Συνέντευξη με τον Πάνο Τότσικα<!
Προλεταριακή Σημαία: Ποιοι λόγοι ώθησαν στην ανάληψη των αγώνων από τη χώρα μας;
Π. Τ. : Η ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα μας, δεν έγινε, προφανώς, με «αξιοκρατικά» κριτήρια. Αλλωστε, δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς κάτι τέτοιο από μια μαφιόζικη «Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή» (ΔΟΕ) η οποία διαχειρίζεται το εμπόρευμα «Ολυμπιακοί Αγώνες» με βάση την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων κάθε φορά συμφερόντων πολυεθνικών εταιριών.
Μέσα σε συνθήκες όπου η σήψη της ΔΟΕ ήταν προχωρημένη και τα οικονομικά σκάνδαλα που αφορούσαν αρκετά μέλη της διαδέχονταν το ένα το άλλο, η ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα χρησιμοποιήθηκε από την ΔΟΕ ως η «κολυμπήθρα του Σιλωάμ», για τον εξαγνισμό της στο δήθεν «αρχαίο αθάνατο ελληνικό πνεύμα», αλλά και για να καλύψει τις αρνητικές εντυπώσεις από την ανάθεση της «Χρυσής Ολυμπιάδας» του 1996 στην Ατλάντα, έδρα της Coca Cola.
Ο τότε πρόεδρος της ΔΟΕ Σάμαρανκ, συνεργάτης για χρόνια του δικτάτορα Φράνκο, αποβλέποντας στην «υστεροφημία» του, επέβαλε την Αθήνα ως τον «νικητή» του 2004. Κάτι που αργότερα, διαπιστώνοντας το γενικό μπάχαλο, φαίνεται να μετάνιωσε. Ηταν όμως πλέον αργά…
Οσον αφορά τη χώρα μας, η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 έγινε σε συνθήκες περίεργες. Το τότε ΠΑΣΟΚ έπνεε τα λοίσθια, ο «μεγαλοϊδεατισμός», ωστόσο, το βοήθησε να νεκραναστηθεί. Κάποιες μερίδες της ντόπιας αστικής τάξης είδαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες σαν μια ευκαιρία για να επεκτείνουν τη δραστηριότητά τους ή να επεκταθούν σε άλλους τομείς, όπως ο κατασκευαστικός.
Ακόμη, τούς είδαν σαν μια ευκαιρία για την αναδιανομή, ή μάλλον τη λεηλασία, των ελάχιστων ελεύθερων χώρων που απέμειναν στην Αττική. Τέλος, οι πιο «οραματιστές», τους είδαν σαν μια τελευταία ευκαιρία για τη μετατροπή της ελληνικής πρωτεύουσας σε μια σύγχρονη ανταγωνιστική μητρόπολη.
Π. Σ.: Μέσα σε ποιο πλαίσιο, εσωτερικό και διεθνές, θα διεξαχθούν αυτοί οι αγώνες;
Π. Τ.: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, πρόκειται να διεξαχθούν μέσα σε συνθήκες πολύ διαφορετικές από τότε που ανατέθηκαν στην Αθήνα, το 1997.
Οσον αφορά το διεθνές πλαίσιο, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2000 και την εισβολή των «συμμαχικών» δυνάμεων στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, έχει δημιουργήσει ένα παγκόσμιο κλίμα τρομο-υστερίας το οποίο συντηρούν και εκμεταλλεύονται οι αμερικάνοι κυρίως ιμπεριαλιστές, αλλά και οι ευρωπαίοι «ανταγωνιστές» τους για την επιβολή μιας «νέας τάξης» πραγμάτων στον κόσμο.
Μέσα σ” αυτές τις συνθήκες, το ζήτημα της «ασφαλούς διεξαγωγής» των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, αποτελεί ένα αληθοφανές πρόσχημα για τη διείσδυση ειδικών συμβούλων, πρακτόρων, ακόμη και αμερικανονατοϊκών στρατιωτικών δυνάμεων, οι οποίες, υποτίθεται ότι, θα αποτρέψουν ενδεχόμενα τρομοκρατικά χτυπήματα.
Η ρευστή κατάσταση που επικρατεί στη χώρα ενόψει των επικείμενων εκλογών, δεν επιτρέπει στις πολιτικές δυνάμεις που αντιπαρατίθενται για επουσιώδη και δευτερεύουσας σημασίας ζητήματα να αντιληφθούν ότι η αμερικανονατοϊκή επικυριαρχία στη χώρα μας βρίσκεται προ των πυλών, ανεξαρτήτως ποιος θα κερδίσει τις προσεχείς εκλογές.
Π. Σ.: Η Ολυμπιάδα είναι ένα μεγάλο ζήτημα με σοβαρές πολιτικές, ιδεολογικές και οικονομικές πλευρές, που αγγίζουν το σύνολο της ζωής μας. Πώς ιεραρχείτε αυτές τις συνέπειες; Αφορούν μόνο την περίοδο μέχρι τους αγώνες και μόνο την πόλη της Αθήνας;
Π. Τ.: Οι πολιτικές, ιδεολογικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα είναι πολλές και πολύπλευρες. Αγγίζουν, πράγματι, το σύνολο της ζωής μας και δεν περιορίζονται μόνο στην πόλη της Αθήνας αλλά σε ολόκληρη τη χώρα, επηρεάζοντας τους όποιους στόχους για περιφερειακή ανάπτυξη.
Πέρα από το ζήτημα της έντασης της αμερικανονατοϊκής επικυριαρχίας, που ήδη θίξαμε, θεωρώ ως σημαντικότερες συνέπειες από τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων τις οικονομικές, εφόσον, εκ των πραγμάτων, το δημόσιο χρέος θα μεγαλώσει, το ξεπούλημα του δημόσιου τομέα θα επεκταθεί για να καλυφθεί μέρος του δημόσιου χρέους και οι κοινωνικές δαπάνες θα συρρικνωθούν. Αυτό σημαίνει λιγότερες δαπάνες για την υγεία, την παιδεία, τις συντάξεις τα επόμενα χρόνια. Είναι σαφές ότι για πολλά πολλά χρόνια θα πληρώνουν οι συνήθεις φορολογούμενοι τόκους για δάνεια που άλλοι πήρανε, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι πανάκριβες «Ολυμπιακές υποδομές».
Είναι φανερό ότι οι «Ολυμπιακοί Αγώνες» δεν αποτελούν έναν «εθνικό στόχο» όπως ισχυρίζονται οι κυρίαρχοι κύκλοι αλλά έναν «βρόχο», μια θηλιά που πνίγει τα λαϊκά στρώματα, την ίδια στιγμή που κάποιοι, ελάχιστοι, κερδοσκοπούν.
Σημαντικές είναι ακόμη οι επιπτώσεις στη συρρίκνωση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, με πρόσχημα την ασφαλή διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ, παράλληλα, επιβάλλονται εργασιακές σχέσεις Μεσαίωνα, κυρίως στον κατασκευαστικό τομέα, προκειμένου να ολοκληρωθούν έγκαιρα τα Ολυμπιακά έργα. Μην ξεχνάμε τους δεκάδες νεκρούς, τους εκατοντάδες τραυματισμένους σοβαρά, που με το αίμα και τα κορμιά τους έχτισαν τη «μεγάλη ιδέα» του 2004. Τέλος, μην ξεχνάμε την λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος της Αττικής, τους ορεινούς όγκους, τους παραλιακούς χώρους, τον τελευταίο υδροβιότοπο που απέμεινε στον ιστορικό τόπο του Σχινιά Μαραθώνα, που άλλαξε χαρακτηριστικά βίαια, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Κωπηλατικής Ομοσπονδίας για ένα προπονητικό κέντρο κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών, που οι λίμνες και τα ποτάμια της Ευρώπης παγώνουν.
Π. Σ.: Τι επιφυλάσσει για το λαό και τη χώρα η επόμενη μέρα των Αγώνων;
Π. Τ.: Οταν τα φώτα θα κλείσουν και ο θόρυβος θα καταλαγιάσει, τα στόματα που σήμερα παραμένουν κλειστά, για διάφορους λόγους, θα ανοίξουν και θα αναζητούν ευθύνες. Η τεράστια φούσκα που λέγεται «Ολυμπιακοί Αγώνες» θα σπάσει, οι μύθοι θα καταρρεύσουν. Πολλοί θα αισθανθούν πικραμένοι, απογοητευμένοι γιατί πίστεψαν τόσα παραμύθια. Αλλοι θα αισθάνονται αγανακτισμένοι, ενώ θα βρεθούν και αρκετοί που θα παριστάνουν τους «αντιστασιακούς» όπως έγινε μετά την πτώση της Χούντας, τριάντα χρόνια νωρίτερα.
Πολλοί μετανάστες που δούλεψαν σκληρά και τους εκμεταλλεύτηκαν άγρια για να γίνουν τα Ολυμπιακά Εργα θα αναγκαστούν να φύγουν απ” τη χώρα μας. Πολλά απ” τα Ολυμπιακά έργα που κατασκευάστηκαν με δημόσιο χρήμα θα παραχωρηθούν σε ιδιώτες για εκμετάλλευση για 30 και 50 χρόνια.
Ο πανάκριβος εξοπλισμός για την «ασφάλεια» των Ολυμπιακών Αγώνων θα παραμείνει και θα χρησιμοποιηθεί ενάντια στον «εχθρό-λαό». Ολος αυτός ο παρακρατικός συρφετός (έκτακτοι, εθελοντές κ.λπ.) θα ενταχθούν στις υπάρχουσες θεσμικές δομές.
Ολα αυτά αποτελούν όχι απλώς ένα σενάριο, αλλά στόχο των κυρίαρχων κύκλων. Το ζήτημα είναι αν θα υπάρξουν κοινωνικές αντιστάσεις που θα ανατρέψουν αυτούς τους στόχους.
Π. Σ.: Ηδη έχουν παρθεί πρωτοβουλίες κοινής δράσης ενάντια στην Ολυμπιάδα, με πιο πρόσφατη τη διαδήλωση της 22/1. Πως πιστεύετε ότι μπορεί να μαζικοποιηθεί το κίνημα αντίστασης στις συνέπειες της Ολυμπιάδας; Ποιες επιπλέον πρωτοβουλίες πρέπει να παρθούν και με ποιο περιεχόμενο;
Π. Τ.: Η «Καμπάνια Αντί-2004?, αποτελεί μια μεγάλη «ομπρέλα», κάτω από την οποία συσπειρώνονται πολλές συλλογικότητες, κοινωνικές και πολιτικές. Αρκετές απ” αυτές, συνδιοργάνωσαν τις διαδηλώσεις της 22/1 στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη και τις εκδηλώσεις στις άλλες Ολυμπιακές πόλεις, την ίδια μέρα.
Πρέπει να συνεχίσουμε την κοινή δράση, παράλληλα με τις πρωτοβουλίες που κάθε συλλογικότητα προωθεί από μόνη της. Η «Καμπάνια Αντι-2004?, υποστηρίζει συλλογικότητες αντίστασης, όπως η «Συσπείρωση Φοιτητών ενάντια στην Ολυμπιάδα», πρωτοβουλίες συνδικαλιστών και εργαζομένων, πρωτοβουλίες καλλιτεχνών και συγγραφέων καθώς και τοπικές συλλογικότητες που άρχισαν να δραστηριοποιούνται σε διάφορες περιοχές της Αθήνας: Ανατολικά (Ηλιούπολη, Υμηττός, Βύρωνας, Καισαριανή, Ζωγράφου, Δάφνη, Ν. Σμύρνη, Καλλιθέα), Βόρεια (Χαλάνδρι, Μαρούσι, Ν. Ηράκλειο, Ν. Ιωνία, Γαλάτσι), Δυτικά (Περιστέρι, Πετρούπολη, Ιλιον) και, τέλος, στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά
(Κερατσίνι, Νίκαια, Πέραμα, Κορυδαλλός).
Για τους επόμενους μήνες έχουμε προτείνει την συνδιοργάνωση μιας μεγάλης μουσικής συναυλίας στην Αθήνα με θέμα: «Ο «πολιτισμός» των Ολυμπιακών Αγώνων δεν είναι ο δικός μας», ενός διήμερου με θέμα «Ιδεολογική χειραγώγηση και Ολυμπιακοί Αγώνες», μιας πορείας προς τον Σχινιά Μαραθώνα, ενός διεθνούς αντι-Ολυμπιακού Κάμπινγκ (τέλη Ιουνίου) και μιας μεγάλης αντι-Ολυμπιακής διαδήλωσης τον Αύγουστο κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, αφιερωμένη στους νεκρούς εργάτες των ολυμπιακών έργων και στο λεηλατημένο φυσικό περιβάλλον της Αττικής.
Ακόμα, υπάρχουν σκέψεις για παρεμβάσεις στις 25 Φεβρουαρίου (η οποία προωθείται ως «Ημέρα Ολυμπιακής Εκεχειρίας» από τον Γ. Παπανδρέου) και στα μέσα Μαρτίου, όπου προγραμματίζονται να καταφθάσουν στην Αθήνα οι αμερικανοί κομμάντος (ράμπο) για να πραγματοποιήσουν άσκηση για την «ασφάλεια» των αθλητών τους κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων.
φ.493, 24/1/04
