Το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση της λεγόμενης «μικρής ΔΕΗ» που προωθείται για ψήφιση στο θερινό τμήμα της βουλής δεν αποτελεί παρά το νέο μεγάλο ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας στο ιμπεριαλιστικό πολυεθνικό κεφάλαιο. Χωρίς πολλά-πολλά προσχήματα και στο πλαίσιο μνημονιακών δεσμεύσεων η πρόθυμη συγκυβέρνηση της υποτέλειας ετοιμάζεται να παραδώσει παραγωγικές υποδομές της μεγαλύτερης κρατικής επιχείρησης και τους εργαζόμενους σ’ αυτές, βορά στη ληστρική εκμετάλλευση των ιμπεριαλιστικών κολοσσών που ήδη συνωστίζονται για το μεγάλο πλιάτσικο.
Πάνω από 11 παραγωγικές μονάδες σ” όλη τη χώρα, οι πιο σύγχρονες και δυναμικές με πολλές δεκαετίες λειτουργίας μπροστά τους, είναι το φιλέτο που σηματοδοτεί την έναρξη μιας πιο κρίσιμης φάσης της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Ταυτόχρονα πάνω από 2 εκατομμύρια καταναλωτές με το έτσι θέλω μετατρέπονται σε “πελάτες”- προίκα στους νέους αγοραστές και με δεδομένη την ακριβή τιμή της κιλοβατώρας όπως έχει διαμορφωθεί μετά τις απανωτές αυξήσεις της που έγιναν στις λαϊκές καταναλώσεις, με σκοπό να παραδοθεί, με εξασφαλισμένη την υψηλή κερδοφορία, η ΔΕΗ στα χέρια ιδιωτών μεγαλοκεφαλαιούχων. Η επέκταση της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ θα σημάνει την μεγαλύτερη εκτίναξη της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος στα ύψη με ότι αυτό συνεπάγεται για τα εργατικά και λαϊκά στρώματα.
Η εκποίηση-κοψοχρονιά μιας ακόμα επιχείρησης στρατηγικής σημασίας εντάσσεται στο συνολικότερο πλαίσιο αποδόμησης-διάλυσης βασικών παραγωγικών υποδομών, “απόσυρσης” του κράτους από αυτές και απ΄ ευθείας ελέγχου τους από τους ιμπεριαλιστές-δυνάστες. Αυτός ο έλεγχος ενός από τους πιο κρίσιμους και ανεπτυγμένους τομείς της οικονομίας οδηγεί στην πιο ασφυκτική ξένη εξάρτηση της Ελλάδας.
Να τί σημαίνει η περιβόητη “απελευθέρωση” της ενέργειας που “δένει” με το ξεπούλημα του νερού, των λιμανιών, των αεροδρομίων, των παραλιών, των νησιών-δασών-ελεύθερων χώρων, του ορυκτού πλούτου και κάθε “αξιοποιήσιμης” από το κεφάλαιο πηγής αυτού του τόπου.
Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ δίκαια αντιστέκονται στη πολιτική του ξεπουλήματος και της κατακρεούργησης συνολικά των δικαιωμάτων τους. Η “προίκα” προς τους αγοραστές τούς επιφυλάσσει απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, διάλυση των εργασιακών σχέσεων, κατάργηση συνολικά των όποιων κατακτήσεων τούς έχουν απομείνει Οι αντιδράσεις των κατοίκων των περιοχών των υπό εκποίηση παραγωγικών μονάδων δείχνουν ότι αντιλαμβάνονται ότι αυτή η πολιτική σημαίνει ανεργία, φτώχεια, ένταση της εκμετάλλευσης και μεγαλύτερη καταβύθιση της ζωής τους.
Ο αγώνας αυτός αφορά πρώτα και κύρια όσους αντιστέκονται. Είναι πρόκληση και θρασύς εμπαιγμός η κυβέρνηση που δίνει καθημερινά γη και ύδωρ στους ιμπεριαλιστές, που ξεπουλά ασύδοτα τον τόπο μας και τον πλούτο της στο διεθνές μονοπωλιακό κεφάλαιο, να μιλά για “εθνικό συμφέρον” και να τρομοκρατεί με την επιβολή επιστράτευσης τους απεργούς, κατηγορώντας τους για “σαμποτάζ” και “υπονόμευση του τόπου”. Όσο και αν η κυβέρνηση έβαλε αμέσως εμπρός τις τρομοκρατικές απειλές για επιστράτευση των απεργών εργαζομένων της ΔΕΗ και με συνοπτικές διαδικασίες θέλει να ψηφίσει ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο σε θερινό τμήμα της Βουλής, όση δουλειά κι αν ξανάπιασαν τα παπαγαλάκια της προπαγάνδας του συστήματος προσπαθώντας να δημιουργήσουν συνθήκες του λεγόμενου «κοινωνικού αυτοματισμού», γνωρίζουν πως ο λαός θέλει φτηνό ρεύμα που είναι ασύμβατο με την ιδιωτικοποίηση και οι εργάτες και εργαζόμενοι της ΔΕΗ είναι υποχρεωμένοι να κινηθούν με βάση το ταξικό τους συμφέρον ενάντια στην ιδιωτικοποίηση που θα φέρει βαρύτατα πλήγματα στα δικαιώματα τους.
Το άπλωμα αυτού του αγώνα πανελλαδικά, η συμπόρευση με όλα τα κομμάτια εργαζομένων που βρίσκονται στο στόχαστρο της επίθεσης ιμπεριαλιστών, κεφαλαίου και κυβέρνησης και η διαμόρφωση ενός μαζικού και αποφασιστικού μετώπου αντίστασης και διεκδίκησης είναι αυτό που απεύχονται οι δυνάστες του λαού μέσα κι έξω από τη χώρα. Είναι ακριβώς αυτό που έχει ανάγκη και απαιτείται να πραγματώσει ο λαός.
