Όσο εντείνονται η κρίση, οι ταραχές και οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών πατρώνων τους, τόσο και ακόμα περισσότερο μεγαλώνουν και πολλαπλασιάζονται τα αδιέξοδα και οι αντιδραστικές και τυχοδιωκτικές κινήσεις της κυβέρνησης και συνολικά του αστικού πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Η πρόσφατη Γαλλοελληνική Συμφωνία, συνοδευόμενη από τη σχετική Δήλωση Πολιτικής Βούλησης του Γάλλου Προέδρου, οπωσδήποτε δεν είναι από αυτές που συμβαίνουν κάθε μέρα. Απεναντίας συνέβη για πρώτη φορά. Πρόκειται για μια κίνηση που συνδυάζει στρατηγική και τακτική από πλευράς γαλλικού ιμπεριαλισμού.
Βάλθηκε η κυβερνητική προπαγάνδα να μας πείσει ότι η ακρίβεια είτε υπάρχει μόνο στη φαντασία μας, είτε θα περάσει και δεν θ’ αγγίξει, είτε ακόμα ότι είναι λόγος για πανηγυρισμούς καθότι δείχνει «ανάπτυξη»! Σε κάθε περίπτωση, η ακρίβεια «δεν πρέπει να μας ανησυχεί», κι ας εξαφανίζει το ήδη πενιχρό εισόδημα και τις ήδη φαγωμένες αποταμιεύσεις της εργατικής τάξης και του λαού.
