Άρθρο από την Προλεταριακή Σημαία (φύλλο 901)
Σε συνέχεια της εφαρμογής του κόφτη της ΕΒΕ και των κενών θέσεων που έμειναν σε σχολές ΑΕΙ, το υπουργείο Παιδείας δεν χάνει δευτερόλεπτο να προχωρήσει τις επιδιώξεις του κεφαλαίου για την ανώτατη εκπαίδευση. Συγκεκριμένα, με έγγραφο προς τα πανεπιστήμια αναζητείται ένα νέο σχέδιο Αθηνά μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου και προτάσεις για συγχωνεύσεις, καταργήσεις ή αλλαγές τμημάτων. Στόχος διαχρονικά των κυβερνήσεων είναι η αναπροσαρμογή του χάρτη της εκπαίδευσης, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται καλύτερη σύνδεση με την αγορά εργασίας. Πριν, όμως, σχολιάσει κανείς ποιες είναι οι επερχόμενες αλλαγές και πώς αυτές θα επιδράσουν στο τοπίο της τριτοβάθμιας, πρέπει να προσδιοριστεί και το τι γίνεται με την αγορά. Είναι ερώτημα αν υπάρχει για το ελληνικό κεφάλαιο σοβαρή πρόταση παραγωγικού μοντέλου, στο οποίο να αντιστοιχεί και ο ανάλογος προσανατολισμός στην εκπαίδευση. Το παραπάνω σκοντάφτει σε διάφορες αντιφάσεις, ιδιαίτερα σε μία περίοδο κρίσης και εφόσον μιλάμε για την Ελλάδα της αποβιομηχάνισης, της σαθρής παραγωγικής βάσης, της κυριαρχίας του εμπορίου και των υπηρεσιών, μέσω των επιλογών της ντόπιας κεφαλαιοκρατίας να ποντάρει στην παραρτημοποίηση της οικονομίας στους Ευρωπαίους και Αμερικάνους ιμπεριαλιστές.Μάλλον η ανάπτυξη που υποσχέθηκε ο Μητσοτάκης στη ΔΕΘ με επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια και τον ψηφιακό μετασχηματισμό είναι αβέβαιο το τι θα μπορέσει να αποδώσει.
Το μόνο δεδομένο για το κεφάλαιο είναι η μεταφορά της κρίσης στις πλάτες του λαού, η βελτίωση του ταξικού συσχετισμού προς όφελός του, η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα. Στη βάση αυτού του δεδομένου γίνονται κύρια οι αλλαγές στην εκπαίδευση και οι συγχωνεύσεις στα ΑΕΙ. Στο να οικοδομηθεί ένα τοπίο συρρίκνωσης των τμημάτων, έτσι ώστε να αντιστοιχούν σε ένα άλλο εργασιακό τοπίο και σε μια άλλη αντίληψη περί δικαιωμάτων. Χαρακτηριστικές είναι και οι τοποθετήσεις και το πλασάρισμα των ΔΙΕΚ έναντι των ΑΕΙ, έτσι ώστε η νεολαία να καταρτίζεται στις δουλειές που θέλει το κεφάλαιο, με βάση τις όποιες σαθρές στοχεύσεις θέτει για την παραγωγή και με τα αντίστοιχα συρρικνωμένα εργασιακά δικαιώματα. Ειδικότητες των ΔΙΕΚ και του παράλληλου μηχανογραφικού, επαγγέλματα μεγάλης ζήτησης κατά τον ΣΕΒ, άρα και εκμετάλλευσης είναι οι τεχνικοί σε ΑΠΕ, πληροφορική, τουριστικά. Σε αυτές τις ειδικότητες κατευθύνθηκε σημαντική μερίδα από τη μεγάλη μάζα των 22.790 μαθητών που η ΕΒΕ έθεσε εκτός πανεπιστημίων. Άλλωστε οι άνεργοι πτυχιούχοι ΑΕΙ των πολλών απαιτήσεων θα πάψουν να είναι πρόβλημα, αν από τα πριν καταρτίζονται σε ειδικότητες που εμπεδώνουν χαμηλότερες απαιτήσεις, με αμφίβολο μισθό και εργασιακή σταθερότητα, αφού πολλές φορές θα εξασφαλίζουν θέσεις εργασίας με ημερομηνία λήξης, οδηγώντας εκ νέου στο κυνήγι προσόντων.
Από τα 450 τμήματα των ΑΕΙ, τα 100 έχουν λιγότερους από 200 εισακτέους, στοιχείο που σχολιάζουν οι αστικές φυλλάδες ως ανησυχητικό για τη βιωσιμότητά τους, ενώ για τις σχολές φιλολογίας σε ΕΚΠΑ και ΑΠΘ ήδη σχολιάζεται η συγχώνευσή τους από πανεπιστημιακούς στο πλαίσιο του προηγούμενου σχεδίου Αθηνά. Πολλές είναι και οι σχολές μηδενικών εισακτέων που είναι απευθείας στο στόχαστρο. Η ΕΒΕ έχει ήδη δρομολογήσει εξελίξεις για τους εισακτέους των τμημάτων και οι συγχωνεύσεις θα συμπληρώσουν το κάδρο σε σχέση με το ποια θα παραμείνουν. Χαρακτηριστική είναι και η κατάσταση που δημιούργησε η «πανεπιστημιοποίηση» των ΤΕΙ επί ΣΥΡΙΖΑ, όταν οι απόφοιτοι έμεναν με πτυχίο από σχολές που πλέον δεν υπήρχαν και άρα έχαναν, είτε πλήρως είτε μερικώς, εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα. Ταυτόχρονα, οι φοιτητές που συνέχιζαν τις σπουδές τους βρίσκονταν αντιμέτωποι με το δίλημμα του πτυχίου από ανύπαρκτη σχολή ή της εντατικοποίησης και των επιπλέον εξεταζόμενων μαθημάτων, προκειμένου να αντιστοιχηθεί το πτυχίο τους με τα υπάρχοντα τμήματα. Το ίδιο πράγμα αναμένεται να συμβεί και στους φοιτητές των σχολών που δεν θα χωρέσουν στον ακαδημαϊκό χάρτη.
Τα πανεπιστημιοποιημένα ΤΕΙ στον δρόμο που άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και αυτά προς ενδεχόμενη άμεση συγχώνευση. Η ΝΔ, αν και είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο επαναφοράς των ΤΕΙ, θα βρει ευκαιρία να συγχωνεύσει τις παραπάνω πανεπιστημιακές πλέον σχολές, πατώντας στην προηγούμενη κατάσταση και στην στροφή στα ΔΙΕΚ, που θα απορροφούν από πιο νωρίς κόσμο και άρα θα «υπερκαλύπτουν τη ζήτηση». Το υπουργείο κάνει γρήγορα βήματα, έτσι ώστε να προχωρήσει μαζί με τις προτάσεις της ΕΘΑΑΕ και των πανεπιστημιακών σε συγχωνεύσεις, για να τελειώσει τη δουλειά που ξεκίνησε η ΕΒΕ και ο νόμος για την Τεχνική Εκπαίδευση. Για τον λόγο αυτό ήρθε και η αιφνιδιαστική προθεσμία προς τα ιδρύματα, που μέσα σε 20 μέρες καλούνται να καταθέσουν τις προτάσεις τους. Ως προς τους καθηγητές και την ανησυχία της Συνόδου των Πρυτάνεων για τις επιπτώσεις της ΕΒΕ στα περιφερειακά τμήματα, το υπουργείο ήταν ιδιαίτερα καθησυχαστικό ότι δεν θα θιχτούν τα δικά τους συμφέροντα. Σε τελική ανάλυση, υπάρχει μεγάλη σύμπνοια των κυβερνήσεων και των καθηγητάδων απέναντι στους χιλιάδες νεολαίους που ψάχνουν προοπτική, σπουδές και δουλειά με δικαιώματα. Οι νόμοι Κεραμέως και η συνέχεια που ετοιμάζεται με τις συγχωνεύσεις έρχονται να οικοδομήσουν το ταξικό πανεπιστήμιο των λίγων και εκλεκτών, βάζοντας λουκέτο σε μία σειρά από σχολές και αναιρώντας τη λαϊκή κατάκτηση και τη μαζική είσοδο νεολαίας σε αυτό. Από την άλλη, για τη μάζα που βρίσκεται μέσα στα πανεπιστήμια, αν προσθέσουμε το ενδεχόμενο συγχώνευσης σε ένα τμήμα που θα έχει διαγραφές και προαπαιτούμενα μαθήματα, η προσπάθεια ολοκλήρωσης των σπουδών δυσκολεύει.Οι απόφοιτοι θα καλεστούν να ξαναμπούν στο κυνήγι προσόντων, είτε επειδή το πτυχίο τους δεν θα αρκεί για τη δουλειά, είτε επειδή θα έχουν καταλήξει με ένα κουρελόχαρτο στο χέρι, από σχολές-φαντάσματα. Πρέπει να μπει φρένο στον οδοστρωτήρα δικαιωμάτων που φέρνουν στην εκπαίδευση. Οι μαθητές μαζί με τους φοιτητές και τους εκπαιδευτικούς σε κοινό μέτωπο πρέπει να παλέψουν για την κατάργηση της ΕΒΕ, των νόμων Κεραμέως και τη συνολική αλλαγή που έρχεται για την εκπαίδευση, πλευρά της οποίας είναι και οι συγχωνεύσεις.
