Η κύρια πηγή των προσφυγικών ροών είναι η ματωμένη Συρία, όπου συνεχίζεται με ένταση η πολεμική δράση των ιμπεριαλιστών. Τόσο με τους βομβαρδισμούς τους όσο και δια των «αντιπροσώπων» τους στο έδαφος. Η Ε.Ε. δέχεται πραγματικές πιέσεις από τα ακατάπαυστα προσφυγικά κύματα, που αποτελούν έναν ακόμα σημαντικό παράγοντα που περιπλέκει τα δεδομένα της οικονομικής κρίσης της, των πολιτικών (αν)ισορροπιών της. Έναν παράγοντα που αναδεικνύει τις αντιφάσεις, τη μη-συνοχή αυτού του ιμπεριαλιστικού συνασπισμού.
Ωστόσο οι βασικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του συνασπισμού ούτε θέλουν ούτε και μπορούν να επέμβουν στην πηγή του ζητήματος, να επιδιώξουν και να πετύχουν έναν σχετικά άμεσο τερματισμό του πολέμου ή έστω μια παρατεταμένη εκεχειρία. Το ζήτημα αυτό συνδέεται με το κουβάρι των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων συνολικά –στο οποίο έχει μπλεχτεί και το κουβάρι των αντιθέσεων των ντόπιων αστικών τάξεων που είναι υποτακτικές και υποτελείς του ιμπεριαλισμού.
Γι’ αυτό και οι «λύσεις» που επιδιώκει η ΕΕ στο ζήτημα των προσφυγικών ροών, είναι κυνικά ανθρωποφαγικές, ψευδεπίγραφες και αντιφατικές ακόμα και ως προς τις δικές τους επιδιώξεις. Επιδιώκουν-ιδιαίτερα η Γερμανία- να ξεδιαλέξουν ένα δυναμικό που θα έχει τις κατάλληλες (ηλικιακές, βιολογικές, μορφωτικές) προδιαγραφές για να το εντάξουν στη δούλεψή τους, στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρά τους. Όμως και το «ξεδιάλεγμα» είναι δύσκολο, και αν και όσο γίνει, «περισσεύουν» εκατοντάδες χιλιάδες από τους ξεριζωμένους. Τα σχέδια για την αναβάθμιση της FRONTEX, έτσι ώστε να αναδειχθεί σε συνοριοφυλακή –σε γη και θάλασσα- των «συνόρων της ΕΕ», ήταν από την αρχή λόγια του αέρα. Οι αντιθέσεις μεταξύ των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών δεν επιτρέπουν τέτοια εγχειρήματα! Αυτές οι διακηρύξεις αξιοποιούνται βέβαια για να ενταθούν οι παρεμβάσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας σε Τουρκία, Ελλάδα και συνολικά στην περιοχή, εμπεδώνουν παραπέρα την παρουσία της FRONTEX και των κάθε λογής δυνάμεών τους στην περιοχή, αλλά δεν πρόκειται να αποκτήσουν την κυριολεκτική διάστασή τους.
Εξάλλου τα «ανατολικά σύνορα της ΕΕ», δηλαδή τα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας, είναι πριν από όλα «ζωτικός χώρος» για το ΝΑΤΟ, δηλαδή για τον «άλλο» δυτικό συνασπισμό στον οποίο ηγούνται και τον οποίο καθορίζουν οι ΗΠΑ. Αυτός ο συνασπισμός έχει τους πολιτικοστρατιωτικούς όρους να «επιβλέπει» την περιοχή και να κανοναρχεί τις δύο αστικές τάξεις, τις «φιλίες» τους και τις αντιθέσεις τους.
Παρόλα αυτά, η κοινή προτροπή- πρόταση Μέρκελ-Νταβούτογλου να αναλάβει το ΝΑΤΟ τον έλεγχο των προσφυγικών ροών στη θαλάσσια λωρίδα των λίγων χιλιομέτρων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας –πρόταση που περίπου «χαιρέτησε» η Κομισιόν- προκαλεί τις πιο σοβαρές ανησυχίες. Πώς ακριβώς δηλαδή τα πολεμικά σκάφη του ΝΑΤΟ θα «αντιμετωπίσουν» τους «διακινητές» προσφύγων; Με… απόβαση στις τουρκικές ακτές; Ή μήπως βυθίζοντας τα καρυδότσουφλα στα οποία στοιβάζονται εκατοντάδες πρόσφυγες και κατά κανόνα χωρίς τους διακινητές τους; Η «απάντηση» της ελληνικής κυβέρνησης («ότι γίνει να γίνει στα χωρικά ύδατα της Τουρκίας») όχι μόνο δεν απαντά το ζήτημα αλλά είναι μνημείο υποκρισίας και υποταγής. Σε κάθε περίπτωση και στο βαθμό που θα εξελιχθεί αυτή η απειλή, είναι φανερό ότι συνιστά κλιμάκωση των πολιτικών μαζικής δολοφονίας των προσφύγων αλλά και ακόμα πιο ενεργή εμπλοκή των Αμερικανονατοϊκών στο Αιγαίο, στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Προς το παρόν, «μένουμε» λοιπόν στα δύο βασικά δεδομένα που έχουν προκριθεί για τη «διευθέτηση» των προσφυγικών ροών. Το ένα είναι να αξιοποιείται το Αιγαίο σαν τάφος για χιλιάδες παιδιά, γυναίκες, άντρες. Πρόκειται για μια επιθυμητή κατάσταση για τους ιμπεριαλιστές και τους υποτακτικούς τους, για ένα –όπως γράφτηκε- σύγχρονο και άτυπο Νταχάου. Το δεύτερο είναι η «διαλογή» (στα hotspots) και η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης. Βέβαια και αυτό παρουσιάζει δυσκολίες και αντιφάσεις. Από τις αντιρρήσεις και ενστάσεις αστικών παραγόντων και δυνάμεων στη χώρα (γιατί πλήττεται η «τουριστική βιομηχανία» και άλλα συμφέροντα) μέχρι τις ανησυχίες συνολικά του ντόπιου συστήματος για το «ως πού θα φτάσει» μια τέτοια εξέλιξη. Γιατί βέβαια και αν ακόμα εξασφαλιστεί ότι θα προωθηθούν οι «διαλεγμένοι» σε Γερμανία και αλλού, τι θα γίνει με τους ανεπιθύμητους που είναι και η πλειοψηφία; Η θεωρία των «επαναπροωθήσεων» είναι μόνο θεωρία ενώ ταυτόχρονα γίνονται όλο και πιο σφιχτοί οι ευρωπαϊκοί «κανονισμοί» για το ποιοι δικαιούνται να χαρακτηριστούν πρόσφυγες και όχι μετανάστες. Έτσι ακόμα και αν τα νούμερα που παρουσιάζει η ελληνική πλευρά είναι φουσκωμένα (για 800.000 ανθρώπους κάνουν λόγο ότι μπήκαν στη χώρα το 2015) στα πλαίσια του χυδαίου παζαριού που κάνει με τα αφεντικά της, το πρόβλημα, δηλαδή οι στρατιές των κατατρεγμένων, είναι μεγάλες! Γι αυτό όλοι (Τσίπρας, Μητσοτάκης, Γεννηματά…) συμφωνούν ότι το προσφυγικό είναι «εθνικό ζήτημα» και γι’ αυτό θα το αντιμετωπίσουν με το γνωστό κράμα που αντιμετωπίζουν όλα τα «εθνικά ζητήματα»: με υποτέλεια στους ιμπεριαλιστές, αντιδραστικότητα και τυχοδιωκτισμούς.
Είναι προφανές ότι το λαϊκό κίνημα στη χώρα έχει μόνο μία διέξοδο. Να συνταχθεί, να ενωθεί, να διεκδικήσει και να παλέψει μαζί με τη στρατιά των κατατρεγμένων που έρχονται στη χώρα μας. Όλοι αυτοί είναι δύναμη που πρέπει και μπορεί να «προστεθεί» δίπλα στο λαό της χώρας και την πάλη του ενάντια στους κοινούς μας εχθρούς. Η διαίρεση, η αντίθεση και το μίσος είναι η πολιτική του συστήματος και των φασιστικών δυνάμεων που του παρέχουν άλλη μια φορά τις καλύτερες υπηρεσίες.
Πλαίσιο πάλης για τα δικαιώματα των προσφύγων-μεταναστών και των λαών!
Ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και τους υποτακτικούς του!
• Οι πρόσφυγες και μετανάστες είναι άνθρωποι με πλήρη δικαιώματα στη ζωή, τηn τροφή, τη στέγη, την ελευθερία, τη δημοκρατία, και καμιά ιμπεριαλιστική ανάγκη, καμιά σκοπιμότητα αστικών τάξεων δεν μπορεί να τα αναστείλει προσωρινά ή πιο μόνιμα.
• Τα δικαιώματα αυτά είναι καθολικά, παγκόσμια και δεν εξαρτώνται ούτε από το χρώμα, ούτε από το φύλο, ούτε από την περιοχή. Πόσο μάλλον όταν εκατομμύρια ξεσπιτώνονται χωρίς καμία δική τους ευθύνη.
• Τα δικαιώματα μπορούν και πρέπει να τα διασφαλίσουν οι κυρίαρχες αστικές τάξεις και τα κυρίαρχα κράτη και χωρίς υπεκφυγές για έλλειψη υποδομών και χρημάτων. Να τα βρουν και τα δύο.
• ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΣΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΜΑΣ ΚΑΘΕ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΦΩΝΗ ΜΙΣΟΥΣ
