Φτώχεια… Ανεργία… Πανδημία… Εργασιακά κάτεργα… «Σκληρά lockdown»… «Ατυχήματα»…
Νύχτα αγωνίας και κόλασης πέρασαν οι κάτοικοι του Θριάσιου Πεδίου την Κυριακή 7 του Φλεβάρη, όταν μέσα στη νύχτα βυθίστηκε όλη η περιοχή στο σκοτάδι. Μέσα σε αυτόν τον αιφνιδιασμό, έγινε η νύχτα-μέρα, με την Ελευσίνα να φαίνεται πώς κυκλώνεται στις φλόγες. Λίγα λεπτά αργότερα και ο Ασπρόπυργος. «Φυσιολογικό φαινόμενο» το χαρακτήρισαν τα ΕΛΠΕ, απ’ όπου προέρχονταν οι φλόγες. «Προστάτεψαν τη ζωή μας από πιθανό ατύχημα», μας είπαν και να μην ανησυχούμε.
Όμως οι κάτοικοι ανησυχούμε! Όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλα αυτά που ζήσαμε δεν τα ζήσαμε και ότι τα φανταστήκαμε, ο τρόμος που αισθάνθηκε ο λαός της περιοχής στηριζόταν σε βάσιμες υποψίες πως η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο. Αλλόφρονες κάποιοι, προσπάθησαν να κατευθυνθούν προς την Πάρνηθα με τα αυτοκίνητα τους για να σωθούν. Το τοξικό νέφος (κατά πάσα πιθανότητα καύση κλοφέν, άκρως τοξικό στοιχείο που ευθύνεται για καρκινογενέσεις και τερατογενέσεις, που μένει στο περιβάλλον για μεγάλο χρονικό διάστημα, απαγορευμένο από δεκαετίες) κύκλωσε τον Ασπρόπυργο και την Ελευσίνα, προερχόμενο από την έκρηξη του υπερσταθμού της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ. Με εξοπλισμό απ’ το 1972, χωρίς μόνιμους εργαζόμενους μετά την «πρόοδο» που έφεραν οι ιδιωτικοποιήσεις, με εργολάβους που δεν έκαναν καμία συντήρηση για χρόνια, λειτουργούσε με εντατικούς ρυθμούς για να καλύψει τις υπέρογκες απαιτήσεις να φτάσει το ρεύμα μέχρι την Πελοπόννησο! Ήρθε η ώρα να απολαύσουμε τα οφέλη των ιδιωτικοποιήσεων! Μάλιστα, ο ΑΔΜΗΕ δεν κάνει ούτε μετά από αυτό το σοβαρότατο βιομηχανικό «ατύχημα», βήμα πίσω, και μας ανακοινώνει ότι θα πρέπει να γίνει κόμβος για να φθάσει το ρεύμα ως την Κρήτη.
Η ουσία είναι μια: τα κέρδη τους, η ζημιά μας! Η ζωή μας δεν μετράει διόλου, για όλους αυτούς που σχεδιάζουν για εμάς και μας καταδικάζουν σε θάνατο. Η Δυτική Αττική, που από τις 17 Δεκέμβρη μπήκε σε σκληρή καραντίνα, χωρίς να γίνει ούτε μια κίνηση προστασίας της υγείας μας, χωρίς πρωτοβάθμια φροντίδα και μηδενικά τεστ μέχρι την επιβολή του αυστηρού Lockdown, μετράει καθημερινά τους νεκρούς της. Χωρίς καμιά προστασία των εργαζομένων στους χώρους εργασίας, με μείωση των λεωφορείων όπου συνωστίζεται ο κόσμος. Και με την οικονομική κρίση στην περιοχή, που πλήττει ευρύτερα λαϊκά στρώματα, να οξύνεται. Η μόνη «απάντηση τους» σ’ αυτά είναι τα πρόστιμα, η αστυνομοκρατία και η καταστολή!
Είναι καιρός να πούμε:
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΩΣ ΕΔΩ!
Οι κάτοικοι της Δυτικής Αττικής είμαστε άνθρωποι! Η ζωή μας μετράει! Τα παιδιά μας έχουν δικαίωμα να ζήσουν! Όλοι οι εργαζόμενοι έχουμε δικαίωμα στη σταθερή και μόνιμη εργασία, έχουμε όλοι δικαίωμα στην υγεία και την προστασία της. Έχουμε ανάγκη από δωρεάν περίθαλψη που τα τελευταία χρόνια συρρικνώθηκε και μας ανάγκασαν να βάλουμε πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Έχουμε ανάγκη από ασφαλή σχολεία με εκπαιδευτικούς και όχι το τσίρκο της τηλεκπαίδευσης!
Το περιβάλλον θα έπρεπε να μας δίνει πόρους ζωής και όχι θανάτους. Να ανασαίνουμε κι ο αέρας να μη μας σκοτώνει! Να μην πεθαίνουμε κάθε μέρα από καρκίνο!
Οι τοπικοί «σωτήρες» κάθε χρώματος, το μόνο που κάνουν είναι να συσκοτίζουν την πραγματικότητα και να συναινούν στο έγκλημα! Να μην αφήσουμε τη ζωή και την ελπίδα στα χέρια τους!
Ο μόνος δρόμος για να κερδίσουμε, είναι ο δρόμος του αγώνα και της διεκδίκησης για την ανατροπή της πολιτικής που ασκείται ενάντια στον λαό. ΑΥΤΟΣ είναι ο δρόμος του λαού! Εκεί να ακουστεί δυνατή η φωνή μας.
Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε ανάγκη του λαού μας, να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας και να αντιπαλέψουμε τον μεσαίωνα που θέλουν να μας επιβάλλουν!
10/2/2021
