Η αποχή είναι το κύριο χαρακτηριστικό των «εκλογών» τουπολέμου, στις 26 Οκτώβρη, αφού η συμμετοχή είναι λίγο πάνω από το 50%. Στις περισσότερες από τις 25 επαρχίες της Ουκρανίας η συμμετοχή ήταν κάτω του 50%. Ειδικά στις κατεχόμενες απ” τον ουκρανικό στρατό πόλεις στις ανατολικές περιφέρειες (Μαριούπολη, Οδησσό κ.λπ.) ήταν ακόμη μικρότερη.
Με καταμετρημένο το 58,62% των ψήφων, το Λαϊκό Μέτωπο του (πρωθυπουργού) Γιατσένιουκ, με 21,58% και το Μπλοκ του (προέδρου) Ποροσένκο με 21,40% δίνουν μάχη ψήφο με ψήφο για την πρώτη θέση. Ακολουθεί το υπερσυντηρητικό Σαμοπόμις (το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα Αυτοβοήθεια) με 11,16%, το φιλορωσικό Μπλοκ της Αντιπολίτευσης(το πρώην κόμμα των περιφερειών του Γιανουκόβιτς) με 9,90%, το ακροδεξιό ΡιζοσπαστικόΚόμμα του Λιασκό με 7,36% και το νεοφιλελεύθερο εθνικιστικό «Πατρίδα» της Τιμοσένκο με 5,65%. Από ό,τι δείχνουν τα (μερικά) αποτελέσματα, έξι κόμματα θα εκπροσωπηθούν στο νέο κοινοβούλιο.
Το αποτέλεσμα διαφοροποιεί σημαντικά τις προβλέψεις των τελευταίων δημοσκοπήσεων, κυρίως σε ό,τι αφορά το ποσοστό του κόμματος του Ποροσένκο (10 μονάδες κάτω). Επίσης το Λαϊκό Μέτωπο παίρνει τριπλάσιο ποσοστό από αυτό των δημοσκοπήσεων.
Τέλος, η ναζιστική ακροδεξιάπαραμένει ισχυρή, παρά το ότι ο Δεξιός Τομέαςκαι το Σβόμπονταέμειναν (όπως και αναμενόταν) εκτός κοινοβουλίου. Υπάρχει «κρυμμένη» μέσα στα κόμματα εξουσίας, καθώς δεκάδες ναζίυποψήφιοι πέρασαν στα ψηφοδέλτια(και στα έδρανα του κοινοβουλίου) μέσω των λεγόμενων «φιλοευρωπαϊκών κομμάτων».
Όπως προκύπτει από τα δυτικά ΜΜΕ, και παρά το ότι οι εκλογές διεξήχθησαν σε κλίμα τρομοκρατίας,δεν έδωσαντο αποτέλεσμα που θα ήθελαν η ΕΕ και γενικότερα η Δύση.
Από πλευράς Ρωσίας, μέσω του υπ. Εξωτερικών Λαβρόφ, είχαμε «αναγνώριση του αποτελέσματος» σε σαφώς ειρωνική βάση. Ο ίδιος δηλώνει επίσης πως η Μόσχα «θα αναγνωρίσει και τα αποτελέσματα των (βουλευτικών και προεδρικών) εκλογών που πρόκειται να διοργανώσουν την προσεχή Κυριακή οι αυτονομιστές στις περιφέρειες της Ανατολικής Ουκρανίας». Ένα πρώτο πολιτικό συμπέρασμα που προκύπτει (παρά την προσπάθεια των ουκρανικών και δυτικών ΜΜΕ να παρουσιάσουν τις εκλογές ως νίκη των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων) είναι πως η αποδυνάμωσητου καθεστώτος του Κιέβου είναι ακόμη πιο έντονη σε σχέση και με τις προεδρικές του Μαΐου, όπου ο Ποροσένκο είχε κερδίσει με 54,7% και με ποσοστό συμμετοχής πάνω από 60%, σύμφωνα με τη Κεντρική Εκλογική Επιτροπή.
Πάντως κρίσιμο ζήτημα, σχετιζόμενο με το αποτέλεσμα, αφορά την ενίσχυση των δυνάμεων που επιθυμούν ανοιχτά τη συνέχισητου πολέμου (το κόμμα του Γιατσένιουκ). Υπάρχει η βάσιμη εκτίμηση ότι άμεσα (πιθανά και πριν από τις εκλογέςπου έχουν ανακοινώσει οι «λαϊκές δημοκρατίες» στις 2 Νοεμβρίου) θα επιδιώξουν αποτελέσματα στο πεδίο της μάχης, καθώς τα χρονικά και πολιτικά περιθώρια φαίνεται να περιορίζονται. Άλλωστε, και ενώ δεν είχαν κλείσει ακόμη οι κάλπες, πυρά πυροβολικού ακούστηκαν στο Ντονέτσκ, σηματοδοτώντας τηνεπανάληψη των μαχών έπειτα από δύο ημέρες σχετικής ηρεμίας.
Το αν τελικά η κυβέρνηση του Κιέβου εξαπολύσει άμεσα μιαστρατιωτική επιχείρηση μεγάλης κλίμακας στην ανατολική Ουκρανία, αυτό εξαρτάται και από το πόσο σύντομα ο Ποροσένκο θα καταφέρει να βρει «σημεία ισορροπίας» σε ένα νέον συνασπισμό, ώστε να υπάρξει συγκερασμός των διαφορετικών τάσεων που υπάρχουν και έχουν αποτυπωθεί και στο εκλογικό αποτέλεσμα.
Χ.Β.
