Το παραμύθι ενός λαού που δεν ήταν παραμύθι
Η τέχνη και οι υπηρέτες της δεν έλειψαν -εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων- από την αντιστασιακή δράση. Ο καθένας με τον τρόπο του, από το δικό του μετερίζι, χρησιμοποιώντας τα δικά του «όπλα», εμπλούτισε τον αγώνα του λαού με σύμβολα, με γέλιο και με δάκρυ. Ακόμα κι αυτοί που, ανήμποροι, λόγω ηλικίας ή ασθένειας, να συμμετέχουν ενεργά