Τελικά αυτοί που θεώρησαν ότι με την εκλογή Τραμπ τα πράγματα θα δυσκολέψουν για τον Τσίπρα και την κυβέρνησή του διαψεύδονται οικτρά.
Ένα ζήτημα είναι πως το αμερικάνικο ιμπεριαλιστικό κράτος, έστω κι αν αντιμετωπίζει σοβαρά στρατηγικά διλήμματα, ανταγωνισμούς και διχογνωμίες στο εσωτερικό του, ωστόσο έχει συνέχεια. Επίσης το αμερικάνικο ιμπεριαλιστικό κράτος, παρά το αλλοπρόσαλλο του Τραμπ, δεν λειτουργεί με ιδεοληψίες, αλλά με αυστηρούς υπολογισμούς. Πολύ περισσότερο, ξέρει να αναγιγνώσκει πολιτικές πραγματικότητες και ποτέ δεν μπερδεύτηκε από την υποτιθέμενη αριστεροσύνη της κυβέρνησης της χώρας μας.
Θα λέγαμε πως πολύ έγκαιρα είχε εκτίμηση για το πώς θα κινηθεί μια κυβέρνηση που θέλει να διαχειριστεί τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης και στη βάση αυτή δεν θεώρησε ούτε καν αντιφατική την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ., όπως ουσιαστικά τη θεώρησαν, αν δε τη θεωρούν ακόμη, μα σειρά αριστεροί της χώρας μας…
Έτσι, ο εναγκαλισμός του «αριστερού» Τσίπρα με τον ακροδεξιό Τραμπ είναι πόθος μηνών της ελληνικής κυβέρνησης και ανάγκη που προέκυψε αμέσως μετά το ξεβόλεμα που έφερε η εκλογή Τραμπ. Φυσικά, η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, με κρίσιμο τον ρόλο σ’ αυτό και του δεύτερου, φρόντισε δραστήρια να μη διαταραχτούν ούτε κατά διάνοια και ούτε για μια στιγμή οι σχέσεις με την ιμπεριαλιστική υπερδύναμη. Και τι δεν έχει τάξει στα γεράκια των ΗΠΑ κατά τις επισκέψεις του εκεί ο Καμμένος, όπως πρόσφατα και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Αποστολάκης.
Πολύ περισσότερα αποδεικνύει έμπρακτα ο ανοικτός φιλοατλαντισμός, η αντιδραστική συμμαχία (υπαγόρευσης ΗΠΑ) με Ισραήλ-Αίγυπτο, η υπερδραστηριοποίηση της βάσης της Σούδας, οι πολεμικές ασκήσεις και η συστηματική μετατροπή όλης της χώρας σε πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ, η συμμετοχή του ελληνικού πολεμικού ναυτικού σε εμπόλεμες ουσιαστικά επιχειρήσεις δίπλα στα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ και του ελληνικού στρατού σε διάφορες νατοϊκές επεμβάσεις…
Έπειτα απ’ όλα αυτά, δεν είναι έκπληξη η πρόσκληση Τσίπρα από τον Τραμπ (κατόπιν αιτήματος του πρώτου, βέβαια), ούτε η φιλοξενία του στο Blair House, την επίσημη κατοικία υψηλών προσώπων απέναντι από το Λευκό Οίκο. Πόσο μάλλον όταν οι εξελίξεις σε Βαλκάνια και ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή χαρακτηρίζονται από τον ολοένα και οξύτερο ανταγωνισμό με τη Ρωσία, διαφοροποιούν και ανατρέπουν παλιότερες σταθερές και «αναβαθμίζουν το γεωστρατηγικό ρόλο της χώρας», όπως ανερυθρίαστα και ξετσίπωτα λένε οι ντόπιοι λακέδες του ιμπεριαλισμού σ’ όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού προσωπικού.
Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου-Κοτζιά, υπηρετώντας το ποντάρισμα ισχυρών της ελληνικής ολιγαρχίας του πλούτου σε ενεργειακά πλάνα, σε μπίζνες εφοπλιστών και άλλων αεριτζήδων και τυχοδιωκτών της αστικής τάξης, που έχει ενισχυθεί ο ρόλος τους, παίζουν συστηματικά στη ρώσικη ρουλέτα του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού τις τύχες του λαού και της χώρας. Όλοι αυτοί πλάι σε ισχυρά ιμπεριαλιστικά μονοπώλια βρίσκουν ευκαιρία από το σάρωμα που έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι και την υποτίμηση και το ξεπούλημα του πλούτου της χώρας και είναι αδίσταχτοι για όλα, προκειμένου να προχωρήσουν σε μεγάλες δουλειές…
Ο υπερδραστήριος πρέσβης των ΗΠΑ, Πάιατ, μετά τη θητεία του στην Ουκρανία, αυτόν τον καιρό γράφει ιστορία στη χώρα μας. Ο Πάιατ έχει διαγνώσει το στρίμωγμα, τα αδιέξοδα αλλά και τις βλέψεις της ελληνικής αστικής τάξης και δουλεύει συστηματικά. Διέγνωσε τη δυνατότητα κινέζικων επενδύσεων σε στρατηγικούς τομείς στην Ελλάδα και παρέμβηκε αποτελεσματικά, ευνοώντας τον Ελληνοαμερικάνο Κάλαμος στην αγορά της Εθνικής Ασφαλιστικής, ο οποίος τώρα θα παραθέσει δείπνο στον Τσίπρα στο Σικάγο.
Από το Σικάγο ξεκινάει η επίσκεψη Τσίπρα, για την προσέλκυση και άλλων επενδυτών. Ο Πάιατ κατανοεί την ανάγκη της αστικής τάξης να ανασάνει και να ανασυγκροτηθεί, μόνο που θέλει τον έλεγχο της κατάστασης για λογαριασμό των ΗΠΑ. Δεν είναι κάθετος με τις κινέζικες επενδύσεις, μόνο που θέλει όρια και σίγουρα είναι κάθετος εναντίον των ρώσικων αγωγών, ενώ αντίθετα ευνοεί συστηματικά επενδύσεις ντόπιες από τις ΗΠΑ (βλέπε Exxon Mobil) και από οπουδήποτε, αρκεί να υπηρετούν την ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία.
Εκτός από τα πλάνα της Exxon Mobil με τα ΕΛΠΕ, ο Μυτηλιναίος, που ήδη έχει σοβαρή δραστηριότητα στη Λιβύη με την αμερικάνικη General Electric, είναι σε ανοικτή κόντρα με τον Κοπελούζο που σχεδιάζει μεγάλες δουλειές με το αέριο στην Αλεξανδρούπολη, αλλά και το Βαρδινογιάννη που ήδη μαζί με το Μυτηλιναίο αξιοποιούν στο φυσικό αέριο τη Ρεβυθούσα.
Πέρα από καλώδια και αγωγούς αερίου από τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο μέσω Κρήτης για τα οποία πολύς λόγος γίνεται, ο Πάιατ από το βήμα του 2ου Thessaloniki Summit τόνισε ξανά τους ενεργειακούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ για τη Βόρεια Ελλάδα και ειδικά για την Αλεξανδρούπολη. «Η Βόρεια Ελλάδα διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο τόσο στρατηγικά (με τα λιμάνια και τις δυνατότητες ανάδειξής της σε ευρωπαϊκό ενεργειακό hud), ιστορικά και γεωγραφικά ως πύλη στα Βαλκάνια όσο και οικονομικά ως σημείο εισόδου για ξένες και κυρίως αμερικάνικες επενδύσεις». Πολλά σ’ αυτό το επίπεδο θα ξεδιπλωθούν και στο ταξίδι Τσίπρα με τη μισή κυβέρνηση στις ΗΠΑ, αλλά και στη διαδρομή μέχρι την 83η ΔΕΘ του 2018, όπου οι ΗΠΑ θα είναι τιμώμενη χώρα.
Ήδη έχει γίνει ξεκάθαρο πως οι ΗΠΑ θέλουν να απεξαρτηθούν η Βουλγαρία και η Ρουμανία ενεργειακά από τη Ρωσία, με τον ελληνοβουλγαρικό αγωγό Ι.G.Β. που θα είναι κάθετος στον ΤΑΡ στο ύψος της Αλεξανδρούπολης και θα εφοδιάζεται και από τον εκεί τερματικό που στήνεται μέσω τάνκερ που θα φέρνουν έως και σχιστολιθικό από τις ΗΠΑ. Βεβαίως, στην αγορά υγροποιημένου φυσικού αερίου LPG που μεταφέρεται με πλοία σιγά σιγά μπαίνει και η GAΖPROM…
Συνολικότερα τα επιχειρηματικά πλάνα είναι βάση εξάρτησης και επιρροής. Όμως ο Πάιατ και οι ΗΠΑ γνωρίζουν πως σε κάθε περίπτωση και ιδιαίτερα σε μια κρίσιμη και γοργά μεταβαλλόμενη γεωπολιτικά περιοχή ο πολιτικός έλεγχος, που είναι απαραίτητος, στηρίζεται στην οικονομική εξάρτηση μέσα και από τις ιμπεριαλιστικές επενδύσεις, αλλά εμπεδώνεται με γενικότερο γεωστρατηγικό σφιχταγκάλιασμα της χώρας και σταθεροποιείται με ωμή στρατιωτική παρουσία και έλεγχο.
Αν η Τουρκία με βάση το ασφυκτικό της στρίμωγμα που επιβάλλουν οι ανάγκες χειρισμών των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή λοξοκοιτάει συστηματικά προς τη Ρωσία και ακόμη και η Σαουδική Αραβία αγοράζει S400, κάτι τέτοιο έχει απαγορευτεί για την ελληνική αστική τάξη εδώ και χρόνια. Όλες οι μερίδες της ελληνικής αστικής τάξης και το σύνολο του αστικού πολιτικού προσωπικού πλέον, όσο κι αν μιλάνε για πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, ωστόσο γνωρίζουν πως η ισχυρή ιμπεριαλιστική παρουσία στη χώρα είναι αυτή του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, ταυτόχρονα με την αδιαμφισβήτητη ιμπεριαλιστική εξάρτηση από τους οικονομικούς κυρίως «θεσμούς» των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.
Η σταθερή και αδιαμφισβήτητη ιμπεριαλιστική εξάρτηση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ–Ε.Ε. εμπεδώνει στις μέρες μας το «ανήκομεν στη Δύση», έστω και αν ο σύγχρονος πολυπολικός κόσμος και οι γοργές αναδιατάξεις στην περιοχή ευνοούν και εξωθούν σε αποσκιρτήσεις… Αυτή η πραγματικότητα είναι γνωστή σε όλους και έτσι λίγα πράγματα μπορεί να εκβιάσει ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του παζαρεύοντας τον λεγόμενο «γεωπολιτικό ρόλο της χώρας». Όχι επειδή είναι κοντόθωροι πολιτικά, όπως τους κατηγορεί επιμένοντας στο πλαίσιο της αστικής διαχείρισης η ΛΑΕ και ο Λαφαζάνης. Μα επειδή η ιστορική διαμόρφωση και το σημερινό είναι της αστικής τάξης τής υπαγορεύουν, σε συνθήκες αστάθειας όπως οι σημερινές και άγριων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, την υποταγή σε ΗΠΑ-Δύση έστω και αν το στρίμωγμα είναι ασφυκτικό και οι βλέψεις και οι προοπτικές διεξόδου έωλες.
Ήδη το οικονομικό επιτελείο, Τσακαλώτος-Χουλιαράκης, το Σάββατο 14/10, λίγες μέρες πριν από τη συνάντηση Τσίπρα-Τραμπ, θα συναντηθεί με τη Λαγκάρντ του ΔΝΤ. Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συνεχίσει να υπηρετεί την επίθεση του κεφαλαίου με μέτρα στο πλαίσιο της αξιολόγησης και εκτός αυτού του πλαισίου (ασφαλιστικό, εργασιακά είναι ήδη στην ημερήσια διάταξη). Όμως ούτε η κυβέρνηση ούτε η οικονομία αντέχει άμεσα άλλα δημοσιονομικά μέτρα, όπως υπαινίσσεται το ΔΝΤ, που ζητά εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων ένα χρόνο νωρίτερα. Ούτε, καθώς φαίνεται, οι εξελίξεις σε επίπεδο Ε.Ε. προβλέπουν έξοδο του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, με το ταξίδι Τσίπρα στις ΗΠΑ ζητά από τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά της να αναλάβουν ξανά τη μεθόδευση της διάσωσης μιας αστικής τάξης που κατά τα άλλα είναι διαθέσιμη να τους προσφέρει τα πάντα. Πόσω μάλλον αν ευνοηθούν βλέψεις της ντόπιας αστικής τάξης για πιο ανεβασμένο οικονομικό ρόλο σε κάποιους τομείς. Έτσι, λίγες μέρες πριν από τη συνάντηση Τσίπρα–Τραμπ. πέρα από τα επικοινωνιακά κέρδη της κυβέρνησης και τους πόντους που κερδίζει στο ενδοαστικό παιχνίδι, είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς αν θα έχει και ποιες ακριβώς οικονομικές εύνοιες πέρα από γενικές υποσχέσεις και δηλώσεις αβροφροσύνης. Άλλωστε, το τι θα διαμειφτεί συνολικά στη σχέση ΗΠΑ-Ε.Ε. και πώς οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να παρεμβαίνουν στις εξελίξεις στην Ε.Ε., που είναι ανοικτές, είναι ένα ζήτημα που λίγο θα το φωτίσει η συνάντηση Τσίπρα–Τραμπ.
Έτσι, λογικά το οικονομικό επιτελείο κρατά μικρό καλάθι. Όμως το στρατιωτικό επιτελείο έχει σίγουρα στις συναντήσεις του κρίσιμο, σοβαρό και επικίνδυνο για το λαό και τη χώρα περιεχόμενο. Την ώρα που γράφεται το άρθρο, μια βδομάδα πριν από τη συνάντηση Τσίπρα-Τραμπ, ο υφυπουργός Άμυνας Βίτσας, συνοδευόμενος από τον Πάιατ, είναι στο Τέξας για να δει οπλικά συστήματα. Και μόνο η συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Τραμπ σε τέτοιες εποχές σημαίνει ξεκάθαρα επικίνδυνη ενίσχυση της εμπλοκής της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν η επίσημη πρόσκληση στον Τσίπρα επισπεύσθηκε από την απειθαρχία της Τουρκίας τόσο με τους ρώσικους S400 όσο και με τη σοβαρή γενικότερη σύγκρουση που εκδηλώθηκε πρόσφατα και οδήγησε στην απαγόρευση έκδοσης βίζας ένθεν και ένθεν. Οι ΗΠΑ δήλωναν με νόημα ότι οι επιχειρήσεις σε νατοϊκό επίπεδο από το Ιντσιρλίκ συνεχίζονται χωρίς προβλήματα. Όμως οι συγκρουσιακές εξελίξεις στις κουρδικές περιοχές και η γενικότερη αστάθεια είναι δεδομένη, απρόβλεπτη η εξέλιξή της και ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους λαούς.
Όπως φάνηκε και στην άσκηση Παρμενίων, όπου για άλλη μια φορά οι κυβερνητικοί παράγοντες συναγελάστηκαν με τους Χρυσαυγίτες, το κλίμα αντιδραστικού εθνικισμού καλά κρατεί. Πριν από δύο χρόνια ο Λεβέντης, σαν λαγός, δήλωνε πως αξίζει να θυσιάσει ο συνταξιούχος άλλη μια σύνταξη για την αγορά όπλων. Σήμερα τα στρατιωτικά επιτελεία της κυβέρνησης έχουν ήδη σχεδόν καταλήξει με τα αντίστοιχα γεράκια των ΗΠΑ για συγκεκριμένες στρατιωτικές δαπάνες 2 δισ. για αναβαθμίσεις F35 κ.λπ., όταν ήδη η χώρα είναι στην πρώτη γραμμή του ΝΑΤΟ σε στρατιωτικές δαπάνες και σε χρεοκοπία!!! Και μην ξεχνάμε, πωλήσεις όπλων ζήτησε και ο Μακρόν…
Οι πωλήσεις όπλων σε τέτοιες συνθήκες εμπεδώνουν περίτρανα την πιο επικίνδυνη από ποτέ ιμπεριαλιστική εξάρτηση από τις ΗΠΑ και την εμπλοκή στα σχέδιά τους στην περιοχή. Πολύ περισσότερο, αυτή η επικίνδυνη για το λαό πραγματικότητα εμπεδώνεται με τη συζήτηση για ενίσχυση και αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, κάτι που άλλωστε εξελίσσεται καθημερινά. Τα δημοσιεύματα στον Τύπο έχουν δοσμένο το αίτημα των ΗΠΑ για πενταετή και όχι πλέον ετήσια ανανέωση της συμφωνίας «αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ» που αφορά τη Σούδα και όχι μόνο.
Ανοικτά συζητιέται ξανά το άνοιγμα νέας βάσης στην Κάρπαθο ή στο Καστέλι Ηρακλείου, όπως έχει ξανατεθεί, καθώς και ζήτημα εγκατάστασης πυρηνικών στον Άραξο. Επίσης, ήδη στρατιωτικά κλιμάκια των ΗΠΑ εξετάζουν τη δυνατότητα εγκατάστασης αεροπορικής βάσης για μη επανδρωμένα σε Λάρισα και Ανδραβίδα. Η Σούδα έχει δηλωθεί ανοικτά από στελέχη των ΗΠΑ πως αποτελεί τη βάση–διαμάντι που συνδυάζει δυνατότητες ασφαλούς προσέγγισης αεροπλανοφόρων και όντας δίπλα σε αεροδρόμιο μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη βάση του Νόρφολκ στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ σε σπουδαιότητα.
Ζητείται λοιπόν παραπέρα αναβάθμιση της super βάσης, αλλά και συνολικά μετατροπή της χώρας σε πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ. Αν η συνάντηση Τσίπρα-Τραμπ αναβαθμίζει τον Τσίπρα στο πλαίσιο του συστήματος και της διαχείρισής του, στην εργατική τάξη και το λαό αποκαλύπτει τη γύμνια της πολιτικής του και τη διάθεσή του να υπηρετήσει αδίσταχτα ό,τι του ζητήσουν οι ιμπεριαλιστές. Και ο καθένας στην Αριστερά οφείλει να ξέρει τι είναι αυτά που ζητούν και τι δίνουν οι ιμπεριαλιστές στις εξαρτημένες χώρες και στους λαούς τους, ιδιαίτερα στις μέρες μας. Και αυτοί που ξέρουν έχουν καθήκοντα και οφείλουν να τα υπηρετήσουν…
Ν.Κ.
