Μόνο με τις ψήφους των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας πέρασε, τελικά, το νομοσχέδιο για την επιστολική ψήφο στις ευρωεκλογές και τα δημοψηφίσματα. Η επιλογή της κυβέρνησης να το πάει “πακέτο” με τις εθνικές εκλογές - μέσω της αιφνιδιαστικής τοπολογίας - οδήγησε σε σπάσιμο της αστικής συναίνεσης. Η δήλωση Μητσοτάκη ότι θα επαναφέρει το θέμα μετά τις ευρωκάλπες δεν μπορεί να μετριάσει το μίνι φιάσκο που εισέπραξε, αφού ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν έκαναν τη χάρη να συρθούν στη κυβερνητική ατζέντα.
Τα καλοπιάσματα στους απόδημους, βέβαια, δεν έλειψαν κι ούτε πρόκειται να σταματήσουν. Απ’ όλες τις συστημικές δυνάμεις. Καθόλου αμελητέα δεν είναι η εν δυνάμει ψήφος τους. Γι’ αυτό τους θέλουν όλοι και τίποτε περισσότερο. Η λογική της εκλογικής πελατείας δεν γνωρίζει ούτε εδαφικά όρια. Δίπλα σ’ αυτούς, εξάλλου, μπορούν να κάνουν χρήση της επιστολικής ψήφου και όσοι ψηφίζουν εντός της χώρας. Πού να τρέχουν στα εκλογικά τμήματα, να έρχονται σ’ επαφή με άλλο κόσμο, να συναντούν εκλογικούς αντιπροσώπους και τραπεζάκια, αφίσες, πανό και τρικάκια; Το αστικό πολιτικό σύστημα δεν το ‘χει σε τίποτε να υιοθετήσει ακόμη και την ηλεκτρονική ψηφοφορία κάποια στιγμή.
Η πρεμούρα για την ψήφιση του νομοσχεδίου πριν τις ευρωεκλογές, κατ’ αρχήν, έχει την εξήγησή της. Αιτία είναι η μεγάλη αποχή των ψηφοφόρων τόσο στη χώρα μας όσο και στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Με τσαλακωμένη την λεγόμενη δημοκρατική νομιμοποίηση, αναζητούν εναγωνίως ψήφους. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα τις βρουν, αφού το ευρωκοινοβούλιο όχι μόνο απέχει πολύ αλλά έχει αποδειχτεί πόσο διακοσμητικό είναι. Η Commission της ΕΕ που παίρνει και τις εκτελεστικές αποφάσεις είναι υπεύθυνη για το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται σ’ όλες απαρέγκλιτα τις χώρες μέλη.
Δεν έλειψαν και κατηγορίες στη βουλή για προσπάθεια χειραγώγησης του εκλογικού σώματος από πλευράς ΝΔ. Ο λόγος; Κανείς δεν την εμπιστεύεται για το αδιάβλητο της εκλογικής διαδικασίας. Κάποιοι άφησαν, μάλιστα, αιχμές περί πρόθεσης νοθείας(!), μέσω αλλοίωσης εκλογικών αποτελεσμάτων. Δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Σε χώρες της “προηγμένης δύσης” γίνεται συστηματικά. Όπως, λόγου χάρη, στις ΗΠΑ, όπου τα εκλογοδικεία “ψάχνουν” για χρόνια τη νοθεία στην … επιστολική ψήφο.
Και ενώ αυτά τα “δημοκρατικά” λέγονται και γράφονται από και για το αστικό πολιτικό σύστημα, η αληθινή συμμετοχή των πλατιών λαϊκών μαζών χτυπιέται ανελέητα εκεί που κρίνονται τα ζητήματα: στο πεδίο των αγώνων, των ταξικών και κοινωνικών αναμετρήσεων και συγκρούσεων. Στην ενεργοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερου κόσμου στη δουλειά, στη γειτονιά, στα σχολεία και τις σχολές, στην κοινωνία ευρύτερα. Εκεί ισχύει το ακριβώς αντίθετο: όρθωση από το σύστημα και όλες τις κυβερνήσεις του, τις δομές, τους θεσμούς και τους μηχανισμούς του κάθε είδους εμποδίου για την αποτροπή της πάλης του λαού μέσα από σωματεία, συλλόγους, πρωτοβουλίες, κινήσεις κλπ. Στα πεδία αυτά, η συμμετοχή -που τόσο “κόπτονται”- απαγορεύεται και κυνηγιέται. Προληπτικά και κατασταλτικά!
Για όλες τις αστικές και μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, η “συμμετοχή” του λαού αρχίζει με την είσοδο και τελειώνει με την έξοδο από κάποιο εκλογικό τμήμα. Για τους προοδευτικούς, αριστερούς και ιδίως κομμουνιστές ανθρώπους, δεν πρόκειται για μια στιγμή αλλά για μια συνεχή, καθημερινή, πολυμέτωπη πάλη. Έχουν διαλέξει τον δύσκολο, μα συνάμα ελπιδοφόρο δρόμο: αυτόν που μπορεί πραγματικά να αλλάξει τη ζωή!
25/1/2024
Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)
