είναι η συζήτηση που έχει πυροδοτηθεί από τα ΜΜΕ για το “σκληρό λοκντάουν” στη Σαγκάη, με όλο και περισσότερα βίντεο και δημοσιεύματα να μεταδίδονται, διαμορφώνοντας ένα συγκεκριμένο κλίμα.
Όπως αναμενόταν (και σύμφωνα με τις «οδηγίες» των δημοσκόπων), ο Εμανουέλ Μακρόν επανεξελέγη για δεύτερη θητεία στην προεδρία της Γαλλίας, κάτι που είχε να συμβεί εδώ και πολλές δεκαετίες.
Βρισκόμαστε λίγες βδομάδες πριν από τις φοιτητικές εκλογές και η κατάσταση της κυρίαρχης φοιτητικής αριστεράς κάθε άλλο παρά εμπιστοσύνη εμπνέει για το μέλλον των Συλλόγων και του νεολαιίστικου κινήματος συνολικά.
