Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο 4-5 Νοέμβρη στην ΑΣΟΕΕ η Διεθνιστική Συνάντηση για τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Συμμετείχαν από την Ελλάδα το ΚΚΕ(μ-λ) και το Μ-Λ ΚΚΕ, ενώ στην κεντρική εκδήλωση του διήμερου χαιρετισμό απηύθυνε και το ΕΚΚΕ. Από την Τουρκία συμμετείχε το TKP/ML, από την Αυστρία η IARKP και από τη Γαλλία η OCML-VP.
Αρκετός κόσμος και νεολαία απ’ όλη την Ελλάδα συμμετείχαν στη διαδήλωση, με την οποία ξεκίνησε το διήμερο, και παρακολούθησαν τις συζητήσεις. Η μαζικότητα, αλλά και η ποιότητα των συζητήσεων ήταν που έκαναν το διήμερο πετυχημένο.
Στο χώρο των συζητήσεων λειτούργησε έκθεση με φωτογραφικό υλικό και αφίσες από τον Οκτώβρη, οι οποίες βοήθησαν τους παρευρισκόμενους να μπουν στο κλίμα των εκδηλώσεων.
Πολύ θετικές εντυπώσεις άφησαν και οι τρεις προβολές, μία πριν από κάθε συζήτηση, οι οποίες περιλάμβαναν σημαντικό υλικό της εποχής. Ιδιαίτερη στιγμή ήταν εκείνη στην οποία η φωνή του ίδιου του Λένιν αντήχησε στο αμφιθέατρο μέσα από την προβολή…
Ακολουθούν σύντομες παρουσιάσεις των συζητήσεων, τα βίντεο των προβολών που προγήθηκαν, καθώς και ανταπόκριση με βίντεο από τη διαδήλωση που προηγήθηκε των εκδηλώσεων:
1η Συζήτηση, Σάββατο 4/11
Οκτωβριανή επανάσταση: ιμπεριαλισμός- πόλεμος- αδύναμος κρίκος- κοινωνικές συμμαχίες- η πρωτοπορία της εργατικής τάξης- σοσιαλιστική οικοδόμηση
Ερωτήσεις και απαντήσεις για τον Οκτώβρη που συγκλόνισε τον κόσμο
Η συζήτηση άνοιξε με την τοποθέτηση του Μ-Λ ΚΚΕ, που τόνισε την τεράστια σημασία της Οκτωβριανής Επανάστασης που απλώνεται πολύ πριν και πολύ μετά το ξέσπασμά της. Περιέγραψε το κλίμα πριν τις θυελλώδεις εξελίξεις των ημερών του Οκτώβρη, τις πολύνεκρες απεργίες, τις φυλακίσεις, τις αγροτικές εξεγέρσεις, την έντονη πολιτική δράση που πνιγόταν στο αίμα, τον μεγαλειώδη επίμονο αγώνα ενάντια στη τυραννία. Τα τεράστια επιτεύγματα στη βαριά βιομηχανία, τα μεγάλα βήματα στην αγροτική παραγωγή, τις κοινωνικές κατακτήσεις, όπως το 8ωρο, την κοινωνική ασφάλιση, τη στέγαση και την πρόσβαση σε βασικά αγαθά για όλους, την εποποιία της νίκης του Κόκκινου Στρατού ενάντια στο Ναζισμό. Μα και τη σκληρή αντιπαράθεση στο εσωτερικό και την αγωνία να κρατηθεί ό,τι κερδήθηκε. Τον ηγέτη της επανάστασης Στάλιν που βρέθηκε στο κέντρο της αντίδρασης και στο πρόσωπό του χτυπιέται το θαύμα της οικοδόμησης και της νίκης. Τόνισε τη τεράστια συμβολή της Οκτωβριανής Επανάστασης στη ραγδαία είσοδο των σοσιαλιστικών ιδεών στην εργατική τάξη, στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα που ακολούθησαν και το χρέος των σημερινών κομμουνιστών να την υπερασπιστούν δίνοντάς της ένα ελπιδοφόρο μήνυμα στο σήμερα.
Οι σύντροφοι του TKP/ML στην τοποθέτησή τους τόνισαν ιδιαίτερα τη συμβολή του Λένιν στην κατανόηση του ιμπεριαλισμού ως το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού. Τη σημασία ανάλυσης του κάθε πολέμου ξεχωριστά, την ανάγκη ο καταστροφικός ιμπεριαλιστικός πόλεμος για τον έλεγχο των αγορών να μετατραπεί σε επαναστατικό εμφύλιο. Το γεγονός ότι η λύση των αντιθέσεων μπορεί να γίνει μόνο μέσω της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και οι δρόμοι είναι μόνο δύο: ή με τον ιμπεριαλισμό ή με τις προλεταριακές επαναστάσεις κόντρα σ’ αυτόν. Η Οκτωβριανή Επανάσταση ανέδειξε τη σημασία των συμμαχιών της εργατικής τάξης, συγκλόνισε τις ρίζες του ιμπεριαλιστικού και αντιδραστικού καθεστώτος και καταγράφηκε ανεξίτηλα στη ιστορική μνήμη, μεταφέροντας το μήνυμα ότι οι αντικειμενικές συνθήκες για τον σοσιαλισμό είναι υπαρκτές και στις μέρες μας.
Αμέσως μετά τοποθετήθηκαν οι σύντροφοι του ΙΑRKP από την Αυστρία, που τόνισαν την ανάγκη μεταφοράς των μηνυμάτων της Οκτωβριανής Επανάστασης στο σήμερα, όπου χώρες όπως η Αυστρία δεν βρίσκονται σε πόλεμο. Τόνισαν την ανάγκη κοινής δράσης ενάντια στον πόλεμο και τη συμμετοχή των αυστριακών στρατιωτικών δυνάμεων σε εκστρατευτικά σώματα και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αλλά και τη σημασία να κερδηθούν δυνάμεις στην ταξική πάλη στη βάση των καθημερινών προβλημάτων σε ειρηνικές συνθήκες, αν και η βασική αντιπαράθεση θα διεξαχθεί σε συνθήκες πολέμου. Τόνισαν την ανάγκη η εργατική τάξη να παλεύει για την ανατροπή της αστικής τάξης της χώρας της, με γνώμονα πάντα τον προλεταριακό διεθνισμό και την αλληλεγγύη των λαών. Αναφέρθηκαν στο ζήτημα της συγκρότησης ενιαίου μετώπου της εργατικής τάξης με τα καταπιεζόμενα κομμάτια του λαού. Στο γεγονός ότι οι δυνατότητες οικοδόμησης κομμουνιστικού κόμματος εξαρτώνται από την κατάσταση του κινήματος. Στα σοβαρά καθήκοντα που τίθενται για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, τα οποία είναι η μεγάλη κληρονομία της Οκτωβριανής Επανάστασης.
Ακολούθησε πλούσια συζήτηση και τοποθετήσεις στα ζητήματα της κολεκτιβοποίησης, του ρόλου της εργατικής τάξης και των συμμαχιών της, τις λαθεμένες αντιλήψεις που κυριαρχούν στο χώρο της «αριστεράς», την αναγκαιότητα μαρξιστικού-λενινιστικού κομμουνιστικού κόμματος νέου τύπου, τη δυνατότητα σοσιαλισμού σε μια χώρα, την επικαιρότητα της Οκτωβριανής Επανάστασης, μα και τις δίκες της Μόσχας και την ανάγκη υπεράσπισης των ηγετών της επανάστασης.
Κεντρική εκδήλωση, Σάββατο 4/11
100 χρόνια απ’ τον Οκτώβρη 1917. Η σοσιαλιστική επανάσταση εμπνέει, διδάσκει και οδηγεί
Η κεντρική εκδήλωση του διημέρου έγινε το Σάββατο το απόγευμα και περιλάμβανε μόνο τοποθετήσεις από τις οργανώσεις, χωρίς συζήτηση μετά από αυτές. Ακολουθεί μια συντομη αναφορά στις τοποθετήσεις, με τη σειρά που έγιναν:
Οι σ. του ΤΚΡ/ΜL αναφέρθηκαν στη σπουδαιότητα της Οκτωβριανής Επανάστασης ως νίκης ενάντια στην αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό και ως ιστορικής συνείδησης που δεν μπορεί να διαγραφεί. Τόνισαν ότι η βίαιη κατάληψη της πολιτικής εξουσίας από το προλεταριάτο πρέπει ν” ακολουθείται από έλεγχο των μέσων παραγωγής από αυτό, από τις σοσιαλιστικές σχέσεις που πρέπει να κυριαρχούν. Η εξάλειψη των καπιταλιστικών και όλων των παλιών παραγωγικών σχέσεων είναι η πραγματική σοσιαλιστική επανάσταση. Το κόμμα (επαναστατικό) είναι ο ένας απ” τους δύο καθοριστικούς παράγοντες για το προχώρημα της επανάστασης, είναι το μέσον για την υλοποίηση της ταξικής πάλης, ενώ ο δεύτερος είναι η δικτατορία του προλεταριάτου με μορφές της που μπορούν ν” αλλάζουν, αλλά η ουσία της να παραμένει. Επισήμαναν ότι με την Οκτωβριανή Επανάσταση άνοιξε ο κύκλος του ιμπεριαλισμού και των προλεταριακών επαναστάσεων. Οι εθνικές επαναστάσεις, η απελευθέρωση των εθνών έγιναν τμήμα των προλεταριακών επαναστάσεων. Οι παραγωγικές σχέσεις και οι αντιθέσεις είναι αυτές που καθορίζουν την εξέλιξη της επανάστασης. Ενώ έκλεισαν με την πίστη ότι το ΤΚΡ/ΜL, κατανοώντας την κατάσταση, θα μπει στη πρώτη γραμμή του αγώνα στην Τουρκία και το Κουρδιστάν.
Οι σ. του Μ-Λ ΚΚΕ ανέφεραν ότι η Οκτωβριανή Επανάσταση ξέσπασε στη δίνη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της αποτυχημένης του 1905 αλλά και σαν συνέχεια της αστικοδημοκρατικής του Φλεβάρη του ’17. Η έφοδος στα χειμερινά ανάκτορα και η συμμαχία εργατών, αγροτών και στρατιωτών είχε το αποτέλεσμα της εγκαθίδρυσης της εξουσίας των σοβιέτ, με επιστέγασμα το σοβιετικό-σοσιαλιστικό κράτος της δικτατορίας του προλεταριάτου. Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού, με την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και την εγκαθίδρυση σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής, είχε μια σειρά επιτεύγματα σ” όλα τα μέτωπα μέσα σε ασφυκτικές πιέσεις και εκβιασμούς, με αποκορύφωμα τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που, σε αντίθεση με τους δυτικούς, επέφερε τεράστιες καταστροφές σε ανθρώπινο δυναμικό και υποδομές. Τόνισαν ότι η παλινόρθωση δεν προέκυψε από έξωθεν επεμβάσεις αλλά από αναρρίχηση αστικών στοιχείων, με τον ρεβιζιονισμό ν” ανοίγει το δρόμο στη καπιταλιστική παλινόρθωση των Χρουστσώφ, Μπρέζνιεφ, Γκορμπατσώφ και σια.
Στη συνέχεια αναφέρθηκαν στην αντίσταση στο ρεβιζιονισμό των επαναστατικών δυνάμεων και του μ-λ ρεύματος, με πρωταγωνιστή τον Μάο Τσετούνγκ, στη σπουδαία συνεισφορά της ΜΠΠΕ παγκόσμια αλλά και στην αντιπαράθεση του μ-λ κινήματος στην ρεβιζιονιστική επέμβαση και την 6η Ολομέλεια του ΚΚΕ στη χώρα μας. Επισήμαναν ότι η παλινόρθωση κι ο αντικομμουνισμός βρίσκουν έκφραση στη σημερινή ιδεολογική επίθεση, όπως πρόσφατα στην Εσθονία, ενώ όλα τα πολιτικά δεδομένα καταδεικνύουν τα προβλήματα του καπιταλισμού σε συνδυασμό με την οπισθοχώρηση του κινήματος, παρά τους πανηγυρισμούς των αντιδραστικών. Η ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος αποτελεί για το Μ-Λ ΚΚΕ κεντρικό καθήκον, κόντρα στη γραμμή ΚΚΕ και “μεταβατικών”, μέσα από τη σύνδεση των άμεσων αιτημάτων με τους στρατηγικούς στόχους.
Οι σ. της OCML-VP από την Γαλλία, συνεισέφεραν στην υπεράσπιση της Οκτωβριανής Επανάστασης και του Κομμουνιστικού Κινήματος μέσα από το κείμενο “Οι γυναίκες στην επανάσταση των μπολσεβίκων” για την αντιμετώπιση του ζητήματος της χειραφέτησης των γυναικών στη Σοβιετική Ένωση. Τόνισαν τις άθλιες συνθήκες πριν την επανάσταση, τις προσπάθειες Κρούπσκαγια-Αρμάν για 8ωρο, απαγόρευση παιδικής εργασίας, ίση αμοιβή (επιτυχίες η νομιμοποίηση των αμβλώσεων το 1920 και η αποποινικοποίηση μοιχείας και ομοφυλοφιλίας) και στη συνέχεια Αρμάν-Κολλοντάι, που πέτυχαν μια σειρά κανονισμών εργασίας υπέρ των γυναικών, που συχνά όμως έμεναν κενό γράμμα. Απέναντι στην αντίδραση που δυσφημούσε και εν μέσω μεγάλης διαμάχης δημιουργήθηκαν πιο κοινωνικοποιημένες δομές, με τον οικογενειακό κώδικα του ’26 να κινείται σε πιο φιλελεύθερη κατεύθυνση, με αύξηση παιδικών σταθμών και συλλογικών εστιατορίων για να μπορούν οι γυναίκες να δουλεύουν χωρίς το άγχος του σπιτιού. Η εκβιομηχάνιση των χρόνων του ’30 ανέτρεψε μια σειρά κατακτήσεις με τη Νέα Αστική Τάξη να εμφανίζεται σ” αυτή τη δεκαετία. Τέλος, επισήμαναν ότι η απελευθέρωση των γυναικών είναι συνυφασμένη με το Σοσιαλισμό.
Οι σ. της IARKP από την Αυστρία ανέφεραν ότι η Οκτωβριανή Επανάσταση αποτέλεσε άλμα προς τα εμπρός με αστικοδημοκρατικό περιεχόμενο και δυνατότητα κτισίματος ενός νέου σοσιαλιστικού κόσμου, εκθειάζοντας τη σωστή στρατηγική και τακτική του Λένιν και τα επιτεύγματα που δείχνουν την ανάγκη σοσιαλιστικής επανάστασης. Το σημερινό χτύπημα σε Λένιν-Στάλιν και η επέλαση της νεοφιλελεύθερης επίθεσης δείχνει την αναγκαιότητα οικοδόμησης ενός επαναστατικού κόμματος, το πόσο επίκαιρα είναι τα συμπεράσματα του Οκτώβρη, αφού ο καπιταλισμός άλλαξε ποσοτικά κι όχι ποιοτικά. Είναι εμφανείς οι συνέπειες του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος στις μέρες μας, το ίδιο και η δυνατότητα έντασης της ζύμωσης και της οικοδόμησης ταξικής-επαναστατικής οργάνωσης. Τόνισαν ότι οι προοδευτικές και κομμουνιστικές παγκόσμιες δυνάμεις πρέπει να αντλήσουν διδάγματα από τα έργα και ημέρες του Λένιν μπροστά στο αβαντάρισμα από το σύστημα του πολιτικού ισλάμ, της Αλ Κάιντα και άλλων οργανώσεων. Το εργατικό κράτος και η πολιτική εξουσία, αλλά και η ιδεολογική πάλη και κριτική σε άλλες δυνάμεις, σε συνδυασμό με το σύνθημα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό αντιδραστικό πόλεμο είναι σήμερα απαραίτητο να προβάλλονται. 100 χρόνια δεν είναι τίποτα μπροστά στα 5.000 χρόνια ταξικών κοινωνιών.
Τέλος, οι σ. του ΕΚΚΕ στο χαιρετισμό τους ανέφεραν ότι η Οκτωβριανή Επανάσταση αποτελεί σημείο αναφοράς για τη φάση των επαναστάσεων και των κοινωνικών παροχών, το ίδιο και τα επιτεύγματα του σοσιαλιστικού κράτους απέναντι στην ιμπεριαλιστική επέμβαση, καθώς και η συντριβή του φασισμού. Η προπαγάνδα των αστών ήταν καταδικασμένη ν” αποτύχει, το ίδιο και η αντικομμουνιστική υστερία του σήμερα και η συκοφάντηση του Οκτώβρη. Τόνισαν ότι το γιατί ανακόπηκε η πορεία είναι μια συζήτηση που πρέπει να γίνει στην Αριστερά με νηφαλιότητα και χωρίς ακαδημαϊσμό και αφορισμούς, ιδιαίτερα σήμερα που ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ εφαρμόζουν αντιλαϊκή πολιτική σ” όλα τα επίπεδα (πρόσδεση της χώρας σε ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ και μετατροπή της σε πολεμικό ορμητήριο, αλλά και σε ενεργειακό και εμπορικό διαμετακομιστικό κέντρο στα δυτικά Βαλκάνια, 5ετής συμφωνία για Σούδα, πυρηνικές κεφαλές σε Άραξο, νέα αγορά του αιώνα 2,5 δις, παράλληλα με την επίθεση στο εσωτερικό). Υπογράμμισαν την αντικαπιταλιστική-αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση που χρειάζεται σήμερα για την ανατροπή της επίθεσης στους εργαζόμενους και τη νεολαία, κάτι που μπορεί να προκύψει μέσα απ” το συντονισμό και το κοινό βάδισμα όλων των επαναστατικών και κομμουνιστικών δυνάμεων στη χώρα.
2η Συζήτηση, Κυριακή 5/11
Καπιταλιστική παλινόρθωση: Αιτίες – αποτελέσματα. Η απάντηση του κινήματος
Πολύ ενδιαφέρουσα και επιτυχημένη ήταν η τρίτη συζήτηση του διημέρου, για την καπιταλιστική παλινόρθωση στην ΕΣΣΔ. Η αναζήτηση των αιτιών της στην πρώτη χώρα που επιχείρησε την «έφοδο στον ουρανό» αποτελεί από μόνη της μια πολύ πλούσια διαδικασία, απαραίτητη για το κομμουνιστικό κίνημα της δικιάς μας εποχής. Οι εισηγητές έθεσαν, ο καθένας από την πλευρά του, τα βασικά ζητήματα που κατά την άποψή τους καθόρισαν τις εξελίξεις.
Το Μ-Λ ΚΚΕ εστίασε τις εκτιμήσεις του γύρω από το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ το 1956 και την κυριαρχία του χρουτσοφικού ρεβιζιονισμού ως σημείο καμπής. Παράλληλα, τόνισε τις συνέπειες που είχε για το κομμουνιστικό κίνημα παγκόσμια η στροφή αυτή.
Οι Τούρκοι σύντροφοι του TKP/ML αναζήτησαν τις αιτίες της παλινόρθωσης στο γεγονός ότι η ταξική πάλη συνεχίζεται κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και αναφέρθηκαν στις απαντήσεις που προσπάθησαν να δώσουν αργότερα οι Κινέζοι κομμουνιστές με μπροστάρη τον Μάο Τσετούνγκ.
Οι Γάλλοι από το OCML-VP διατύπωσαν την εκτίμηση ότι η διαδικασία της παλινόρθωσης ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’20, παρ” ότι και οι ίδιοι ομολογούν ότι οι αναλύσεις τους για τις δύο επόμενες δεκαετίες, από το 1930 έως το 1950 είναι ελλιπείς.
Οι εκπρόσωποι της αυστριακής οργάνωσης IARKP αναφέρθηκαν στην ανάπτυξη μιας προνομιακής τάξης μέσα στο ΚΚΣΕ και την αδυναμία τελικά να αποτραπεί η παλινόρθωση.
Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν αντίστοιχα ενδιαφέρουσα και πλούσια. Τα βασικά ζητήματα που απασχόλησαν, πάνω στα οποία υπήρξε και αντιπαράθεση, αφορούσαν την κοινωνική βάση των δυνάμεων της παλινόρθωσης, το ρόλο των μηχανισμών στο σοσιαλιστικό κράτος, καθώς και τις αδυναμίες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης γενικότερα. Οι αρκετά διαφορετικές εκτιμήσεις της γαλλικής οργάνωσης ήταν επίσης στόχος αρκετών παρεμβάσεων. Όσο σίγουρο είναι ότι ο πλούτος της συζήτησης δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε μια σύντομη παρουσίαση, άλλο τόσο σίγουρο είναι ότι ο πλούτος αυτός πρέπει να αξιοποιηθεί από όλους το επόμενο διάστημα, για το προχώρημα του σημερινού κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα μας και διεθνώς.
Διαδήλωση για την υπεράσπιση των κομμουνιστικών ιδεών
Σάββατο 4/11
Του διήμερο για τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης άρχισε με διαδήλωση υπεράσπισης των κομμουνιστικών ιδεών και του κομμουνιστικού κινήματος. Η συγκέντρωση είχε καλεστεί για τις δέκα το πρωί στην Ομόνοια και στις έντεκα ξεκίνησε η πορεία διαμέσου της Γ’ Σεπτεμβρίου και της Πατησίων προς το χώρο των εκδηλώσεων στην ΑΣΟΕΕ.
Με κεντρικό πανό, όπου αναγραφόταν το κεντρικό σύνθημα της Διεθνιστικής Συνάντησης «Η σοσιαλιστική επανάσταση, εμπνέει, διδάσκει και οδηγεί», μερικές εκατοντάδες διαδηλωτών βροντοφώναξαν ότι οι ιδέες των κομμουνιστών όχι μόνο δε πέθαναν, όπως θα ήθελε το σύστημα, αλλά μπορούν να αποτελέσουν και πάλι οδηγό στην πάλη των εργατών και των λαών για την κοινωνική τους απελευθέρωση.Εκτός από τις δύο ελληνικές οργανώσεις με τις σημαίες τους, στην πορεία συμμετείχαν με δικό τους πανό οι σύντροφοι από την Τουρκία και τη Γαλλία, ενώ οι Αυστριακοί με τη σημαία της οργάνωσής τους.
Σάββατο πρωί, βέβαια, δεν υπήρχε ακόμη αρκετός κόσμος στη κέντρο της Αθήνας. Η πορεία όμως ξάφνιασε και έκανε αίσθηση. Δεν είναι λίγο σε μια περίοδο όπου ο αντικομμουνισμός κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, συνοδεύοντας την επίθεση των ιμπεριαλιστών και του κεφαλαίου στις κατακτήσεις λαών και εργατών, να γίνεται μια διαδήλωση όχι απλά υπεράσπισης των κομμουνιστικών ιδεών αλλά και καλέσματος στο λαό να αξιοποιήσει την πείρα του πολύ κοντινού παρελθόντος για να πάρει στο σήμερα τις τύχες του στα χέρια του.
