Με μεγάλη συμμετοχή και πλούσια πολιτική συζήτηση πραγματοποιήθηκε η 2η Πανελλαδική Σύσκεψη της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ το Σαββατοκύριακο 10-11 Μάρτη στην Αθήνα. Στη διαδικασία συμμετείχαν δεκάδες αγωνιστές, μέλη και φίλοι της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ απ’ όλη την Ελλάδα. Με σχήματα από τα Νοτιοανατολικά, Βόρεια και Δυτικά Προάστια της Αθήνας, τον Πειραιά, την Ανατολική και Δυτική Θεσσαλονίκη, την Ξάνθη, τη Θεσπρωτία, τα Ιωάννινα, την Καρδίτσα, τα Τρίκαλα, τον Βόλο, τη Λάρισα, τη Φθιώτιδα, την Πάτρα, τη Σάμο, την Ικαρία, το Ηράκλειο, την Κορινθία και τα Χανιά, και με δηλωμένη συμμετοχή των συναγωνιστών από το σχήμα της Ορμύλιας Χαλκιδικής, οι οποίοι δεν κατόρθωσαν να έρθουν λόγω σοβαρού έκτακτου συμβάντος, καταγράφηκε η σημαντική υπόσταση της Συνεργασίας σε μία σχετικά πανελλαδική βάση, που συσπειρώνει εκατοντάδες αγωνιστές.
Η διαδικασία της Πανελλαδικής Σύσκεψης ήταν ιδιαίτερα σημαντική για μια σειρά λόγους:
α) Ήταν η πρώτη πλατιά πανελλαδική σύσκεψη της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ μετά από τεσσερισήμισι χρόνια, όπου το σύνολο των μελών και των φίλων της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ είχε τη δυνατότητα να καταθέσει την άποψη του, αλλά και να ακούσει τις απόψεις των αγωνιστών που δραστηριοποιούνται στις γραμμές της.
β) Στην περίοδο που μεσολάβησε από την 1η Πανελλαδική Σύσκεψη υπήρξαν μεγάλες πολιτικές εξελίξεις, τόσο στη χώρα όσο και διεθνώς, και ήταν πολύ σημαντικό να γίνει μία συνολική αποτίμηση της στάσης που κράτησε και των πρωτοβουλιών που πήρε η ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΑΣ.
γ) Υπήρχε ανάγκη απολογισμού της λειτουργίας των σχημάτων και των οργάνων της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ, καθώς στο διάστημα από τη συγκρότηση της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ τα τοπικά σχήματά της δοκιμάστηκαν, έγιναν περισσότερα και σε αρκετές περιπτώσεις ενισχύθηκαν από νέους αγωνιστές.
δ) Η λειτουργία και η δράση της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ ανέδειξε διαφορετικές προσεγγίσεις και διαφωνίες στο εσωτερικό της, γύρω από σημαντικά ζητήματα σχετικά με τις θέσεις, τη φυσιογνωμία και τη λειτουργία της, όπως αναδείχθηκαν σε μεγάλο βαθμό και από τις δύο συνεδριάσεις της Πανελλαδικής Επιτροπής τον Μάρτη και τον Ιούλη του 2017, που είχαν σαν στόχο να προετοιμάσουν και τη σύγκλιση της Πανελλαδικής Σύσκεψης.
ε) Η περίοδος που ξανοίγεται μπροστά μας είναι ιδιαίτερα απαιτητική και έπρεπε να προετοιμαστεί η παρέμβαση της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ στα μέτωπα πάλης που ανοίγονται.
Όπως αναφέραμε ήδη, η συζήτηση του διημέρου αυτού είχε ως ένα βαθμό προετοιμαστεί από τις δύο συνεδριάσεις της Πανελλαδικής Επιτροπής και την απόφαση στην οποία κατέληξαν. Ωστόσο, από τότε υπήρξαν και αρκετά νέα δεδομένα που επηρέασαν τη συζήτηση.
Το πρώτο νέο δεδομένο ήταν η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τα προβλήματα που αναδείχτηκαν μέσα στη ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΑΣ λόγω των διαφορετικών προσεγγίσεων που αναδείχτηκαν γύρω από το ζήτημα και που οδήγησαν στην αδυναμία παρέμβασής της πάνω σε αυτό το σημαντικό πολιτικό ζήτημα. Κάτι που αναδείχτηκε σε μικρότερο βαθμό και στο ζήτημα του «μακεδονικού» και τα εθνικιστικά συλλαλητήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
Το δεύτερο νέο δεδομένο (και ένα πολύ σημαντικό «κρατούμενο» για τη Συνεργασία) ήταν ο πολιτικός διάλογος που ξεκίνησε με απόφαση της Πανελλαδικής Επιτροπής. Διάλογος στον οποίο συμμετείχαν δεκάδες αγωνιστές, με πολυάριθμα κείμενα πάνω σε σοβαρά ζητήματα πολιτικής, δράσης, λειτουργίας και φυσιογνωμίας της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ. Διάλογος ο οποίος ανέδειξε πιο ξεκάθαρα και ουσιαστικά τις πολιτικές θέσεις, τις συμφωνίες και τις διαφωνίες όσων συμμετέχουν στη ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΑΣ.
Το τρίτο νέο δεδομένο (επίσης σημαντικό «κρατούμενο» για τη φυσιογνωμία της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ) ήταν η απεύθυνσή της σε άλλες οργανώσεις, σχήματα και συλλογικότητες με στόχο την ανίχνευση των δυνατοτήτων διεύρυνσης της Συνεργασίας. Στόχος που, φυσικά, περνάει μέσα από τη διερεύνηση (αλλά και την οικοδόμηση) της συμφωνίας πάνω στο γενικότερο αντικαπιταλιστικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντισυνδιαχειριστικό πολιτικό πλαίσιο της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ όπως έχει καταγραφεί στα κείμενά της και όπως έχει αναδειχτεί από τη δράση της. Αποτέλεσμα αυτής της απεύθυνσης ήταν και η παρουσία στη διαδικασία του διημέρου τοποθετήσεων από τον Σύλλογο «Γιάννης Κορδάτος» και από την «Παρέμβαση».
Συνολικά θεωρούμε ότι η διαδικασία συνέβαλε θετικά στο προχώρημα της Συνεργασίας. Το γεγονός ότι έγιναν δεκάδες τοποθετήσεις και υπήρχε διάθεση για αρκετές ακόμη που δεν επέτρεψε η χρονική πίεση, είναι από μόνο του ένα θετικό στοιχείο. Ένα στοιχείο που αναδεικνύει τη σημασία της ζωντανής πλατιάς λειτουργίας των οργάνων της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ και της δυνατότητας κάθε μέλους της Συνεργασίας να συμβάλει ουσιαστικά στη διαμόρφωση της άποψης και της φυσιογνωμίας της. Στοιχείο ζωτικό για μια μετωπική συνεργασία που θέλει να είναι ανοιχτή στους αγωνιστές και το λαό και να συμβάλει στην κατεύθυνση συγκρότηση Μετώπου Αντίστασης και Διεκδίκησης, ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Ακόμη και οι εντάσεις που δημιουργήθηκαν κατά τη διαδικασία όχι μόνο δεν αναιρούν, αλλά υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα να αναδεικνύονται οι διαφωνίες, με στόχο να επιλύονται (όσο είναι κάθε φορά εφικτό) μέσα από την πλατιά συζήτηση στα πλαίσια της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ. Το κουκούλωμα των διαφωνιών όχι μόνο δεν αποτελεί στοιχείο ενίσχυσης της Συνεργασίας, αλλά στοιχείο υπονόμευσής της. Και βέβαια δεν αναφερόμαστε σε δευτερεύοντα σημεία, αλλά σε σημεία κρίσιμα που αφορούν τη θέση και την παρέμβαση της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ σε κορυφαία πολιτικά ζητήματα, την παρέμβασή της στο λαϊκό και εργατικό κίνημα, και τη φυσιογνωμία της.
Με αυτή την έννοια, θεωρούμε πολύ θετικό τον απολογισμό του πολιτικού διαλόγου στο μπλογκ της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ. Στοιχείο που αναδείχτηκε από πολλές τοποθετήσεις μέσα στο διήμερο, σε αντίθεση με τοποθετήσεις που τον αποτίμησαν αρνητικά. Θεωρούμε ότι κάθε διαδικασία που δίνει τη δυνατότητα να εκφράζονται πολιτικά και επιχειρηματολογημένα οι απόψεις των μελών και των φίλων της Συνεργασίας, όχι μόνο δεν την υπονομεύει, αλλά της δίνει τη δυνατότητα να στερεώσει καλύτερα τις συμφωνίες της και να τις παλέψει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Το γεγονός ότι η ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΑΣ (που από την «πιάτσα» της Αριστεράς παρουσιάζεται εσκεμμένα ως ένα «κλειστό» σχήμα «των δύο μ-λ») ανέπτυξε έναν ουσιαστικό δημόσιο πολιτικό διάλογο, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό θετικό στοιχείο σε σχέση με άλλες, δήθεν πλατιές, πολιτικές συνεργασίες. Δεν παραγνωρίζουμε τις αστοχίες στο ύφος κάποιων τοποθετήσεων, ωστόσο αυτό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ακυρώσει την ευρύτερη αξία του πολιτικού διαλόγου. Ιδιαίτερα όταν αυτό το βήμα μπορεί να αποτελέσει και πολύτιμο εργαλείο στην αντιπαράθεση με τις λαθεμένες απόψεις που κυριαρχούν στην Αριστερά, να συμβάλει στην ανάπτυξη και στον εμπλουτισμό της επιχειρηματολογίας των μελών και των φίλων της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ. Γι’ αυτό και είναι σημαντική η απόφαση της Πανελλαδικής Σύσκεψης να συνεχιστεί ο πολιτικός διάλογος και να διερευνηθούν οι δυνατότητες καλύτερης οργάνωσής του.
Το χαρακτηριστικότερο, ίσως, παράδειγμα για τη σημασία της πολιτικής συζήτησης είναι η θετική κατάληξη της Πανελλαδικής Σύσκεψης στη διατύπωση συμφωνίας σχετικά με τα ελληνοτουρκικά ζητήματα και τους κινδύνους από την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Παρ’ όλο που το ζήτημα αυτό ήταν αιτία σοβαρών και έντονων αντιπαραθέσεων, τόσο στην Πανελλαδική Επιτροπή όσο και στον πολιτικό διάλογο και στο διήμερο, η πολιτική απόφαση του διημέρου και η ανακοίνωση της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ για το ζήτημα, που ακολούθησε, έδωσαν ουσιαστική πολιτική διέξοδο για το ξεδίπλωμα των απόλυτα αναγκαίων πρωτοβουλιών της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ σε αντιπολεμική και αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, ενάντια στο ενδεχόμενο ενός πολέμου και υπέρ της ειρήνης και της φιλίας των λαών.
• Σημαντική ήταν και η συζήτηση που αναπτύχθηκε γύρω από το ζήτημα της κοινής δράσης και τη στάση της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ. Ζήτημα γύρω από το αναπτύχθηκαν δύο διαφορετικές αντιλήψεις:
- Η μία, που θεωρεί την κοινή δράση και το συντονισμό με άλλες οργανώσεις ή σχήματα -για συγκεκριμένα κάθε φορά ζητήματα- ως μία σταθερή επιδίωξη της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ έτσι ώστε να οικοδομηθούν μαζικοί όροι κινήματος που είναι βασική προϋπόθεση για νικηφόρα αποτελέσματα.
- Η άλλη, που θεωρεί ότι η κοινή δράση γίνεται μόνο στα πλαίσια των σωματείων (του «μαζικού κινήματος» όπως το αποκαλεί) και η οποία παρουσίασε τις πρωτοβουλίες κοινής δράσης της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ ως «πολιτική συνεργασία» με δυνάμεις όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Το κυριότερο είναι ότι οι τοποθετήσεις που τάχθηκαν με τη δεύτερη άποψη αδίκησαν συνολικά τη συζήτηση, αφού αναλώθηκαν σε μία άσκοπη, επαναλαμβανόμενη τοποθέτηση γύρω από το τι είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, «χτυπώντας ανοιχτές πόρτες». Αδίκησαν, όμως, και τις πολιτικές αποφάσεις της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ, οι οποίες θέτουν μ’ έναν ξεκάθαρο τρόπο το συνολικότερο πολιτικό πλαίσιο της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ, την τοποθέτησή της γύρω από την κοινή δράση, αλλά και τον σαφή πολιτικό διαχωρισμό της από τις άλλες απόψεις στην Αριστερά. Επιπλέον, τέτοιες τοποθετήσεις δημιουργούν λαθεμένες εντυπώσεις για τον χαρακτήρα της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ, δεν ευνοούν το άνοιγμα της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ στο λαϊκό κίνημα, δεν επιτρέπουν την προσέγγιση ενός κόσμου που επηρεάζεται από λαθεμένες απόψεις, και της στερούν τη δυνατότητα να συμβάλει στη συγκρότηση μαζικού κινήματος.
Έχουμε την σταθερή άποψη ότι η ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος είτε θα γίνει με πολιτικούς όρους είτε δεν θα υπάρξει. Οι συνθήκες της ήττας και της αποσυγκρότησης που βιώνουμε δεν επιτρέπουν σχηματικές τοποθετήσεις, απαιτούν σκληρή πολιτική δουλειά και αντιπαράθεση σε όλα τα επίπεδα. Το να θεωρούμε ότι το μαζικό κίνημα υπάρχει και αρκεί να παρέμβουμε σε αυτό, σημαίνει ότι δεν αντιλαμβανόμαστε ούτε μέγεθος (αλλά και την έννοια) της αποσυγκρότησης, ούτε το μέγεθος των απαιτήσεων. Πολύ περισσότερο, είναι λάθος να θεωρούμε ότι υπάρχουν προνομιακά πεδία παρέμβασης (π.χ. τα σωματεία) στα οποία η πολιτική κατεύθυνση που εκφράζει η ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΑΣ θα βρει καλύτερη αντιμετώπιση. Με αυτήν την έννοια, η πολιτική παρέμβαση στις λαϊκές μάζες, με στόχο την ανασυγκρότηση του μαζικού, λαϊκού και εργατικού κινήματος, θα γίνει μέσα από κάθε δυνατό δρόμο και σε κάθε επίπεδο. Και σε αυτό πρέπει να συμβάλει η ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΑΣ μέσα από την προώθηση της κοινής δράσης, όπου και όποτε κρίνει ότι είναι εφικτό. Και θεωρούμε ότι η συζήτηση του διημέρου συνέβαλε στο να κατανοηθεί καλύτερα η τοποθέτηση αυτή.
• Σημαντικό στοιχείο του διημέρου (αν και σχετικά επισκιασμένο από τις γενικότερες πολιτικές τοποθετήσεις και αντιπαραθέσεις) ήταν οι τοποθετήσεις που μετέφεραν τη ζωντανή εικόνα των τοπικών σχημάτων και της δουλειάς που έχουν κάνει ή των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν. Με χαρακτηριστικές τις τοποθετήσεις από Σάμο, Θεσπρωτία, Χανιά, Λαμία, Θεσσαλία, Ξάνθη, αλλά και από γειτονιές του Λεκανοπεδίου, αυτό που φάνηκε είναι ότι αυτή η δουλειά δεν μπορεί να γίνει από κανένα κεντρικό επιτελείο, αναδεικνύει τις δικές της ανάγκες και τα δικά της προβλήματα που απαιτούν απαντήσεις από αυτούς που πλαισιώνουν τα τοπικά σχήματα και οι οποίοι πρέπει να δοκιμάσουν τις απαντήσεις αυτές στην πράξη.
Μέσα από αυτές, αλλά και άλλες τοποθετήσεις, αναδείχθηκε, επίσης, και η σημασία της συμμετοχής ανεξάρτητων αγωνιστών, η σημασία τού να θεωρούν (και να είναι) τη συμμετοχή τους πλήρη και ισότιμη.
• Όπως ήδη αναφέραμε, θεωρούμε ότι η διαδικασία της Πανελλαδικής Σύσκεψης συνέβαλε θετικά στο προχώρημα της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ. Παρ’ ότι ήταν μία απαιτητική διαδικασία, με το «βαρύ φορτίο» να αποτιμήσει μία μεγάλη και δύσκολη περίοδο, και με εκφρασμένες αρκετά έντονα τις διαφωνίες στο εσωτερικό της, θεωρούμε ότι κατόρθωσε, σε γενικές γραμμές, να ανταπεξέλθει και να είναι αρκετά αποτελεσματική. Η απόφαση της Πανελλαδικής Σύσκεψης είναι ένα ουσιαστικό πολιτικό κείμενο που βοηθάει στο βηματισμό της Συνεργασίας το επόμενο διάστημα, ενώ καταγράφει και τη δυνατότητα να ξεπεραστούν διαφωνίες μ’ ένα ουσιαστικό πολιτικό τρόπο και με στόχο την αποτελεσματική παρέμβαση της Συνεργασίας στα μέτωπα πάλης. Αναδεικνύει την ανάγκη ενίσχυσης των μετώπων πάλης ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό, ενάντια στην ένταση της καπιταλιστικής επίθεσης, της αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής. Κάνει μια ουσιαστική εκτίμηση για την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος και την ανάγκη να ξεπεραστεί η αδράνεια των συνδικαλιστικών ηγεσιών, ενώ, παράλληλα, θέτει σημαντικά στοιχεία σχετικά με την αναβάθμιση της λειτουργίας των σχημάτων της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ.
Είναι βέβαιο ότι διαφωνίες παραμένουν και κανείς δεν περίμενε ή απαιτούσε κάτι διαφορετικό. Και σίγουρα θα εκφραστούν ξανά στα διάφορα μέτωπα που ξανοίγονται. Το πρώτο ζητούμενο σε αυτή τη φάση, και αυτό που θα κρίνει σημαντικά την πορεία της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ, είναι το εάν οι συμφωνίες γίνονται αντιληπτές με τον ίδιο τρόπο απ’ όσους συμμετέχουν. Εάν, τελικά, η ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΑΣ θεωρείται απ’ όλους το όχημα για τον ίδιο προορισμό, το εργαλείο για την ίδια υπόθεση. Και εάν αυτό το όχημα, αυτό το εργαλείο, μπορεί να γίνει ακόμη πιο αποτελεσματικό στην παρέμβασή του στο λαϊκό και εργατικό κίνημα. Τόσο στα κεντρικά πολιτικά ζητήματα, όσο και στα ιδιαίτερα, «επιμέρους» ζητήματα. Το δεύτερο ζητούμενο αφορά την ανάγκη η ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΑΣ, μέσα από τις ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ διαδικασίες, να διαμορφώνει άποψη και να δρα ακόμα και στο ελάχιστο δυνατό κοινό πλαίσιο.
Εξάλλου, αυτό είναι που κρίνεται συνεχώς από τότε που συγκροτήθηκε η ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΑΣ. Σε όλο αυτό το διάστημα απέκτησε μια σημαντική υπόσταση, είχε δράση και ανέλαβε πολιτικές πρωτοβουλίες σε σημαντικό βαθμό για τα δεδομένα της περιόδου. Μπροστά στη συνολικότερη θολούρα και τις αυταπάτες της υπόλοιπης Αριστεράς έδωσε με ξεκάθαρο τρόπο τη μάχη κόντρα στο κλίμα που δημιούργησε η κυβερνητική ανέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ. Μάχη που εκφράστηκε ακόμη πιο ξεκάθαρα με την αποχή από το δημοψήφισμα-απάτη και που συνεχίστηκε με τη συνολικότερη αντικυβερνητική γραμμή της. Παράλληλα, ανέδειξε το αντιιμπεριαλιστικό της στίγμα, αναδεικνύοντας το ζήτημα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης αλλά και μέσα από πρωτοβουλίες ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Όχι χωρίς δυσκολίες και με αρκετές ελλείψεις, αλλά πολύ μπροστά σε σχέση με την υπόλοιπη Αριστερά.
Εμφάνισε όμως και σοβαρά ελλείμματα, όπως η αδυναμία της να κινητοποιηθεί στα ζητήματα της πλημμύρας στη Μάνδρα, της πετρελαιοκηλίδας στον Αργοσαρωνικό ή για το ζήτημα των εθνικιστικών συλλαλητηρίων.
Ζητήματα σαν και αυτά, θετικά και αρνητικά, που καταγράφηκαν και στη συζήτηση του διημέρου, είναι που θα κρίνουν τη δυνατότητα της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΑΑΣ να συνεχίσει να παράγει -πιο ουσιαστικά και πιο αποτελεσματικά, μέσα στο κίνημα και μέσα στο λαό- κατευθύνσεις πάλης κόντρα στην κυρίαρχη λογική της παραίτησης, της ηττοπάθειας και της αναχώρησης ή του μικροκομματισμού και της ψευτοεπάρκειας.
