Μετά από πέντε μέρες σφοδρών συγκρούσεων στην ανατολική Ουκρανία, ανάμεσα στις δυνάμεις του Κιέβου και φιλορώσους αυτονομιστές, και αφού η κάθε πλευρά χρέωσε τη ευθύνη της αναζωπύρωσης του πολέμου στην άλλη, συναντήθηκαν οι υπουργοί εξωτερικών Ρωσίας, Ουκρανίας, Γαλλίας και Γερμανίας και συμφώνησαν νέα κατάπαυση πυρός, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 20 Φλεβάρη. Ο μόνος που δήλωσε ότι δεν έμεινε ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα αυτής της συνάντησης ήταν ο Ουκρανός ΥΠΕΞ, ίσως γιατί προσδοκούσε διαφορετικά αποτελέσματα.
Οι παραβιάσεις της κατάπαυσης του πυρός από τον περασμένο Δεκέμβριο αριθμούν πολλές χιλιάδες. Αυτές όμως που ξεκίνησαν στα τέλη του Γενάρη, πέρα από τη σφοδρότητά τους, έχουν και άλλα χαρακτηριστικά σε σχέση με τη στιγμή εκδήλωσής τους. Εκτός του ότι είναι οι πρώτες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Τραμπ, προηγήθηκαν μερικών ημερών της πρώτης επίσκεψης του Αμερικανού αντιπροέδρου Μάικ Πενς στην Ευρώπη, στα πλαίσια της «Διάσκεψης για την Ασφάλεια», της ετήσιας συνόδου των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ.
Και επειδή, λογικά, δεν μπορεί να ισχύει ότι Μόσχα και Κίεβο (Δυτικοί) δεν έχουν τον πλήρη έλεγχο των στρατών τους στην ανατολική Ουκρανία, ή ακόμη περισσότερο, ότι τον έχουν χάσει, εκείνο που ισχύει είναι πως η σύγκρουση στην Ουκρανία -και όχι μόνο η πρόσφατη αναζωπύρωση- προσφέρεται για διαφόρων ειδών δοκιμές και δοκιμασίες. Μόνο που τη συγκεκριμένη στιγμή δεν είναι τόσο φανερό ποιος έχει την πρωτοβουλία. Πάντως, αυτόν τον μήνα, η Ουκρανία έχει τη προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Στις ΗΠΑ, όλα σχεδόν τα ΜΜΕ θεωρούν πως ο Πούτιν δοκιμάζει τον Αμερικανό πρόεδρο, για να δει τις αντιδράσεις του. Η άποψη αυτή είναι αρκετά διαδεδομένη όχι μόνο στον Τύπο αλλά και στην αμερικανική (και μη) πολιτική σκηνή. Ο γερουσιαστής Μακέιν, πρόεδρος της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας, προειδοποίησε τον Τραμπ πως η Ρωσία, υιοθετώντας μια πιο επιθετική στάση στην ανατολική Ευρώπη, αποκτά πλεονέκτημα σε οποιεσδήποτε μελλοντικές συνομιλίες σχετικά με τη συνεργασία στην αντιτρομοκρατία. Κάλεσε δε τον Τραμπ να προσφέρει στο Κίεβο «θανατηφόρα στρατιωτική βοήθεια» προκειμένου να αμυνθεί.
Από την οπτική της Ρωσίας, η ΕΕ (Γερμανία) μέσω του Κιέβου επιδιώκει «με αυτή τη σύγκρουση» να «εγκαθιδρύσει σχέσεις» με την κυβέρνηση Τραμπ. Η κατάσταση δείχνει ότι «είναι απαραίτητο να ξεκινήσει άμεσα και πάλι ο διάλογος μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας» δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Πεσκόφ.
Αν προσπεράσουμε την περίεργη δήλωση του εκπροσώπου του Λ. Οίκου, Σπάισερ, για επιστροφή της Κριμαίας στην Ουκρανία (ανεξάρτητα από τη σημασία που εμπεριέχει), σε κάθε περίπτωση, η νέα αμερικανική κυβέρνηση δοκιμάζεται σε αυτό κρίσιμο ζήτημα. Πάντως, ο Πενς, για το ζήτημα των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας, είπε ότι θα εξαρτηθεί από τη συνεργασία της Ρωσίας σε θέματα όπως η καταστροφή του ISIS και όχι από τις εξελίξεις στο Ουκρανικό. Όσο για την Ουκρανία, δηλώνει πως «θα συνεργαστούμε με τη Ρωσία και όλες τις άλλες πλευρές για να βοηθήσουμε να επανέλθει η ειρήνη».
Το Ουκρανικό θα κρατηθεί έτσι κι αλλιώς ψηλά στην Ατζέντα των διεθνών κρίσεων. Σε αυτό έχουν επενδύσει πολλοί και πολλά. Πάντως, στη Ρωσία, εδώ και καιρό, είναι αντιληπτό ότι οι αυξημένες πιέσεις στη δυτική περιφέρειά της προέρχονται από την Ευρώπη και τον οικονομικό γίγαντά της, τη Γερμανία. Με ενδεικτικό παράδειγμα τη Λευκορωσία!
Χ.Β
