Αντιδραστικοποιείται το πολιτικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελλάδας για το ζήτημα των εκδόσεων των πολιτικών προσφύγων στην Τουρκία. Η πρόσφατη προκλητική απόφαση του Αρείου Πάγου για την έκδοση του Τούρκου αγωνιστή και συγγραφέα Τουργκούτ Καγιά στη γειτονική χώρα, αλλά και η επανεξέταση της υπόθεσης του Αλή Ερκάν Γκόγκογλου, για τον οποίο υπάρχει ήδη απόφαση μη έκδοσης, καταδεικνύουν το βάθεμα της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής και του ίδιου του αστικού συστήματος.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ και το πολιτικό προσωπικό της χώρας οι αριστεροί πολιτικοί πρόσφυγες είναι αντικείμενα διαπραγματεύσεων με το τούρκικο φασιστικό κράτος και τους ιμπεριαλιστές. Όλα αυτά ενώ έχει δοθεί άσυλο με πάσα άνεση στους Τούρκους πραξικοπηματίες οι οποίοι βρήκαν καταφύγιο στη χώρα.
Η απόφαση για την έκδοση του Τουργκούτ Καγιά είναι εδώ και μέρες στα χέρια της κυβέρνησης η οποία έχει επιλέξει να τηρεί «σιγή ιχθύος» για το ζήτημα ενώ παράλληλα φροντίζει να μην χαλάει το χατίρι των ιμπεριαλιστικών αφεντικών της. Είναι κοινή αντίληψη ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές αλλά και στις αστικές τάξεις της περιοχής, παρά τις όποιες αντιθέσεις τους, ότι οι αριστερές προοδευτικές ιδέες είναι επικίνδυνες και πρέπει να τιμωρούνται. Σε αυτή τη βάση το πολιτικό σύστημα της χώρας έχει καιρό τώρα δείξει καλή θέληση απέναντι στις απαιτήσεις του τούρκικου καθεστώτος. Να θυμίσουμε ότι ένας άλλος πολιτικός πρόσφυγας το 2013, ο Μπουλούτ Γιαϊλά απάχθηκε από το κέντρο της Αθήνας και βρέθηκε μετά από λίγες μέρες στα χέρια της αντιτρομοκρατικής στην Κωνσταντινούπολη και μάλιστα δεν ήταν ο πρώτος.
Είναι κατανοητό ότι η έκδοση του Τουργκούτ, του Αλή Ερκάν αλλά και όποιου άλλου αγωνιστή στο τούρκικο κράτος θα συνοδευτεί από φυλακίσεις και βασανιστήρια. Η συμπαράσταση απέναντι στους διωκόμενους αγωνιστές, απέναντι σε όποιον δημοκράτη αγωνίζεται και αντιμετωπίζει εκδόσεις και φυλακές είναι σοβαρή υπόθεση για το αριστερό προοδευτικό κίνημα της χώρας. Καμιά αυταπάτη για την ψευτοαριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για το δήθεν δημοκρατικό προσωπείο που θέλει να πλασάρει, γιατί ξέρουμε καλά ότι καμία απόφαση δεν θα ανατραπεί αν δεν υπάρξει πολιτική πίεση. Καμία αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρχει επίσης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δείχνει το αντιδραστικό της προσωπείο και την πολιτική μη ανοχής στις αριστερές προοδευτικές ιδέες. Η μόνη δύναμη που μπορεί να σταματήσει την έκδοση των αγωνιστών και να εγγυηθεί τα δημοκρατικά τους δικαιώματα είναι η αλληλεγγύη και ο αγώνας.
