«Τίποτα δεν πρόκειται να διακόψει την έξοδο της χώρας από την επιτροπεία και την επιστροφή στην οικονομική κανονικότητα. Αυτός είναι και ο βασικός στόχος της ελληνικής κυβέρνησης για τις επόμενες 97 μέρες που μας χωρίζουν από το Eurogroup της 21ης Ιουνίου, στο οποίο αναμένεται να ολοκληρωθούν οι συζητήσεις για την 4η αξιολόγηση, την μεταπρογραμματική εποπτεία και τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους.»
Πίσω από τις λέξεις αναδεικνύεται η προσπάθεια του κυβερνητικού εκπροσώπου Τζανακόπουλου να κρύψει πόση «κανονικότητα» υπάρχει στο κυβερνητικό αφήγημα της εξόδου απ” τα μνημόνια. Όπως η τρόικα έγινε θεσμοί, οι συναντήσεις γίνονταν στο Χίλτον και όχι στα υπουργεία, έτσι και η επιτροπεία θα μετατραπεί σε εποπτεία. Σε κάθε περίπτωση, η μορφή που θα πάρει η επίβλεψη της χώρας από τους δανειστές αποτελεί στοιχείο αντιπαράθεσης μεταξύ ΕΕ και ΔΝΤ και προϊόν του όποιου συμβιβασμού επιτευχθεί ανάμεσά τους. Η όξυνση του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού ανάμεσα στους δυτικούς συμμάχους, τόσο στο οικονομικό όσο και στο γεωπολιτικό πεδίο, ορίζει και τις εξελίξεις στο ελλαδικό ζήτημα. Με τις παρεμβάσεις και από τις δυο πλευρές να εντείνονται. Η Λαγκάρντ (ΔΝΤ) προτείνει τρόπους χρηματοδότησης από τα κράτη του ΕSM, με παράγοντες της ΕΕ να απαντούν με… έξοδο του ΔΝΤ από το πρόγραμμα.
Πέρα από το γενικότερο πεδίο της διαμάχης, ειδικότερη πλευρά της διελκυστίνδας ανάμεσα σε ΕΕ-ΔΝΤ αποτελεί η διευθέτηση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Φαίνεται ότι έχει επιλεγεί το «γαλλικό μοντέλο» που βασίζεται αφ” ενός στη σύνδεση της ανά έτους καταβολής των τοκοχρεολυσίων με το βαθμό μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας έως ότου αποπληρωθεί το 75% του δημοσίου χρέους και αφ” ετέρου στην υπό όρους ελάφρυνση του χρέους με βάση μεταρρυθμίσεις που θα υλοποιούνται.
Γιατί αυτές -οι μεταρρυθμίσεις- δεν πρόκειται να σταματήσουν. Αποτελεί η απρόσκοπτη και διαρκής υλοποίηση μέτρων τον απαραίτητο όρο, τη βάση πάνω στην οποία θα χτιστεί η όποια συμφωνία επιτευχθεί. Το αν το πρόγραμμα τελειώσει τον Αύγουστο ή θα αφήσει ουρές για μετά. Αν θα έχουμε ένα «υβριδικό», όπως λέγεται, μνημόνιο και προληπτική γραμμή στήριξης ή κάποιο «μαξιλάρι». Το αν θα κλείσει η 4η αξιολόγηση στις 21 Ιουνίου ή θα πάει για Ιούλιο. Αυτά θα καθοριστούν από τους δανειστές και τη μεταξύ τους τελική σύγκλιση.
Ο «οδικός χάρτης» μέχρι τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ στις 21 Ιούνη έχει σταθμούς την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ (20-22 Απρίλη) στην Ουάσιγκτον, την κατάθεση από την κυβέρνηση στο Γιούρογκρουπ στις 27 Απρίλη του λεγόμενου «αναπτυξιακού σχεδίου», την ανακοίνωση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις 5 Μάη των stress tests των εγχώριων τραπεζικών ομίλων για το ζήτημα της κεφαλαιακής επάρκειάς τους, ενώ, τέλος, καθοριστική χαρακτηρίζεται από τους θεσμούς η ανακοίνωση από την ΕΛΣΤΑΤ στις 4 Ιούνη για την εξέλιξη του ΑΕΠ το α” τρίμηνο του 2018, για τυχόν δημοσιονομικά κενά.
Η κυβέρνηση παρουσιάζει στοιχεία και αριθμούς που δικαιολογούν την απαίτησή της στη διαπραγμάτευση για χαλάρωμα της θηλιάς. Ένα χαλάρωμα που αφορά το ντόπιο κεφάλαιο και τα περιθώρια κίνησης και κερδοφορίας του αλλά καθόλου το λαό. Για αυτόν έχει 88 προαπαιτούμενα να νομοθετηθούν στο πλαίσιο της 4ης αξιολόγησης. Και αν η κυβέρνηση αυτή, που όπως ομολογείται έχει καταφέρει να περάσει αναίμακτα τις βάρβαρες πολιτικές της, επιχειρεί να χαρακτηρίσει αυτά τα 88 προαπαιτούμενα “εύκολα” και δίχως συνέπειες για τους εργαζόμενους, η αλήθεια είναι ότι και άλλη εξαθλίωση και φτώχεια νομοθετείται και νέα χτυπήματα στα δικαιώματα των εργαζομένων υλοποιούνται.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να ολοκληρώσει το νέο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) με το οποίο θα δεσμεύεται για πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ και μεταρρυθμίσεις για την περίοδο 2018-2022 όπως και την πρώιμη εφαρμογή δημοσιονομικών μέτρων. Δηλαδή τη μείωση του αφορολόγητου ορίου εισοδήματος φυσικών προσώπων από το 2019 αντί του 2020, εάν το ΔΝΤ κρίνει ότι απαιτείται μια «εμπροσθοβαρής εφαρμογή μέτρων» για να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ. Η φοροληστεία εντείνεται με τις προσαρμογές στον ΕΝΦΙΑ, αύξηση των συντελεστών και διεύρυνση της φορολογικής βάσης (περικοπή των απαλλαγών από το φόρο αυτό), ώστε να εξασφαλίζεται η είσπραξη εσόδων ίδιου ύψους με αυτά που εισπράχθηκαν σε κάθε ένα από τα έτη 2014-2017 (2,65 δισ. ευρώ ετησίως) εφόσον οι αντικειμενικές αξίες μειωθούν σημαντικά σε πολλές περιοχές της χώρας. Επίσης από 1ης Ιουλίου καταργείται η έκπτωση ΦΠΑ σε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κω και Λέρο.
Ασφάλιση, συντάξεις, υγειονομική περίθαλψη και κοινωνικά επιδόματα μπαίνουν ξανά στο στόχαστρο της κυβέρνησης. Θα επανυπολογιστούν οι υφιστάμενες συντάξεις (εκτός ΟΓΑ) με βάση τις νέες παραμέτρους υπολογισμού για να γίνουν οι μειώσεις το 2019. Επίσης θα επανεξεταστούν τα εφάπαξ προκειμένου να «διασφαλίζεται αναλογιστική δικαιοσύνη», δηλαδή θα μειωθούν ώστε να είναι αναλογικότερα με τις εισφορές που έχουν καταβληθεί. Μείωση των φαρμακευτικών δαπανών με στόχο τα γενόσημα φάρμακα να καταλαμβάνουν το 40% της αγοράς και «εξορθολογισμός» των δαπανών υγειονομικής περίθαλψης. Επίσης θα επαναξιολογηθεί το σύστημα απονομής αναπηρικών επιδομάτων, ώστε η χορήγησή τους να μη βασίζεται στο ποσοστό αναπηρίας, αλλά και στις δυνατότητες του αιτούμενου να είναι λειτουργικός! Επιπλέον, ορίζεται πως ως τον Απρίλιο του 2018 οι δικαιούχοι του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης που είναι ικανοί αλλά δεν εργάζονται και δεν είναι ενταγμένοι σε κάποιο πρόγραμμα επιμόρφωσης ή κατάρτισης θα πρέπει να εγγραφούν στον ΟΑΕΔ ως αναζητούντες εργασία. Τέλος, μέχρι τον Ιούνιο θα εκδοθεί η απόφαση περικοπής του ΕΚΑΣ για το 2019 καθώς και των εκπτώσεων στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Οι συλλογικές συμβάσεις δέχονται ακόμα ένα χτύπημα στην κατεύθυνση πλήρους διάλυσής τους -την ίδια στιγμή που χωρίς τσίπα η Αχτσιόγλου προπαγανδίζει την επαναφορά τους – μέσω της «αντιπροσωπευτικότητας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων», όπου θα κρίνεται αν η όποια σύμβαση έχει την απαιτούμενη αντιπροσωπευτικότητα των εργοδοτικών οργανώσεων για να εφαρμοστεί σε όλες τις επιχειρήσεις ενός κλάδου. Ενώ η κωδικοποίηση όλων των αντεργατικών νόμων των προηγούμενων χρόνων σε «Κώδικα Εργατικού Δικαίου και Κώδικα Ρυθμίσεων Εργασίας» έρχεται να μονιμοποιήσει τις βάρβαρες πολιτικές εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Απαίτηση των θεσμών είναι και η αυστηροποίηση του νόμου Κατσέλη περί αφερεγγυότητας των νοικοκυριών, δηλαδή κατά πόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις για την ένταξη σε καθεστώς δικαστικής προστασίας, η περαιτέρω άρση των όποιων εμποδίων έχουν απομείνει για τους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών, η απλούστευση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και η επέκτασή τους σε όλες τις περιοχές της χώρας.
Έχουμε μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων (ΔΕΣΦΑ, πώληση του 30% του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών, του 65% της ΔΕΠΑ, του 5% του ΟΤΕ, του 35,5% των ΕΛΠΕ και του 17% της ΔΕΗ. Αύξηση των διοδίων στην Εγνατία και “αξιολόγηση” των επιχειρησιακών προγραμμάτων των ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ. Η διαχείριση του νερού περιλαμβάνεται σε 5 προαπαιτούμενα.
Τα παραπάνω και δεκάδες άλλα περιλαμβάνονται στα 88 προαπαιτούμενα της 4ης αξιολόγησης. Το παραμύθι της κυβέρνησης ότι το τέλος των μνημονίων θα δώσει ανάσα στο λαό γκρεμίζεται από την συνεχιζόμενη και εντεινόμενη επίθεση στα δικαιώματά του. Όπως τονίστηκε και στην απόφαση του ΚΟ του ΚΚΕ(μ-λ): «Όλο αυτό το σφόδρα αντιλαϊκό-αντεργατικό πλαίσιο νόμων, υπουργικών αποφάσεων και διατάξεων που ψηφίστηκε και θεσμοθετήθηκε όλα αυτά τα χρόνια ούτε λάθος συνταγή ήταν ούτε ευκαιριακά μέτρα. Ήταν έκφραση, συνέχεια και αναβάθμιση της άγριας καπιταλιστικής επίθεσης που προωθήθηκε από ΕΕ και ΔΝΤ και είχε την πλήρη στήριξη και αποδοχή της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, προκειμένου να μπορέσει το σύστημα να βαθύνει και να εντείνει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των εργαζομένων. Όλο αυτό το πλαίσιο επιβλήθηκε με βίαιο και αντιδραστικό τρόπο για να μείνει και δεν πρόκειται να παρθεί πίσω με τη θέληση και την πρωτοβουλία των ντόπιων ή εξωτερικών κέντρων εξουσίας. Μόνο η πάλη της εργατικής τάξης, του λαού, της νεολαίας –όποτε και όσο εκδηλωθεί– μπορεί να φέρει οπισθοχώρηση ή και ανατροπή προς όφελός τους.»
Αυτό είναι και το καθήκον που πρέπει να υλοποιηθεί. Να τους σταματήσει η αντίσταση, η διεκδίκηση, η πάλη του λαού, γιατί δεν θα σταματήσουν να φέρνουν εξαθλίωση, φτώχεια, εκμετάλλευση.
