Η τηλε-συναπόφαση Μέρκελ – Μακρόν για τη δημιουργία Ταμείου Ανασυγκρότησης ύψους 500 δις ευρώ από όπου θα μπορούν να δανείζονται οι χώρες της ΕΕ για να ενισχύσουν τους πληττόμενους από την κρίση της πανδημίας, οικονομικούς κλάδους είναι στην πραγματικότητα ένας συμβιβασμός ανάμεσα σε Γαλλία και Γερμανία.
Τυπικά φαίνεται ο γαλλογερμανικός άξονας να αναγνωρίζει μια κάποια «αμοιβαιοποίηση του ευρωπαϊκού χρέους» αφού οι χώρες που θα καταφεύγουν στο Ταμείο Ανασυγκρότησης θα παίρνουν ενισχύσεις και όχι δάνεια και επίσης η άντληση των κεφαλαίων θα γίνεται από τις παγκόσμιες αγορές ομολόγων μέσω της Κομισιόν , με εγγύηση τον κοινό ευρωπαϊκό οικονομικό προϋπολογισμό.
Από την άλλη τίθεται ένα ερώτημα κατά πόσο αυτή η συναπόφαση είναι συμπληρωματική η αντιφατική με την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup για μία πιο… ήπια προληπτική γραμμή στήριξης σε βάθος χρόνου όπου θα μπορούν να δανείζονται (και όχι να ενισχύονται!) οι χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν οριακά οικονομικά ζητήματα. Ισχύουν και… τα δύο, εξαρτάται αν το βλέπει κανείς από την γαλλική ή γερμανική… σκοπιά!
Όμως η «αποδοχή της αμοιβαιοποίηση»ς του χρέους για την οποία άρχισαν να πανηγυρίζουν τα ντόπια παπαγαλάκια του τύπου ως «περισσότερη Ευρώπη» είναι πολύ μικρή για το μέγεθος της ΕΕ!
Πολύ περισσότερο συγκρινόμενη με το πακέτο Τραμπ των 6 τρις, το μισό τρις των Μακρόν-Μέρκελ πραγματικά ωχριά…
Επιπρόσθετα, και παρά τις ελπίδες που καλλιεργούν οι εγχώριοι ευρωπαϊστές δεν είναι καθόλου σίγουρο που θα κατευθυνθούν αυτοί οι πόροι. Ας σημειώσουμε εδώ ότι είναι έντονο το γερμανικό ενδιαφέρον για την βιομηχανία του ιταλικού βορρά που συνδέεται με τις εφοδιαστικές αλυσίδες της γερμανικής βιομηχανίας.
Το ιστορικό- εξ άλλου- της γαλλογερμανικής συνεύρεσης ( στην πόλη Ντόβιλ) όταν ξεκινούσε η κρίση χρέους δεν αποτελεί καθόλου καλό προηγούμενο, για τους εργαζομένους της ΕΕ και ειδικά των εξαρτημένων χωρών όπως η Ελλάδα.
Ό,τι περισσέψει θα πάρουν και οι «μικροί» , οι εξαρτημένες αστικές τάξεις της περιφέρειας όπως η χώρα μας ,που προς το παρόν θα πρέπει να περιοριστούν σε επιστροφή χρεών από το πλιάτσικο στα κρατικά τους ομόλογα, σε ΕΣΠΑ και άλλα περιφερειακά προγράμματα, στην αγορά ομολόγων από την ΕΚΤ, σε μία –όλο και πιο δύσκολη λόγω των ιταλικών ομολόγων - έξοδο στις αγορές . Και βεβαια με την προυποθεση να μπει φρενο στα ανοιγματα της προς τις ΗΠΑ.θα εχει πολύ ενδιαφερον το πώς η ντοπια αρχουσα ταξη θα ισορροπησει σε τεντωμενο σκοινι. Και ακομη περισσοτερο το πώς θα εκφραστουν στο μελλοντικο εσωτερικο πολιτικο σκηνικο.
Τετάρτη 20 Μάη 2020
Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)
