Από το πρωί του Σαββάτου 19 Αυγούστου ξεκίνησε φωτιά στην περιοχή του Έβρου έξω από την Αλεξανδρούπολη. Μέχρι στιγμής έχουν εκκενωθεί πάνω από 10 οικισμοί, ενώ πολλοί μιλάνε ίσως για το μεγαλύτερο πύρινο μέτωπο που έχει αντιμετωπίσει ο νότιος Έβρος.
Έπειτα από άλλο ένα καλοκαίρι στην Ελλάδα που πνίγηκαν στις φλόγες μια σειρά περιοχές, από την Αττική και τα περίχωρά της μέχρι τη Ρόδο, τώρα ήρθε και η σειρά του Έβρου για να προστεθεί στην ατελείωτη λίστα μαζί με την Εύβοια και το Μάτι.
Από την πρώτη στιγμή έσπευσαν τα ΜΜΕ να δείξουν πόσο καλά λειτουργεί ο κρατικός μηχανισμός και πως «κάνουν ό,τι μπορούν». Η ερώτηση είναι για ποιον κάνουν ό,τι μπορούν; Η κυβέρνηση της ΝΔ και όλες οι προηγούμενες που πέρασαν, έχουν αποδείξει στην πράξη, ότι πράγματι κάνουν τα πάντα όταν πρόκειται να εξυπηρετηθούν τα κέρδη του ντόπιου και του ξένου κεφαλαίου, αλλά «σηκώνουν τα χέρια ψηλά» για ο,τιδήποτε αφορά την καλυτέρευση των όρων ζωής του λαού.
Έτσι, ξεκινάνε και τα αφηγήματα της ατομικής ευθύνης, της μοίρας και της κακιάς φύσης.
Αναλαμβάνουν μονάχα την αποστολή μηνυμάτων μέσω της Πολιτικής Προστασίας και την εκκένωση των περιοχών, για να βεβαιώσουν ότι δε θα υπάρξουν θύματα, ώστε να μην τους βαραίνει η πολιτική ευθύνη. Στο μεταξύ, όμως, αφήνουν τους κατοίκους στο έλεος τους, να φτιάχνουν οι ίδιοι αντιπυρικές ζώνες μπας και σώσουν ο,τιδήποτε αν σώζεται.
Θέλουν ο λαός να ξεχάσει την ίδια την πραγματικότητα. Να ξεχάσει ότι με μνημονιακές οδηγίες μειώθηκαν οι δαπάνες για πυροπροστασία. Να ξεχάσει την πολιτική επιλογή του συστήματος να δοθούν στα δασαρχεία 1,7 εκ. ευρώ όταν τα ίδια ζητούσαν 17 εκ. ευρώ για την δημιουργία αντιπυρικών έργων. Να ξεχάσει την πολιτική που στοχεύει καθημερινά στην ενίσχυση των πολεμικών εξοπλισμών, με βάση τις επιταγές του αμερικάνικου και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού.
Μπορεί η Αλεξανδρούπολη να άρπαξε φωτιά, αλλά τουλάχιστον έχει βάση του ΝΑΤΟ στο λιμάνι της(!)
Και όταν βλέπουν ότι ο λαός αντιδράει σε όλα αυτά, αρχίζουν τις ψεύτικες συγγνώμες και τα κροκοδείλια δάκρυα, μέχρι το σημείο να συγκρίνουν τις καταστροφές μεταξύ τους για να δουν ποια κόστισε λιγότερο και να βγει λάδι ή μια ή η άλλη κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά στο Μάτι, για να παινέψουν ότι τώρα δεν υπάρχουν νεκροί. Είναι γνωστή η τακτική του συστήματος όταν ζορίζει η κατάσταση να εκβιάζει τον λαό να πιστέψει και να αποδεχτεί ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν, βάζοντάς τον στη διαδικασία να διαλέξει το «μη χειρον βέλτιστον». Αν δεν πιάσει ούτε αυτό, υπάρχει και η καταστολή.
Την ίδια στιγμή που το σύστημα της εκμετάλλευσης αντιμετωπίζει τις ζωές του λαού ως αναλώσιμες και από τύχη δε θρηνούμε θύματα σε όλα αυτά τα πύρινα μέτωπα. Την ίδια στιγμή που ακόμα και τραυματισμένος δεν είναι βέβαιο ότι θα έχεις την περίθαλψη που χρειάζεσαι στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία.
Την ίδια στιγμή που καίγονται ζώα και ολόκληρες δασικές εκτάσεις, με τρομακτικές συνέπειες για το περιβάλλον και το οικοσύστημα. Με τον λαό να βλέπει κόπους μιας ζωής να καταστρέφονται και αβέβαιο το πως θα ανταπεξέλθει στη βαρβαρότητα της επόμενης μέρας μιας και τα ψίχουλα επιδόματα -αν δοθούν- δεν θα καλύψουν τις ανάγκες του.
Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν αυτά, λοιπόν, οι ευθύνες που βαραίνουν το σύστημα και όλες τις κυβερνήσεις του, τους κάθε λογής εκφραστές του που το υπηρετούν πιστά και την ψεύτικη αντιπολίτευση που με άλλο πέπλο καλύπτει τα ίδια συμφέροντα, είναι πολλές.
Διότι είναι εκείνοι που εγκατέλειψαν τα δάση στις τύχες τους. Είναι οι ίδιοι που εγκρίνουν επενδυτικά σχέδια με αιολικά πάρκα που ισοπεδώνουν ολόκληρα βουνά.
Για αυτό ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα από αυτούς που του μαυρίζουν την ζωή, παρά μονάχα να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Η πραγματική απάντηση θα δοθεί στους μαζικούς αγώνες, μέσα από τις δομές συλλογικής οργάνωσης και πάλης του λαού, όπου υπάρχουν και όπου φτιαχτούν. Μέσα από την υπεράσπιση των δικαιωμάτων που το ίδιο το λαϊκό κίνημα κατάφερε να κατοχυρώσει τις προηγούμενες δεκαετίες.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους κατοίκους των περιοχών που πλήττονται, γνωρίζοντας ότι δίνουν τεράστια μάχη.
Να διεκδικήσουμε μαζικά σε κάθε περιοχή την άμεση εξασφάλιση και την πλήρη αποζημίωση όσων έχουν πληγεί, την αποκατάσταση των καταστροφών
Να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέσα και μέτρα προστασίας και πρόληψης
Κάτω η πολιτική του συστήματος που αδιαφορεί και τσακίζει τις ζωές του λαού
