Μαύρο μέλλον διαμορφώνουν για τους εργαζόμενους και τη νεολαία
Στη μαζική αντίσταση και την επαναστατική προοπτική η διέξοδος
Την ΤΡΙΤΗ 6 ΙΟΥΛΗ στις 7.30μ.μ. στα ΠΡΟΚΑΤ του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Το ΚΚΕ(μ-λ) διοργανώνει ανοιχτή εκδήλωση - συζήτηση
- Για τα πολιτικά επίδικα της περιόδου, τις διεθνείς κι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις
- Για την άμεση και απώτερη διέξοδο που προτείνουμε και για την οποία παλεύουμε
Να στηρίξουμε τη Γραμμή των Μαζικών Αγώνων και την οικοδόμηση του Μετώπου Αντίστασης και Διεκδίκησης που θα βάλει φραγμό στην αντιλαϊκή καταιγίδα.
Ένα μαύρο καθεστώς δουλειάς και ζωής επιχειρείται από το σύστημα της εκμετάλλευσης και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης να επιβληθεί στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Αμέσως μετά την ψήφιση του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη, προωθούνται η λεηλασία των επικουρικών συντάξεων, η κακόφημη αξιολόγηση στην εκπαίδευση και η αναδιοργάνωση σε αντιδραστικότερη βάση των αστυνομικών δυνάμεων. Ο αντιλαϊκός οίστρος της επίθεσης κυβέρνησης και συστήματος δεν “πάει διακοπές”, την ώρα που η φτώχεια, η ανεργία, η ακρίβεια, οι μισθοί και τα μεροκάματα πείνας, ο εργασιακός και κοινωνικός μεσαίωνας απογειώνονται. Δεν τους έφτασε που αξιοποίησαν την υγειονομική κρίση για να χτυπήσουν το δικαίωμα στην οργάνωση και πάλη των εργαζόμενων και της νεολαίας. Δεν τους αρκεί που κατάργησαν με νόμο το 8ωρο, την πληρωμή των υπερωριών, την ανεξάρτητη απ’ το κράτος και την εργοδοσία συνδικαλιστική δράση και την απεργία. Θέλουν να δέσουν χειροπόδαρα εργάτες, εργαζόμενους και νεολαία, να κλιμακώσουν την πολιτική της φασιστικοποίησης, της έντασης της κρατικής βίας και καταστολής, των απαγορεύσεων, των προστίμων και των διώξεων. Επιδιώκουν να πετάξουν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών έξω απ’ το σχολείο και πολύ περισσότερο το πανεπιστήμιο. Γυναικοκτονίες, βιασμοί γυναικών και ανηλίκων, κακοποιήσεις προσφύγων και μεταναστών, εργοδοτικές δολοφονίες που βαφτίζονται “εργατικά ατυχήματα”, συμπληρώνουν τον σάπιο κόσμο του συστήματος.
Σε ένα ρευστό, ασταθές και μεταβατικό διεθνές περιβάλλον, με την κρίση του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος να μαίνεται αδυσώπητη, με την πανδημία να λειτουργεί ως προσθετικός παράγοντας σ’ αυτήν, το μέλλον της “ανάπτυξης” και της “ευημερίας” που προπαγανδίζουν μόνο ως ειρωνεία ακούγεται και δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την πραγματική ζωή της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτής που αγκομαχά να τα βγάλει πέρα, εκείνης που βλέπει τη χώρα της να έχει μετατραπεί σε ορμητήριο των φονιάδων των λαών Αμερικάνων ιμπεριαλιστών και σε μια απέραντη αμερικανονατοϊκή βάση. Με την διαρκή μεταφορά πλούτου στα ευρωπαϊκά κράτη και μονοπώλια, την λειτουργία της οικονομίας της ως παράρτημα, την συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής και την διατροφική εξάρτηση, την αποβιομηχάνιση και την μετατροπή της σε χώρα υπηρεσιών και τουρισμού, το βιασμό της φύσης. Αλλά ταυτόχρονα και πεδίο βολής φτηνό, με το λαό μας και όλους τους γείτονες λαούς σε θανάσιμους κινδύνους, να προετοιμάζονται για τα σφαγεία του μέλλοντος. Με τους πολέμους, την προσφυγιά, τους πολεμικούς εξοπλισμούς και το βάθεμα της εξάρτησης να είναι αποτελέσματα των λυσσαλέων ανταγωνισμών των μεγάλων δυνάμεων για κατάκτηση ζωνών και σφαιρών επιρροής.
Ξεχειλίζει η οργή των εργαζόμενων και της νεολαίας από όλα αυτά και δεν έρχεται με ορμή στην επιφάνεια, παρά το γεγονός ότι η ταξική πάλη μαίνεται αδιάκοπα, με βάση το όλο πλέγμα καταπίεσης και μηχανισμών, αλλά κυρίως εξαιτίας της υπονομευτικής δουλειάς των αστικών και μεταρρυθμιστικών πολιτικών δυνάμεων. Όλων εκείνων που ζουν για τις (κάθε) επόμενες εκλογές, που μπαίνουν ανάχωμα στο ξεδίπλωμα των αντιστάσεων και διεκδικήσεων του λαού, που ακυρώνουν απεργίες, που ταυτίζονται με τη μοιρολατρία και την ήττα, που τσακίζουν συνειδήσεις. Μόνο που όσο περνά ο καιρός αποκαλύπτονται, παρά τους ελιγμούς τους. Τόσο στα λόγια, όσο κυρίως στη πράξη, φανερώνουν τα χαρακτηριστικά της αντίληψης και λογικής αλλά και των συμφερόντων που εκφράζουν και εκπροσωπούν. Αποτέλεσμα είναι να αδυνατούν να ελέγξουν τις λαϊκές αντιστάσεις και ξεσπάσματα. Να τίθενται έξω από την κίνηση των μαζών. Να “τα ακουμπούν” όλο και περισσότερο στο σύστημα. Να κάνουν όλο και πιο επιτακτική τη στήριξη της Γραμμής των Μαζικών Αγώνων και την οικοδόμηση του Μετώπου Αντίστασης και Διεκδίκησης που θα βάλει φραγμό στην αντιλαϊκή καταιγίδα.
