Μια μέρα πριν τους βομβαρδισμούς των δυτικών στη Συρία, ξεκίνησαν οι πτήσεις κατασκοπευτικών drones από τη Λάρισα, εγκαινιάζοντας τη νέα βάση των ΗΠΑ στον ελλαδικό χώρο. Την προηγούμενη, είχε συνεδριάσει η «συμβουλευτική επιτροπή υψηλού επιπέδου» Ελλάδας-ΗΠΑ, με τη συμμετοχή Καμμένου, του αρχηγού ΓΕΕΘΑ Αποστολάκη και παρόντος του πρέσβη Πάιατ, όπου επικυρώθηκε μεταξύ άλλων και η συμφωνία για τη χρήση της 110 ΠΜ στη Λάρισα από τους Αμερικανούς.
Η fast-track συμφωνία και έναρξη της λειτουργίας της νέας βάσης είναι ένα ακόμα δείγμα των απαιτήσεων των Αμερικάνων για τη χώρα, στη νέα φάση που έχει μπει ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός στην περιοχή. Αν μη τι άλλο, τα διλήμματα του αμερικάνικού ιμπεριαλισμού για την στρατηγική του στη Μέση Ανατολή είναι υπαρκτά, όμως υπαρκτές είναι και οι σταθερές της πολιτικής του, στις οποίες φανερά ποντάρει για να ανατρέψει τα δυσμενή για αυτόν δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή.
Πρόκειται για μια άκρως επιθετική φιλοπόλεμη πολιτική, που πατάει καταρχήν στη έντονη και ενεργή παρουσία της στρατιωτικής μηχανής του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Στηρίζεται στην αναβάθμιση του ρόλου του δολοφονικού κράτους του Ισραήλ, όπως ήδη έχει εκφραστεί με την ανακοίνωση για μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ στη Ιερουσαλήμ, άλλα και στην κατεύθυνση για τη δημιουργία Αραβικού ΝΑΤΟ, με προεξάρχοντα τον ρόλο της Σ. Αραβίας. Αυτή η αναβάθμιση των σταθερών συμμάχων των ΗΠΑ συμπληρώνεται με την προώθηση των αξόνων Ελλάδας- Κύπρου- Ισραήλ- Αιγύπτου, που στόχο έχει τον γεωπολιτικό έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου και των ενεργειακών ροών που περνάνε από εκεί και είναι κρίσιμες για τον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό.
Κομμάτι αυτής της πολιτικής είναι και η μετατροπή ολόκληρου του ελλαδικού χώρου, μονιμότερα πλέον, σε πλατφόρμα πολεμικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Το άπλωμα των αμερικάνικων βάσεων, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη, αναδεικνύει το μέγεθος της εμπλοκής της χώρας και των κινδύνων για τον λαό που αυτή συνεπάγεται, την ώρα που η κόντρα ΗΠΑ-Ρωσίας έχει φτάσει σε ευθείες πολεμικές απειλές και απειλεί την παγκόσμια ειρήνη.
Με αφετηρία τη συνάντηση Τσίπρα- Τραμπ τον περασμένο Οκτώβριο, όπου μάθαμε από τα πιο επίσημα χείλη για την αναβάθμιση της συμφωνίας για τη Σούδα, καταγράφονται συνεχείς ανακοινώσεις ή διαρροές στον τύπο για δημιουργία καινούργιων βάσεων. Η βάση με drones στη Λάρισα, που μόλις μπήκε σε λειτουργία, είναι μόνο μία από τις βάσεις που οι Αμερικανοί έχουν ή σχεδιάζουν να δημιουργήσουν στην Ελλάδα.
Στην Αλεξανδρούπολη, δίπλα στην κατασκευή του τερματικού σταθμού υγροποιημένου αερίου, ετοιμάζεται βάση συναρμολόγησης στρατιωτικών ελικοπτέρων, που θα λειτουργεί και υποστηρικτικά στις νατοϊκές εγκαταστάσεις σε Βουλγαρία και Ρουμανία. Εκτός των άλλων, λοιπόν, έρχεται να ενισχύσει τον ρόλο της Ελλάδας ως προγεφυρώματος των ΗΠΑ στα Βαλκάνια.
Στη Σύρο, η αγορά του ναυπηγείου από ελληνοαμερικανικά συμφέροντα σηματοδοτεί τη δημιουργία μιας «μίνι-Σούδας» στην καρδιά των Κυκλάδων, όπου θα μπορούν να σταθμεύουν, να επισκευάζονται και να συντηρούνται αμερικάνικα πολεμικά πλοία που θα δρουν στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αναβαθμίζεται η βάση στην Ανδραβίδα, την οποία «τέσταραν» πρόσφατα οι Αμερικανοί με την άσκηση «Ηνίοχος» ενώ στον Άραξο, που έχουν αποθηκευτεί στο παρελθόν πυρηνικά, γίνονται εργασίες εκσυγχρονισμού των εγκαταστάσεων. Μάλιστα, φημολογείται ότι είναι υποψήφιος χώρος για να υποδεχθεί τις υδρογονοβόμβες Β61 αν οι Αμερικανοί αποφασίσουν να τις μετακινήσουν από το Ιντσιρλίκ.
Παράλληλα, στην εφημερίδα «Εστία», πριν από λίγες μέρες, διέρρευσε ότι το Υπουργείο Άμυνας πρότεινε στο αμερικάνικο πεντάγωνο τη δημιουργία ελικοδρομίου σε ένα μικρό νησάκι έξω από την Κάλυμνο για τη στάθμευση και τον ανεφοδιασμό νατοϊκών ελικοπτέρων!
Και φυσικά η σούπερ-βάση της Σούδας υπερλειτουργεί συνεχώς, είτε φιλοξενώντας πολεμικές ασκήσεις και πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα είτε με την ενεργό συμμετοχή της στις νατοϊκές επιχειρήσεις. Στις εγκαταστάσεις που καταλαμβάνουν μια μεγάλη έκταση του Ακρωτηρίου, λειτουργούν κατασκοπευτικά ραντάρ, πεδίο βολής, όπου γίνονται οι επικίνδυνες βολές patriot, υπάρχει ενεργή αεροπορική βάση ενώ η προβλήτα Κ-14 είναι η μοναδική που μπορούν να σταθμεύσουν τα αεροπλανοφόρα των Αμερικανών στην περιοχή. Παράλληλα, λειτουργεί και το διαβόητο ΚΕΝΑΠ (Κέντρο Ναυτικής Αποτροπής), όπου έχουν εκπαιδευτεί εκατοντάδες νατοϊκοί κομάντο. Στην πρόσφατη επέμβαση των ιμπεριαλιστών στη Συρία, παρ’ όλες τις γελοιότητες του Κουβέλη, ότι δεν υπήρξε αίτημα για χρήση της (λες και χρειάζεται), είχε σημαντικό ρόλο ανεφοδιασμού και υποστήριξης των βομβαρδιστικών.
Η σημασία της Σούδας είναι δεδομένη ενώ δεν έχει ακόμα αποκαλυφθεί το εύρος της αναβάθμισης που σχεδιάζουν οι Αμερικανοί και έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να αθροίσουμε τη μόνιμη παρουσία της νατοϊκής πολεμικής αρμάδας SNMG2, που, με πρόσχημα το προσφυγικό, επιτηρεί τον δίαυλο του Αιγαίου και μέσω αυτού την κάθοδο των ρώσικων πλοίων από τη Μαύρη Θάλασσα στη Μεσόγειο. Έχουμε, έτσι, την εικόνα μιας χώρας που από άκρη σε άκρη προσφέρεται προς χρήση για τον αμερικάνικό ιμπεριαλισμό.
Χαρακτηριστικά, λίγες ώρες πριν την έναρξη των βομβαρδισμών στη Συρία, προσγειώθηκαν στο πολιτικό(!) αεροδρόμιο του Ηρακλείου δύο κατασκοπευτικά αεροπλάνα με αμερικάνικα διακριτικά, φανερώνοντας ότι, αν χρειαστεί, κάθε αεροδρόμιο, κάθε λιμάνι, κάθε υποδομή της χώρας είναι στη διάθεση των φονιάδων των λαών!
Ακόμα περισσότερο, και πέρα από τον ρόλο της Ελλάδας ως ορμητηρίου κάθε λογής, αναβαθμίζεται συνεχώς και η απευθείας εμπλοκή του ελληνικού στρατού στις νατοϊκές επιχειρήσεις. Καθόλου άσχετη δεν είναι και η συμφωνία για αναβάθμιση των ελληνικών F-16, που προστίθενται και αυτά στη συνολική δύναμη πυρός του ΝΑΤΟ στην περιοχή ενώ δίνουν και παίρνουν οι συνεχόμενες κοινές πολεμικές ασκήσεις πολεμικού ναυτικού και αεροπορίας με Ισραήλ, ΗΠΑ και Αίγυπτο τους τελευταίους μήνες.
Είναι φανερό ότι το καθεστώς των αμερικάνικων βάσεων στη χώρα περνάει σε άλλη φάση, για να προσαρμοστεί στις νέες ανάγκες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη περιοχή. Ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστών έχει αλλάξει επίπεδο, έχει πάρει πιο άγρια χαρακτηριστικά και χώρες σαν την Ελλάδα πρέπει να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις. Αποτέλεσμα του βαθέματος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, η επέκταση των βάσεων απλώνει το δίχτυ της αμερικάνικης παρουσίας στη χώρα και οι κίνδυνοι για τον λαό πολλαπλασιάζονται.
Και όχι, δεν εννοούμε το… τι τουρισμός θα μπορεί να σταθεί σε μια χώρα- νατοϊκό στρατόπεδο, που μέχρι και στις Κυκλάδες θα περιδιαβαίνουν πολεμικά. Αναφερόμαστε στους κινδύνους που αφορούν την ειρήνη από το μπλέξιμο της χώρας στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών και που μπορεί να βάλουν τον λαό από τα σύνορα της ζώνης του πολέμου εντός της ζώνης αυτής. Όσο γεμίζει η Μεσόγειος σιδερικά, και ειδικά όταν αυτά χρησιμοποιούνται από τους ιμπεριαλιστές, τόσο μικραίνει η απόσταση του να βρεθεί και ο λαός μας στους αναλώσιμους του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού.
Αν μη τι άλλο, οι σχέσεις φιλίας και αλληλεγγύης του λαού μας με τους φυσικούς συμμάχους του στην περιοχή, τους γειτονικούς λαούς, τραυματίζονται όταν ολάκερη η χώρα είναι ορμητήριο για το μακέλεμά τους.
Την πολιτική βαθέματος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης υπηρετεί σταθερά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με αμερικανο-δουλεία που θυμίζει εποχές της δεκαετίας του 1950, όταν η συμφωνία για το άνοιγμα της Σούδας συνοδευόταν με διθυράμβους από το τότε πολιτικό προσωπικό. Σήμερα, μπορεί να μην έχουμε ακόμα διθυράμβους, αλλά αξιοποιείται το κλίμα εθνικισμού που διαμορφώνεται στο εσωτερικό από τον αντιδραστικό ανταγωνισμό με την Τουρκία, για να δικαιολογηθεί το άπλωμα των βάσεων σαν παράγοντας «ασφαλείας απέναντι στον εχθρό».
Είναι μια πολιτική που γίνεται για λογαριασμό της αστικής τάξης, που βλέπει κέρδη και μπίζνες από τον κάθε λογής βρώμικο ρόλο που θα της δώσουν οι ιμπεριαλιστές, και φαντασιώνεται ακόμα και γεωπολιτική αναβάθμιση αν συστρατευθεί με όλο της το είναι στη Δύση. Μια πολιτική που ενιαία στηρίζει όλο το αστικό πολιτικό προσωπικό, αφού ακόμα και ο Μητσοτάκης βρέθηκε να πει μια καλή κουβέντα για τις σχέσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τις ΗΠΑ!
Με δεδομένη λοιπόν τη συνεχή κλιμάκωση της εμπλοκής της χώρας στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών, είναι πιο μεγάλη ανάγκη από ποτέ να βάλει ο λαός στο στόχαστρο της πάλης του τις βάσεις του θανάτου, παλιές και νέες. Να απαιτήσει να σταματήσει να χρησιμοποιούνται η γη, το έδαφος και η θάλασσά του ως ορμητήριο για να δολοφονούνται οι γύρω λαοί της Συρίας, της Λιβύης, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Γιουγκοσλαβίας. Να αντιπαλέψει την πολιτική της εξάρτησης, που βάζει τη νεολαία και τον λαό μπροστά σε πρωτοφανείς πολεμικούς κινδύνους. Γιατί η σπουδαία αλληλεγγύη σε αυτούς τους λαούς, η πιο σημαντική συμβολή για την ειρήνη, είναι το εκ νέου δυνάμωμα του αντιβασικού- αντιιμπεριαλιστικού κινήματος και στη χώρα μας.
