Στην επίσκεψή του στο υπουργείο Εργασίας, την περασμένη εβδομάδα, ο Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι η ανεργία έχει μειωθεί ήδη κατά 2% τον τελευταίο χρόνο και ότι πρόκειται να μειώνεται κατά 2,5% ετησίως από εδώ και πέρα. Και, επίσης, ότι οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα αυξήθηκαν κατά 9%.
Λίγες μέρες νωρίτερα, ο «Ελεύθερος Τύπος» σε δημοσίευμά του παρέθετε στοιχεία του ΙΚΑ, σύμφωνα με τα οποία οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα μειώθηκαν κατά 18,9% στη διετία 2015-2016, επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ενώ διαπιστώνει πως πράγματι αυξήθηκαν οι εργαζόμενοι και πλήρους και μερικής απασχόλησης.
Ειπώθηκε ότι ο Τσίπρας χρησιμοποίησε τα στοιχεία για το συνολικό μισθολογικό κόστος, το οποίο αυξήθηκε λόγω της αύξησης της απασχόλησης, για να δικαιολογήσει το ποσοστό αυξήσεων στους μισθούς.
Ο δε «Ελεύθερος Τύπος» θέλησε, ουσιαστικά, να αποδείξει ότι οι μειώσεις μισθών επί ΣΥΡΙΖΑ ήταν μεγαλύτερες από τις μειώσεις επί ΝΔ, ενώ τόνιζε την αύξηση της μερικής απασχόλησης και καθόλου της μόνιμης.
Πέρα από τις προφανείς πολιτικές σκοπιμότητες και στις δυο παραπάνω περιπτώσεις, τα στοιχεία του ΙΚΑ παραμένουν να είναι από τα λίγα διαθέσιμα (αν όχι τα μόνα) για την εικόνα της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα. Και, προφανώς, δε μπορούν να καταγράψουν τη συνολική εικόνα, μια και η μαύρη και αδήλωτη εργασία γνωρίζουμε όλοι ότι ανθεί στις μέρες μας.
Ωστόσο, ακόμα κι έτσι, η εικόνα είναι σαφής: Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα κατρακυλάνε συστηματικά εδώ και 7 χρόνια. Η μείωση κατά 18,9% στη διετία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήρθε να προστεθεί στη μείωση κατά 10,2% επί ΝΔ και αυτό δε σημαίνει, φυσικά, ότι η ΝΔ ακολουθούσε μια πιο φιλολαϊκή πολιτική. Σημαίνει, απλά, αυτό που κάθε εργαζόμενος γνωρίζει πολύ καλά: ότι η βαρβαρότητα των μνημονίων έχει αποθρασύνει την εργοδοσία, η οποία ζητά όλο και περισσότερη δουλειά για όλο και λιγότερα λεφτά…
Οι μεγαλύτερες μειώσεις μισθών που καταγράφει το ΙΚΑ επί ΣΥΡΙΖΑ έχουν να κάνουν ακριβώς με τη …μακροβιότητα της επίθεσης, για την οποία και ο ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε επιμελώς. Οσο τα χρόνια περνάνε και όσο το εργατικό κίνημα δεν αντιστέκεται στην επίθεση, τόσο οι εργαζόμενοι γίνονται πιο ευάλωτοι και πιο δεκτικοί σε ακόμα μικρότερους μισθούς. Είτε γιατί είναι ήδη μακροχρόνια άνεργοι είτε γιατί είναι νέοι εργαζόμενοι που θεωρούν εξαρχής δεδομένες τέτοιες αποδοχές. Ετσι, πολλοί εργαζόμενοι δουλεύουν 8ωρο και πληρώνονται για 4ωρο, ενώ και το να πληρώνεσαι για τη δουλειά σου δεν είναι …απαραίτητο, σύμφωνα με τον Αρειο Πάγο!
Οσο για την ανεργία, τα στοιχεία του ΙΚΑ πράγματι δείχνουν μείωσή της. Οι εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης αυξήθηκαν από 984.955 σε 1.432.099 και αυτοί της μερικής από 282.360 σε 606.986, μεταξύ Δεκεμβρίου 2014 και Οκτωβρίου 2016. Πρόκειται για μια μόνιμη τάση, η οποία θα συνεχιστεί, όπως δήλωσε ο Τσίπρας;
Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι η ανεργία θα συνεχίσει να μειώνεται, μέχρι να …μηδενιστεί. Η βασική επιτυχία του συστήματος στα χρόνια των μνημονίων είναι ότι κατάφερε να στήσει ένα σκηνικό εργασιακού μεσαίωνα, με χαμηλούς μισθούς, λιγότερα δικαιώματα, μεγάλη εντατικοποίηση και, φυσικά, μεγάλη ανεργία.
Το σκηνικό αυτό ορίζει νέα δεδομένα. Το 21,7% της ανεργίας φαίνεται καλό μπροστά στο 27% που είχαμε πριν λίγο καιρό και ένα νούμερο κάτω από το 20% θα φαίνεται σχεδόν ως έξοδος από την κρίση. Τα μονοψήφια ποσοστά της προηγούμενης δεκαετίας ξεχνιούνται, γίνονται αφύσικα και σίγουρα άπιαστα… Αρα οι εργαζόμενοι έχουν να ελπίζουν (και να διεκδικούν) το πολύ το 15% και όχι το 5% ή και το 0…
Επομένως, δεν έχουμε κανένα λόγο να συμμεριζόμαστε την αισιοδοξία του Τσίπρα, γιατί τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του τα ζούμε όλοι καθημερινά. Οπως δεν έχουμε κανένα λόγο να θεωρήσουμε ότι επί ΝΔ τα πράγματα ήταν καλύτερα. Τα πράγματα θα γίνονται όλο και χειρότερα όσο δεν αντιστεκόμαστε, όσο δε βάζουμε φρένο, με τους αγώνες μας, στην αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων.
