Στις αρχές Ιούλη ξεσπούν νέες διαδηλώσεις στην Πετρούπολη («μέρες του Ιούλη»). Τμήματα της φρουράς Πετρούπολης και ένα μεγάλο μέρος των εργατών αποφασίζουν εξέγερση. Οι Μπολσεβίκοι εκτίμησαν ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για την εξέγερση και είχαν βάσιμες πληροφορίες ότι η κυβέρνηση θα την καταστείλει με κάθε μέσο. Παρ’ όλα αυτά θα συμμετέχουν στα συλλαλητήρια με στόχο την καλύτερη δυνατή οργάνωση και περιφρούρησή τους.
Έτσι στις 3 Ιούλη ξεκινούν μαζικές διαμαρτυρίες με συμμετοχή και των Μπολσεβίκων και με κεντρικό σύνθημα «Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ». Η διαδηλώσεις έληξαν ειρηνικά. Την επομένη, όμως, κοζάκοι και ευέλπιδες επιτίθενται με όπλα σε περισσότερους από 500 χιλιάδες διαδηλωτές και βάφουν τους δρόμους της Πετρούπολης με το αίμα των εργατών. Οι νεκροί και οι τραυματίες θα ξεπεράσουν τους 400. Η αστική τάξη βρίσκει την ευκαιρία να χτυπήσει το επαναστατικό κίνημα της Ρωσίας. Κατηγορούνται οι Μπολσεβίκοι ως υπεύθυνοι και τίθεται εκτός νόμου το μπολσεβίκικο κόμμα. Συλλαμβάνονται πολλά στελέχη και μέλη του κόμματος και διατάσσεται η σύλληψη του Λένιν. Ο ηγέτης των Μπολσεβίκων καταφέρνει να διαφύγει και περνά παράνομα στη Φιλανδία. Το μπολσεβίκικο κόμμα αλλάζει πλέον τακτική. Περνά όλος ο μηχανισμός του στην παρανομία και αρχίζει η προετοιμασία για την ένοπλη σύγκρουση.
Στις 18 Ιούλη ο νέος πρωθυπουργός Κερένσκι διορίζει αρχιστράτηγο τον Κορνίλοφ και του δίνει εντολές να συντρίψει τους Μπολσεβίκους. Η κυβέρνηση εφαρμόζει πλέον ανοιχτή τρομοκρατία απέναντι στον εξεγερμένο ρωσικό λαό. Επαναφέρει την ποινή του θανάτου, τη λογοκρισία και κλείνει μπολσεβίκικες εφημερίδες. Παρ’ όλα αυτά, το μπολσεβίκικο κόμμα δυναμώνει και αυξάνει τον αριθμό των μελών του.
Στα τέλη του Ιούλη (26 Ιούλη-3 Αυγούστου) συνέρχεται παράνομα στην Πετρούπολη το 6ο Συνέδριο του κόμματος. Τα βασικά ζητήματα είναι η εκτίμηση της πολιτικής κατάστασης, οι οικονομικές θέσεις και το καταστατικό του κόμματος. Ουσιαστικά, στο συνέδριο αυτό αποφασίστηκε το πρόγραμμα της σοσιαλιστικής επανάστασης: Πάρσιμο της εξουσίας από τους εργάτες και τους αγρότες με την επαναστατική βία, εργατοαγροτική συμμαχία ως απαραίτητος όρος για τη διατήρηση της εξουσίας, εθνικοποίηση της γης, των τραπεζών και της μεγάλης βιομηχανίας και εργατικός έλεγχος στην παραγωγή και τη διανομή των προϊόντων. Τέλος, όσον αφορά το καταστατικό του κόμματος αποφασίστηκε η συγκρότηση των οργανώσεών του πάνω στην αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού.
