Οι κυβερνητικές πολιτικές δεν θα μείνουν στο απυρόβλητο!
Σαρωνίδα, Κουβαράς, Καλύβια. Δερβενοχώρια, Μάνδρα. Λουτράκι. Ολόκληρη η Αττική και τα περίχωρά της βρίσκονται στις φλόγες. Την ίδια στιγμή δεκάδες πύρινα μέτωπα έχουν ανοίξει ταυτόχρονα σε ολόκληρη τη χώρα. Ο μέχρι στιγμής απολογισμός είναι τραγικός: χιλιάδες στρέμματα καμένης δασικής γης, σπίτια μέχρι και ολόκληροι οικισμοί έχουν καεί ολοσχερώς, εκατοντάδες είναι οι ξεσπιτωμένοι, δεκάδες τα ζώα που κάηκαν. Και ο κίνδυνος δεν έχει περιοριστεί ακόμα, αφού απειλούνται νέες περιοχές, ακόμα και σε σημεία επικίνδυνα, με βιομηχανίες μέσα στον αστικό ιστό.
Κάτοικοι απελπισμένοι προσπαθούν με κάθε μέσο να προστατεύσουν και να υπερασπίσουν το βιος τους. Πολλές είναι οι -μέχρι στιγμής- καταγγελίες για παντελή έλλειψη μέσων πυρόσβεσης. Ξεχειλίζει η οργή για την κυβέρνηση αλλά και τις περιφέρειες που άφησαν για ακόμα μια χρονιά την Αττική να μετατραπεί σε παρανάλωμα του πυρός.
Βιάστηκαν τα ΜΜΕ και οι παράγοντες του συστήματος να συστήσουν ψυχραιμία:
Να πουν ότι τώρα δεν είναι η ώρα για να αναζητήσουμε ευθύνες, να μην πολιτικοποιούμε την τραγωδία. Βέβαια, την ίδια στιγμή ψελλίζουν για τους «ανεύθυνους» που «δεν καθάρισαν τα οικόπεδά τους». Κοροϊδεύουν ανοικτά τις καταγγελίες των κατοίκων ότι δεν ήρθαν πυροσβεστικά, απαντώντας ότι, επειδή οι ίδιοι δεν τα είδαν, δεν σημαίνει ότι δεν δρούσαν σε άλλο κοντινό σημείο! Ταυτόχρονα μιλάνε για επιτυχημένη επιχείρηση, γιατί (μέχρι στιγμής) δεν έχει υπάρξει καμία ανθρώπινη απώλεια. Λένε ότι το μεγαλύτερο κατόρθωμα είναι το μήνυμα για τις εκκενώσεις! Όταν ο θυμός των κατοίκων τούς πιέζει, τολμούν να υπενθυμίζουν το έγκλημα στο Μάτι με τους νεκρούς. Προσπαθούν να εκτονώσουν την οργή, λέγοντας ότι οι αποζημιώσεις θα δοθούν γρήγορα και έγκαιρα. Τέτοια δήλωση έκανε και ο Μητσοτάκης από τις Βρυξέλες. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε για πολλοστή φορά το “θα τα πούμε μετά”.
Κάνουν, δηλαδή, τα πάντα για να αποκρύψουν τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες! Το γεγονός ότι έχουν απογυμνώσει ολόκληρη την χώρα, αλλά και ακόμα περισσότερο την Αττική από κάθε μέσο προστασίας αλλά και πρόληψης για τέτοιου είδους καταστροφές. Το βλέπουμε και το «μετράμε» κάθε χρόνο στις πλημμύρες, στους χιονιάδες και στις πυρκαγιές. Ο λαός, αβοήθητος και μόνος του, να προσπαθεί να τα βγάλει πέρα. Την ίδια στιγμή που το σύστημα υπερηφανεύεται για τις επενδύσεις του, τα αιολικά πάρκα, τα ξενοδοχεία και τα καζίνο. Που έχει τσιμεντοποιήσει ή έχει κλείσει και το τελευταίο τετραγωνικό πρασίνου ή πάρκου ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας! Που κάνει «μεταγραφές» προσωπικού από την μια υπηρεσία στην άλλη (είδαμε και τις τελευταίες μέρες με τις ελλείψεις στο ΕΚΑΒ) για να μπαλώσει τις ανάγκες χωρίς να αναγκαστεί να κάνει μόνιμες προσλήψεις. Όλα τα παραπάνω είναι συμβατά και οργανικά δεμένα με το σύστημα του κέρδους, με τις πολιτικές «όλα στο κεφάλαιο, όλα για το κεφάλαιο». Της -εν τέλει- αδιαφορίας για την ανθρώπινη ζωή. Τα εγκλήματά του (στην Πανδημία, στα Τέμπη, στην Πύλο κλπ) μας το υπενθυμίζουν καθημερινά και συνέχεια!
Η μάχη με τις φλόγες δεν έχει τελειώσει ακόμα. Όλοι, όμως, προκαταλαμβάνουν ότι σε αρκετές περιοχές την «επόμενη μέρα» οι κάτοικοι θα αντικρύσουν μια κατεστραμμένη περιοχή.
Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στους κατοίκους που δίνουν τη μάχη για τη ζωή και το βιος τους. Ξέρουμε πολύ καλά ότι πολλοί μένουν στις περιοχές παρ’ όλες τις εκκλήσεις από τους κρατικούς μηχανισμούς να εκκενώσουν, όχι μόνο λόγω απελπισίας (όπως λένε τα ΜΜΕ), αλλά γιατί γνωρίζουν, μέσα από την πείρα τους, ότι το κράτος τους έχει αφήσει μόνους. Ότι αδιαφορεί για το πώς θα ζήσουν την επόμενη μέρα. Ότι οι δεκάδες χιλιάδες λαού που έχουν πληγεί από πυρκαγιές και πλημμύρες ακόμη περιμένουν αποζημιώσεις ή πήραν κάποια ψίχουλα.
Η μάχη με το σύστημα της εκμετάλλευσης και τις πολιτικές που γεννούν όλα αυτά τα εγκλήματα είναι το ζητούμενο.
Η διεκδίκηση της ζωής και των χαμένων κόπων του λαού είναι επιτακτική ανάγκη. Και πρέπει να μπαίνει από σήμερα κιόλας.
Για να αποζημιωθούν άμεσα και πλήρως οι πληγέντες.
Για να εξασφαλιστεί άμεσα και για όσο χρειαστεί αξιοπρεπής στέγη για όσους ξεσπιτώθηκαν.
Για να μην μετατραπούν τα καμμένα δάση σε πεδίο εκμετάλλευσης για το κεφάλαιο.
Για να μην επιτρέψουμε να ξανασυμβούν τέτοια εγκλήματα!
