Μέσα σε πέντε μέρες έκλεισε, σύμφωνα με δηλώσεις όλων των πλευρών, η “τεχνική συμφωνία” για το νέο πακέτων αντιλαϊκών κι αντεργατικών μέτρων, η ψήφιση και εφαρμογή των οποίων θα σημάνει την ολοκλήρωση της 3ης αξιολόγησης και την… έναρξη της 4ης! Στο eurogroup της 4ης Δεκεμβρίου εγκρίθηκε η συμφωνία που πρέπει να υλοποιηθεί το αργότερο μέχρι τα τέλη Γενάρη του νέου έτους. Όλοι ευχαριστημένοι, λοιπόν. Εκτός απ” τους εργαζόμενους και το λαό, αλλά ποιος νοιάζεται γι” αυτούς ή μάλλον νοιάζονται πολλοί, απ” την ανάποδη. Η κυβέρνηση τα έδωσε όλα στους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ και αναμένει την… ανταμοιβή της. Θα δούμε…
Σε μία ή δύο βασικές φάσεις αναμένεται η νομοθέτηση των μέτρων, με την ειδησεογραφία να κάνει λόγο για την ημερομηνία ψήφισης του προϋπολογισμού ως την πρώτη πιο πιθανή (22/12), μια δεύτερη πριν από το eurogroup της 22ας Ιανουαρίου, ενώ η κυβέρνηση φροντίζει να περνά μέσω τροπολογιών της τελευταίας στιγμής τα δεκάδες προαπαιτούμενα στα οποία συμφώνησε και δεσμεύτηκε εδώ και καιρό.
Η “σιγή ασυρμάτου” που όλα τα μέσα μαζικής προπαγάνδας, στοιχημένα στην κυριολεξία, τήρησαν τις τελευταίες εβδομάδες για το επίμαχο ζήτημα του συνδικαλιστικού νόμου και των απεργιών –λες και είχε εξαφανιστεί από το προσκήνιο και παρασκήνιο της δήθεν διαπραγμάτευσης και όχι φυσικά ότι τα υπόλοιπα είναι λιγότερο επώδυνα για το λαό– λύθηκε από την ίδια την κυβέρνηση, με την κατάθεση της τροπολογίας για απαρτία 50% τουλάχιστον για λήψη απόφασης απεργίας από τη γενική συνέλευση των μελών των πρωτοβάθμιων σωματείων. Παρέα με μιαν άλλη που απαλλάσσει την εργοδοσία από την καταβολή αποζημίωσης σε εργαζόμενο-θύμα “εργατικού ατυχήματος”, με εξαίρεση την περίπτωση που αποδειχθεί δικαστικά… δόλος του αφεντικού! Οι τροπολογίες αυτές, δείγμα του αδίστακτου χαρακτήρα και της κυνικότητας και της σημερινής κυβέρνησης, αποσύρθηκαν μετά από κάποιες ώρες για να “προετοιμαστούν καλύτερα σε νομοτεχνικό (sic) επίπεδο και να επανακατατεθούν”. Βολιδοσκόπηση αντιδράσεων; Βεβιασμένη κίνηση; Λάθος τακτική που επανεκτιμήθηκε από τα κυβερνητικά επιτελεία ενόψει μάλιστα και της απεργίας στις 14 Δεκέμβρη; Μια πρώτη απάντηση από εργαζόμενους και νεολαίους δόθηκε πάντως σε Αθήνα και κάποιες πόλεις την επομένη, ενώ είναι πιθανό το συγκεκριμένο γεγονός να επιδράσει στη μαζικότητα της επικείμενης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας.
Από πλευράς ουσίας, τα κυριότερα ζητήματα που συμφωνήθηκαν και αποτελούν τα νέα πεδία ταξικής επίθεσης στις λαϊκές μάζες αφορούν τα δάνεια και τους πλειστηριασμούς, τις ιδιωτικοποιήσεις με αιχμή για την αρχή τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, τα επιδόματα και ιδίως τα οικογενειακά και την “ολοκλήρωση” εφαρμογής της τρέχουσας φάσης της αντιασφαλιστικής επιδρομής.
Βασική “επιχειρηματολογία” της κυβέρνησης είναι η διαστρέβλωση και το ψέμα, η προσπάθεια να εμφανίσει το μαύρο άσπρο, σε τέτοιο σημείο μάλιστα που ακόμα και ο Φίλης να διερωτάται “πώς θα πείσουμε ότι οι πάνω από 40.000 πλειστηριασμοί που προγραμματίζονται μέσα στα επόμενα 3 χρόνια αφορούν… βίλες στην Εκάλη” και να ζητά παράταση της προστασίας πρώτης κατοικίας αλλά και της απαγόρευσης πώλησης δανείων από τις τράπεζες σε funds. Βλέπετε, κάποιος πρέπει να παριστάνει και την “αντιπολίτευση” εντός του ΣΥΡΙΖΑ, για τον εγκλωβισμό των αφελών (έτσι νομίζουν) ψηφοφόρων, έργο χιλιοπαιγμένο από το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ.
Από τη μεριά της η Νέα Δημοκρατία -αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα- έχει ως βασικό “αντιπολιτευτικό” της άξονα το… αμαρτωλό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ που κορόιδεψε τον κόσμο και του υφάρπαξε την ψήφο, την ίδια στιγμή που απροκάλυπτα στηρίζει την επίθεση και τα μέτρα ενάντια στο λαό από την ασφαλή θέση (έτσι νομίζει) της αντιπολίτευσης. Η αδυναμία άρθρωσης αντιπολιτευτικού λόγου βασίζεται στο γεγονός ότι την ίδια ακριβώς πολιτική εφάρμοσε κι η ίδια στο παρελθόν και πιθανόν να κληθεί να εφαρμόσει και στο μέλλον.
Όσον αφορά το ΚΚΕ, καιρό τώρα αρκείται σε κομματικές παρελάσεις σε συνδυασμό (να μην ξεχνιόμαστε) με εποικοδομητικές προτάσεις σχεδίων νόμων στο κοινοβούλιο που δήθεν αποκαλύπτουν τα υπόλοιπα κόμματα ενώ στην ουσία αποτελούν κατάθεση διαπιστευτηρίων στα εντός κι εκτός Ελλάδας κέντρα του συστήματος.
Έχουμε και λέμε λοιπόν για τα νέα μέτρα, με το καθένα να χρειάζεται την “ανάλυσή” του μιας και συνδέεται με σειρά παραμέτρων που είναι αδύνατον ν” αναλυθούν σ” ένα άρθρο:
Μετά από όλα αυτά, μόνο ως φάρσα κι εμπαιγμός μπορεί να εκλαμβάνεται η δήλωση Τσακαλώτου ότι “κερδίσαμε αρκετά (ποιοι ακριβώς και τι ακριβώς) και είμαστε ευχαριστημένοι”. Γιατί για πολλοστή φορά, που δεν θα “ναι κι η τελευταία, οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές μάζες καλούνται να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι για να “ναι ευχαριστημένοι οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ και του ΔΝΤ, οι τεμπέληδες της πλουτοκρατίας και η κυβέρνηση υλοποίησης των συμφερόντων τους.
Επομένως μόνο οργή πρέπει να προκαλούν τέτοιες δηλώσεις που θεωρούν τους κατοίκους αυτής της χώρας… λωτοφάγους και αντικείμενα χειρισμού. Το ίδιο και περισσότερο φυσικά και η ουσία των νέων μέτρων που έρχονται να προστεθούν στα μνημονιακά δεδομένα των προηγούμενων δύο αξιολογήσεων και παράλληλα να προετοιμάσουν το έδαφος για την επόμενη και το καθεστώς μόνιμης εξάρτησης, επιτήρησης κι επιτροπείας, ανεξαρτήτως μορφής, που σχεδιάζεται να παγιωθεί στη χώρα.
Εκτός κι αν ο λαός τούς χαλάσει τα σχέδια. Αλλά αυτό είναι μια άλλη, πολύ πιο σπουδαία υπόθεση, που απαιτεί τη συμβολή όλων όσων διατίθενται γι” αυτό! Εμείς αυτό επιδιώκουμε!
