Η κρατική δολοφονία & η εξέγερση
Το βράδυ της 6 Δεκέμβρη του 2008, οι ειδικοί φρουροί Επ. Κορκονέας και Β. Σαραλιώτης διαπληκτίζονται με 2 μαθητές και ο Κορκονέας βγάζει το όπλο και πυροβολεί τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Με αφορμή τη δολοφονία, η οργή της νεολαίας ξεχειλίζει και μαθητές-φοιτητές-εργαζόμενοι βρίσκονται καθημερινά στους δρόμους, αψηφώντας την καταστολή. Κόντρα στο σύστημα που έχει βυθίσει το παρόν και το μέλλον του λαού σε συνθήκες αθλιότητας και φτώχειας. Που πλέον δεν διστάζει να δολοφονεί.
Το σύστημα σκληραίνει την πολιτική της φασιστικοποίησης
17 χρόνια μετά, το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα εξαπολύει μια πιο ξέφρενη επίθεση. Οχυρώνεται επίσημα πίσω από τις πιο αντιδραστικές ιδέες, προσπαθεί να ποτίσει τους νέους με το δηλητήριο του αντικομμουνισμού, του φασισμού, του εθνικισμού.
Τα δολοφονικά χτυπήματα των ΜΑΤ σε διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις – γίνονται κανόνας. Το ξένο και ντόπιο σύστημα σκληραίνει την πολιτική της φασιστικοποίησης. Εκφοβίζει με πειθαρχικά και κρατικούς ελέγχους για να κόψει κάθε αντίδραση. Τσακίζει κάθε δικαίωμα που κατακτήθηκε με αγώνες. Χτυπάει με τα ΜΑΤ τους αγρότες και τους σέρνει στα δικαστήρια επειδή διεκδικούν το δικαίωμά τους στη ζωή.
Μόνη υπόσχεση του συστήματος στον εργαζόμενο λαό και την εργατιά είναι το μέλλον του πολέμου, της εκμετάλλευσης, της φτώχειας. Επιτίθεται στο δικαίωμα των παιδιών του λαού να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση. Τσακίζει τους μισθούς, το 8ωρο, τη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Ξεριζώνει την ίση-πλήρη-δωρεάν περίθαλψη και υγεία.
«Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη»
Λαός και νεολαία αναζητούν τον δρόμο τους
Ο λαός, και ιδιαίτερα οι νέοι/νέες, αναζητούν καθημερινά τη διέξοδο από την αδικία του κόσμου της εκμετάλλευσης.
Την αναζήτησαν στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις ενάντια στο έγκλημα στα Τέμπη, στις συνεχείς διαδηλώσεις αλληλεγγύης στον μαχόμενο Παλαιστινιακό λαό, κόντρα σε όλη την προπαγάνδα του συστήματος. Σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται!
Το σύστημα δεν μπορεί να διαχειριστεί τη λαϊκή οργή, δεν έχει να προσφέρει όραμα, γι’ αυτό φασιστικοποιεί τη δημόσια και πολιτική ζωή!
17 χρόνια μετά να κατέβουμε ξανά μαζικά στο δρόμο! Γιατί η οργή μας πρέπει να γίνει οργανωμένος αγώνας. Να γίνει συνέλευση, διαδήλωση, απεργία, κατάληψη! Γιατί έτσι θα σπάσουν η τρομοκρατία, οι προληπτικές προσαγωγές και οι συλλήψεις!
Γιατί πρέπει να ανοίξουμε εμείς τον δρόμο για τα δικά μας οράματα. Που είναι έξω από το σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων, του φασισμού! Αυτόν το δρόμο έχει να βαδίσει η νεολαία, ο λαός μας και οι λαοί όλου του κόσμου που εξεγείρονται!
6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
(Το βίντεο αναρτήθηκε ξανά μετα απ΄ την διόρθωση των ηχητικών προβλημάτων που υπήρξαν)
