Με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από την επανάσταση του ρώσικου προλεταριάτου, τον Οκτώβρη του 1917, το ΚΚΕ(μ-λ) προγραμματίζει σειρά εκδηλώσεων σε όλη την Ελλάδα. Η πρώτη εκδήλωση – συζήτηση θα γίνει στην Αθήνα, στην ΑΣΟΕΕ, τη Δευτέρα 8 Μάη.
Στόχος αυτών των εκδηλώσεων δεν είναι μόνο η επετειακή αναφορά στα γεγονότα της εποχής. Στόχος είναι η ανάδειξη της πρώτης μεγάλης επανάστασης που απέδειξε ότι η εργατική τάξη και οι λαοί στο σύνολό τους μπορούν όχι απλά να γίνουν πρωταγωνιστές της ιστορίας, που έτσι κι αλλιώς είναι, αλλά και ότι μπορούν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους. Ότι μπορούν να ζήσουν και χωρίς το κεφάλαιο, χωρίς αφέντες διεθνείς και ντόπιους πάνω από το κεφάλι τους, ότι μπορούν να γίνουν εξουσία του συλλογικού εαυτού τους και να καρπώνονται τα αποτελέσματα της δουλειάς τους προς όφελός τους. Το γεγονός ότι η Οκτωβριανή Επανάσταση αποτέλεσε την έναρξη μιας σειράς αγώνων και επαναστάσεων, δίνοντας ώθηση στο επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα, ότι έβγαλε μπροστά τους λαούς νικηφόρα, κανείς δε μπορεί να το αναιρέσει, ούτε τελικά και αυτή η ήττα αυτού του πρώτου μεγάλου εγχειρήματος. Άλλωστε καμιά επανάσταση, πόσο μάλλον όταν πρόκειται όχι για μια «απλή» μετάβαση από ένα εκμεταλλευτικό σύστημα σ’ ένα άλλο αλλά για μια πλήρη ανατροπή και ρήξη με όλα όσα γνώριζε η ανθρωπότητα ως τότε, δεν επικράτησε με την πρώτη. Υπήρξαν και θα υπάρξουν νίκες, στασιμότητες, ήττες. Μέχρι την τελική νίκη.
Το ζητούμενο είναι το πώς όλοι όσοι εντασσόμαστε σε αυτό το μεγάλο ρεύμα των επαναστάσεων αντιλαμβανόμαστε την ιστορία, πώς «χωνεύουμε» την εμπειρία που συσσωρεύεται. Μια εμπειρία που οι Ρώσοι επαναστάτες δεν την είχαν αλλά μας την πρόσφεραν απλόχερα!
Στόχος μας λοιπόν δεν είναι οι πανηγυρισμοί και οι δεκάρικοι. Δεν είναι η ωραιοποίηση των καταστάσεων πριν, κατά και μετά την επανάσταση ούτε η -όπως συνηθίζεται με ιδιαίτερη θέρμη τελευταία- διαστρέβλωση των γεγονότων και των ρόλων προσώπων για να τα ταιριάξουν στις όποιες επιλογές όσων έχουν αποδεχτεί την ήττα σαν κάτι αναπόφευκτο και μοιραίο. Είναι οι ίδιοι που έχουν συμβιβαστεί με το ισχυρό καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα. Επομένως, αυτό που αναζητούν μέσα από τις αναλύσεις τους για την Οκτωβριανή Επανάσταση, όλα όσα προηγήθηκαν και ακολούθησαν, αναφερόμενοι επιλεκτικά στα γεγονότα, αποκόπτοντάς τα από το γενικότερο πολιτικό και κινηματικό τους περιβάλλον, είναι η δικαίωσή τους για αυτόν τους τον συμβιβασμό. Συμβάλλουν και αυτοί, με τη σειρά τους, στην απογοήτευση των εργατών και των λαών έως και στον αντικομμουνισμό.
Στόχος μας είναι αναφερόμενοι στα γεγονότα, αναλύοντάς τα με τα θετικά και τ’ αρνητικά τους, να δούμε το ρόλο που έπαιξαν οι διάφορες τάσεις στην επανάσταση και το Μπολσεβίκικο κόμμα, να δούμε ποιες οδήγησαν στην επιτυχία της επανάστασης, ποιες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, με τις αντίστοιχες απόψεις, εκφράζονταν ή και αναδείχθηκαν μέσα από τη διαδικασία της επανάστασης, ποιες συγκρούστηκαν, ποιες νίκησαν, ποιες -και γιατί- οδήγησαν τελικά στην ήττα και την παλινόρθωση. Κυρίως, δε, να τα συνδέσουμε με το σήμερα, να αντλήσουμε τα συμπεράσματά μας για το πώς πρέπει να κινηθούν οι επαναστατικές δυνάμεις για την ανατροπή της κοινωνίας της εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
