Το διάγγελμα Μητσοτάκη, μήνυμα στο κεφάλαιο:
Πάνω στα ερείπια των εργατικών κατακτήσεων θα χτιστεί η επόμενη μέρα
Το διάγγελμα Μητσοτάκη με την ανακοίνωση του τρίτου πακέτου μέτρων εκφράζει και αντανακλά τις βαθιές ανησυχίες της ντόπιας κεφαλαιοκρατικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, για τις αρνητικές επιπτώσεις και συνέπειες του κορωνοϊού στην οικονομία της χώρας. Αποτελεί στον πυρήνα του ένα μήνυμα προς το ντόπιο κεφάλαιο ότι η κυβέρνηση μπορεί να διαχειριστεί τη κρίση. Ότι μπορεί μέσα στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που διαμορφώνονται για την κερδοφορία του, να του εξασφαλίσει χρηματοδότηση και ρευστότητα αλλά και να προετοιμάσει το έδαφος για την «επόμενη ημέρα».
Ο φόβος των ευρωπαϊκών επιτελείων για ένα νέο κύκλο οικονομικής ύφεσης και κρίσης στο πλαίσιο της ΕΕ με απροσδιόριστες συνέπειες οδηγεί την Κομισιόν, όπως δήλωσε και η πρόεδρος της, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, να «εξετάζει όλα τα εργαλεία που διαθέτει, περιλαμβανομένης της χαλάρωσης των δημοσιονομικών κανόνων για το χρέος για τις χώρες - μέλη, αλλά και την έκδοση ευρωομολόγων προκειμένου να μειωθούν οι οικονομικές επιπτώσεις της επιδημίας του κορωνοϊού».
Σ' αυτό το πλαίσιο η χώρα μας συνεχίζει να αντιμετωπίζεται ως ο αδύναμος οικονομικός κρίκος, ενώ τις όποιες «διευκολύνσεις» απ' τους «προστάτες» της θα καλεστεί ο λαός να τις πληρώσει δίπλες, τριπλές και τρίδιπλες, ώστε να πλουτίζουν τα ιμπεριαλιστικά ταμεία.
Σ' αυτό το πλαίσιο τα συνολικά 10 δις ευρώ των ομόλογων, δάνειων, εγγυήσεων, ΕΣΠΑ από τα «χρηματοδοτικά εργαλεία» της ΕΕ θα διοχετευτούν στις τράπεζες για να χρηματοδοτήσουν, με τη σειρά τους, κατά βάση τη ρευστότητα του μεγάλου κεφαλαίου και των επιχειρηματικών ομίλων. Ωστόσο, η εντεινόμενη αβεβαιότητα και ρευστότητα των συνθήκων (που συνδέεται με τον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό και συναρτάται πλέον απ' το βάθος και την έκταση των επιπτώσεων και τη νέα κατάσταση που θα διαμορφωθεί) κάθε άλλο πάρα καθησυχάζουν το ντόπιο εξαρτημένο κεφαλαιοκρατικό σύστημα σε σχέση με τη ρευστότητα που θα εξασφαλίσει απ' τα ευρωπαϊκά «εργαλεία».
Ταυτόχρονα, η σύνδεση του πακέτου μέτρων με τις αποφάσεις της ΕΚΤ, αποτελεί μια κυνική ομολογία και παραδοχή απ' τη μεριά του πρωθυπουργού ότι η χώρα συνεχίζει να βρίσκεται σε αυστηρή εποπτεία και επιτήρηση, δεσμευμένη από τις συμφωνίες των μνημονίων, με την κυβέρνηση ν' αναμένει το «ΟΚ» απ' τα μεγάλα αφεντικά για τις όποιες εξαγγελίες.
Το διάγγελμα του Κ. Μητσοτάκη και η εξειδίκευσή του στέλνουν ταυτόχρονα και ένα σαφές μήνυμα προς το κεφάλαιο και την εργοδοσία, αυτή τη φορά δίχως αβεβαιότητες και αστερίσκους. Ότι η κυβέρνηση και το κράτος αναλαμβάνει για λογαριασμό τους, αξιοποιώντας την πανδημία, να διαμορφώσει τους όρους γενικευμένου εργασιακού μεσαίωνα και συνολικής ισοπέδωσης των εργατικών δικαιωμάτων. Αυτό αποτελεί τη δέσμευση και την εγγύηση της κυβέρνησης στέλνοντας το μήνυμα ότι η επόμενη μέρα χτίζεται από σήμερα στις πλάτες των εργαζομένων, με τα έκτακτα μέτρα που ήρθαν για να μείνουν όπως τα προηγούμενα. Συνθλίβοντας όποιες εργατικές κατακτήσεις άφησε όρθιες ο τυφώνας των μνημονίων, απελευθερώνοντας πλήρως την ασυδοσία του κεφαλαίου και της εργοδοσίας.
Αυτό σηματοδοτεί το μέτρο της «αναστολής συμβάσεων εργασίας» που γενικεύεται σε όλες τις επιχειρήσεις, είτε αυτών που έκλεισαν με απόφαση της κυβέρνησης και οι εργαζόμενοι τους υπολογίζονται σε πάνω από 1 εκατομμύριο, είτε αυτών που συνεχίζουν να λειτουργούν με μειωμένο τζίρο. Με μια απόφαση της κυβέρνησης σχεδόν όλο το εργατικό δυναμικό της χώρας βρίσκεται σε καθεστώς αναστολής εργασίας, δηλαδή απαλλαγής της εργοδοσίας απ' την καταβολή μισθού και γενικευμένης, απροσδιόριστου χρόνου, αβεβαιότητας και ανασφάλειας για τους εργαζομένους. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση νομιμοποιεί τις δεκάδες χιλιάδες απολύσεις που έγιναν από τις αρχές του Μάρτη ως τις εξαγγελίες των μέτρων, τις απολύσεις που εκβιαστικά δηλώθηκαν ως οικειοθελείς αποχωρήσεις, αλλά και όλες τις τροποποιήσεις στις συμβάσεις εργασίας που επέβαλε η εργοδοσία π.χ. διαθεσιμότητα ή εκ περιτροπής εργασία.
Με το μέτρο της αναστολής η κυβέρνηση επιχειρεί να αποσοβήσει την πίεση από ένα κύμα, εδώ και τώρα, ανεξέλεγκτων μαζικών απολύσεων και το πολιτικό κόστος που θα χρεωθεί, θεωρώντας ταυτόχρονα ότι σε συνδυασμό με το συνολικότερο αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο και τα μέτρα που εξαγγέλλει, δίνει διέξοδο στις απαιτήσεις του κεφαλαίου.
Αλλά και για όσους συνεχίζουν να εργάζονται το τοπίο προβλέπεται μαύρο. Η απειλή της απόλυσης ή της «διαθεσιμότητας» θα είναι πολύ ισχυρότερη απ' όσο στο παρελθόν. Οι εκβιασμοί και η εργοδοτική αυθαιρεσία θα περάσουν σε ακόμη χειρότερα επίπεδα. Τα εξαντλητικά ωράρια που ήδη καταγράφονται στους «ωφελημένους» τομείς, η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας για τον κορωνοϊό που έρχονται να συμπληρώσουν τα ανύπαρκτα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας που έδιναν δεκάδες θανάτους, τραυματισμούς και εργατικές ασθένειες, είναι βέβαιο ότι θα επεκταθούν λόγω της «έκτακτης ανάγκης» και χωρίς ημερομηνία λήξης.
Στην ίδια κατεύθυνση και η απόφαση για τη μετάθεση της καταβολής του Δώρου Πάσχα, δίνοντας τη δυνατότητα στην εργοδοσία για την καταβολή του μαζί με το επίδομα αδείας.
Τα δήθεν φιλολαϊκά μέτρα της κυβέρνησης εξαντλούνται ουσιαστικά στο επίδομα πείνας των 800 ευρώ που σύμφωνα με τους υπολογισμούς των κυβερνητικών επιτελείων θα το δικαιούνται 1,4 εκατ. εργαζόμενων και αυτοαπασχολούμενων. Ταυτόχρονα για όσους πάρουν το επίδομα θα υπάρχει και πλήρης ασφαλιστική κάλυψη. Ωστόσο, σοβαρότερο πλήγμα θα δεχτούν οι εργαζόμενοι που δουλεύουν πλήρες ωράριο ενώ είναι ασφαλισμένοι ως μερική απασχόληση και πολύ περισσότερο όσοι δουλεύουν σε καθεστώς μαύρης ανασφάλιστης εργασίας. Ενώ καμία μέριμνα δεν αναφέρθηκε για τους μακροχρόνια ανέργους.
Τέλος, τα μέτρα περί τρίμηνης αναστολής των δόσεων δανείων από τους δικαιούχους του επιδόματος των 800 ευρώ μοιάζουν πραγματικά με «ασπιρίνες στον καρκινοπαθή». Πόσο μάλλον όταν μετά από τρεις μήνες οι όροι για την αποπληρωμή των δόσεων θα είναι δυσμενέστεροι και τα οικονομικά αδιέξοδα των λαϊκών νοικοκυριών θα έχουν πολλαπλασιαστεί.
Η κυβέρνηση καταφεύγει σε επικοινωνιακά τεχνάσματα και με τη συντεταγμένη στοίχιση-στήριξη των Μ.Μ. Εξαπάτησης, αλλά και την πολιτική συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ και του λοιπού αστικού προσωπικού επιδιώκει τον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων και του λαού. Την ίδια στιγμή που απειλείται η υγεία και η ζωή, το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης αξιοποιεί την πανδημία για να ανοίξει ένα νέο γύρο επίθεσης στα λαϊκά εργατικά δικαιώματα και να φορτώσει την κρίση και πάλι στη πλάτη του λαού. Ακόμη και αυτά τα ψίχουλα που εμφανίζουν ως κοινωνική και εργασιακή προστασία θα καλεστεί να τα πληρώσει ξανά με βαρύ τίμημα ο λαός.
Το σύστημα προετοιμάζεται και προετοιμάζει την επόμενη ημέρα. Άλλη μια κρίση θέλει να τη μετατρέψει σε ευκαιρία, δηλαδή σε κόλαση για τα δικαιώματα του λαού. Την ίδια στιγμή αποκαλύπτει το απάνθρωπο πρόσωπό του αφήνοντας το λαό απροστάτευτο και ανοχύρωτο μπροστά στη απειλή του ιού. Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, ο λαός και οι εργαζόμενοι πρέπει να προστατεύσουν την υγειά τους, αλλά και να προετοιμαστούν για τη μάχη της επόμενη ημέρας.
21/3/2020
