Διαβάστε το χαιρετισμό του Βασίλη Σαμαρά ή δείτε τη σε βίντεο εδώ:
Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, φίλες και φίλοι
Η εκδήλωση αυτή γίνεται για να τιμηθεί η μνήμη του σ. Ανδρέα. Μια τιμή που τη δικαιούται με βάση την πορεία του, την προσφορά του, την αφιέρωση της ζωής του στην υπόθεση του κομμουνιστικού κινήματος, στην υπόθεση των λαών.
Αγαπητοί φίλοι,
Διανύουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από τις πιο ολέθριες συνέπειες της κυριαρχίας των πιο αντιδραστικών, των πιο επιθετικών και πολεμοκάπηλων δυνάμεων του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Τις συνέπειες που ήδη υφίστανται οι λαοί και τις ακόμα βαρύτερες που μέλλεται να υποστούν. Συνέπειες που αφορούν τα πιο στοιχειώδη των δικαιωμάτων τους και πλέον το ίδιο το δικαίωμά τους στη ζωή.
Οι χιλιάδες των ανθρώπων που κομματιάζονται στα μέτωπα της Ουκρανίας και αλλού είναι το κόστος των μεθόδων με τις οποίες οι δυνάμεις του συστήματος αναζητούν τις διεξόδους τους. Είναι η ματοβαμμένη εικόνα του μέλλοντος που μας επιφυλάσσουν ενόσω μπορούν να δρουν ασύδοτα και απερίσπαστα.
Αγαπητοί φίλοι,
Αν αυτές οι εξελίξεις έχουν τη βάση και την αφετηρία τους στη φύση και το χαρακτήρα του συστήματος, το δικό της ρόλο έχει και μια συγκεκριμένη συνθήκη που έδωσε τη δυνατότητα σ’ αυτές τις δυνάμεις να ενεργούν με αυτόν τον τρόπο και σε τέτοια κλίμακα. Είναι αυτή που συνδέεται με την ήττα του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος. Της δύναμης συγκρότησης των εργαζόμενων λαϊκών μαζών και καθοδήγησης της πάλης τους. Της δύναμης που αποτελούσε φραγμό στα εγκληματικά σχέδια των δυνάμεων του συστήματος. Της δύναμης που άνοιγε δρόμους για την οικοδόμηση ενός κόσμου ειρήνης, κοινωνικής δικαιοσύνης και ελευθερίας.
Αυτή η αρνητική εξέλιξη ήταν αποτέλεσμα μιας ολάκερης περιόδου όπου οι κινήσεις προς τα εμπρός εναλλάσσονταν ολοένα και περισσότερο με κινήσεις προς τα πίσω. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν μια συνολική υποχώρηση που έφερε στην πρώτη γραμμή εκείνες τις δυνάμεις που είχαν κάνει σημαία τους τη συνδιαλλαγή με το σύστημα. Που οδήγησε στον ιδεολογικό, πολιτικό και οργανωτικό αφοπλισμό των λαϊκών μαζών. Που προκάλεσε τον παροπλισμό σειράς αγωνιστών.
Υπήρξαν όμως και εκείνοι που επέμεναν, που στάθηκαν αμετακίνητοι στα μέτωπα αντίστασης και πάλης. Που έκαναν επιλογή ζωής τη συνέχιση του αγώνα ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, των πολέμων. Που συνέχισαν να κρατούν ψηλά τη σημαία της υπεράσπισης των ιδανικών του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού. Που αναζήτησαν δρόμους για την ανασύσταση, ανασυγκρότηση του εργατικού, επαναστατικού, κομμουνιστικού κινήματος. Που με άγιο πείσμα συνέχισαν να κρατούν τη σκυτάλη που παρέλαβαν από τους κομμουνιστές της προηγούμενης ιστορικής περιόδου για να τη μεταφέρουν και να την παραδώσουν μαχόμενοι στους αγωνιστές των νέων εποχών.
Αυτή τη σκυτάλη πήρε στα χέρια του ο σ. Ανδρέας για να την κρατήσει σταθερά στα χέρια του μαχόμενος μέχρι το τέλος της ζωής του. Από μαθητής ακόμα έκανε την επιλογή του μετέχοντας στην κατάληψη του Πολυτεχνείου. Ως φοιτητής στη συνέχεια επιλέγει το δρόμο της αγωνιστικής συνέπειας και της υπεράσπισης των κομμουνιστικών ιδανικών, εντασσόμενος στην ΠΠΣΠ Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο ΚΚΕ(μ-λ).
Καθοριστική η συμβολή του στην ανάπτυξη της ΠΠΣΠ και την ανάδειξή της σε σημαντική δύναμη του φοιτητικού κινήματος. Άλλο τόσο η συμβολή του στην πιο πρωτοπόρα μάχη που έδωσε η ΠΠΣΠ Θεσσαλονίκης και την καταλυτική επίδραση που είχε ο αγώνας της στην κατάργηση του νόμου 815.
Ιδιαίτερης σημασίας η συμβολή του στην πάλη μέσα στις γραμμές της νεολαίας και του ΚΚΕ(μ-λ) για την υπεράσπιση της κομμουνιστικής κατεύθυνσης της Οργάνωσης και της σημασίας που είχε αυτή η πάλη για το εγχείρημα ανασυγκρότησης του ΚΚΕ(μ-λ).
Αλλά και στις νέες δύσκολες συνθήκες που ακολούθησαν και παρ' όλες τις δυσκολίες, όταν ανέλαβε μαζί με τον σύντροφο Γρηγόρη Κωνσταντόπουλο και τον σύντροφο Βασίλη Γεμιστό και άλλους συντρόφους την προσπάθεια συγκρότησης σχεδόν από το μηδέν της κομματικής Οργάνωσης της Αθήνας. Την ανάδειξή της σε Οργάνωση αξιόμαχη και κομμουνιστική.
Τα όρια ωστόσο των δυνατοτήτων και της διάθεσης προσφοράς του σ. Ανδρέα ήταν ευρύτερα. Η συνέπεια, το πολιτικό του κριτήριο, το πνεύμα πρωτοβουλίας που τον χαρακτήριζαν τον ανέδειξαν σε ένα από τα βασικά στηρίγματα της οργάνωσης. Σαν Γραμματέας της κομματικής Οργάνωσης Αθήνας, σαν μέλος του ΚΟ και του ΠΓ και τελικά σαν Γραμματέας του ΚΚΕ(μ-λ) από το 2010 μέχρι το θάνατό του είχε καθοριστική συμβολή και ρόλο.
-Στις πολιτικές εκτιμήσεις και αποφάσεις της οργάνωσης.
-Στον προσδιορισμό των καθηκόντων πάλης ενάντια στον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό και τους εγχώριους εκφραστές τους.
-Στο πάρσιμο πρωτοβουλιών κοινής δράσης και για την οικοδόμηση του Μετώπου Αντίστασης.
-Στην προώθηση με άμεση καθοδηγητική συμμετοχή πολιτικών παρεμβάσεων καθώς και παρεμβάσεων σε χώρους δουλειάς και στις γειτονιές.
-Στην πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων και των συγκρούσεων με τις δυνάμεις καταστολής.
-Στα μέτωπα της ιδεολογικής πάλης ενάντια στην αστική ιδεολογία, το ρεφορμισμό και τον οπορτουνισμό.
-Ενάντια στο ρεύμα αποστράτευσης και συνδιαλλαγής με το σύστημα που χαρακτήρισε με διάφορες μορφές το χώρο της αριστεράς ήδη από τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 αλλά και τα επόμενα χρόνια των διάφορων μεταβατικών εφευρημάτων και άλλων ιδεοληψιών.
-Τη συμβολή του στη συγκρότηση και λειτουργία της Οργάνωσης και των έντυπων μέσων.
-Γενικότερα, την υπεράσπιση των κομμουνιστικών ιδανικών και την αναγκαιότητα της ασυμβίβαστης πάλης ενάντια στο καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Αγαπητοί φίλοι,
Αυτό που εντέλει μπορεί και πρέπει να ειπωθεί είναι ότι τη σκυτάλη που παρέλαβε ο σ. Ανδρέας την κουβάλησε αγωνιζόμενος με συνέπεια σ’ όλη αυτή την πολυκύμαντη διαδρομή και μέχρι το τέλος της ζωής του. Είναι η ίδια αυτή σκυτάλη που βρίσκεται πλέον στα χέρια των νέων συντρόφων για να την κουβαλήσουν σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Είναι η τιμή που τους ανήκει και το χρέος που έχουν να εκπληρώσουν.
