Για 15 ολόκληρα χρόνια η 6η του Δεκέμβρη έχει μετατραπεί σε μια ημέρα καταγγελίας της δολοφονικής πολιτικής του συστήματος, σε μια ημέρα διαδηλώσεων της νεολαίας και του λαού. Όχι μόνο για να τιμήσουν τον δολοφονημένο απ' την αστυνομία Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο και για να καταγγείλουν την κρατική βία, την επιδίωξη να «ξεχαστεί» η δολοφονία ή την αποφυλάκιση του Κορκονέα και την αθώωση του συνεργού του, Σαραλιώτη.. Αλλά και σαν μια εκδήλωση αντίστασης απέναντι σ΄ όλα αυτά που βιώνουν σήμερα - τα αποτελέσματα της πολιτικής ενός συστήματος που συνεχίζει να δολοφονεί (με ή χωρίς την κρατική ή παρακρατική βία) νέους ανθρώπους, πρόσφυγες και μετανάστες, Ρομά, εργαζόμενους (στα λεγόμενα εργατικά «ατυχήματα»). Ένα σύστημα που θυσιάζει το λαό στο βωμό του κέρδους και της αδιαφορίας του, πάνω στις σάπιες υποδομές του: από το έγκλημα στα Τέμπη μέχρι την πλημμυρισμένη Θεσσαλία και τις καμένες περιοχές της Ρόδου, της Θράκης, της Εύβοιας κ.α. Ένα σύστημα που δολοφονεί ολόκληρους λαούς, όπως συμβαίνει σήμερα στη μαρτυρική Γάζα και σε όλη την Παλαιστίνη. Ένα σύστημα που υπονομεύει το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας.
Την 6η του Δεκέμβρη νεολαία και λαός «επιμένουν» να κατεβαίνουν στο δρόμο ακόμα κι αν αυτό μπορεί να το «πληρώσουν» με καταστολή και χημικά, ή ακόμα και με απαγορεύσεις, συλλήψεις και δίκες, όπως έγινε την περίοδο της λεγόμενης «καραντίνας»
Η 6η του Δεκέμβρη δεν αποτελεί «προνομιακό πεδίο» κανενός χώρου. Ούτε του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου, που προσπαθεί να απαντήσει στα υπαρξιακά του προβλήματα, σε τέτοιες επετείους. Ούτε, βέβαια, για πρακτικές «εκτόνωσης» ή διοχέτευσης της αγανάκτησης σε τεχνητά
«ξεσπάσματα», όχι μόνο ανώδυνα για το σύστημα, αλλά και καθ’ όλα αξιοποιήσιμα απ’ το αστικό κράτος, την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς τους.
Την 6η του Δεκέμβρη οι δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά, πρέπει να δώσουν το δικό τους διακριτό στίγμα, στο δρόμο συνδέοντας την κρατική καταστολή με τη συνολικότερη καθημερινή αντιλαϊκή-αντεργατική επίθεση, την επίθεση ενάντια στη ζωή και στα δικαιώματα της νεολαίας και του λαού
Το ΚΚΕ(μ-λ) καλεί τη νεολαία, το λαό, τους εργαζόμενους να κατέβουν μαζικά στο δρόμο και να διαδηλώσουν, προβάλλοντας την κατεύθυνση της συλλογικής οργάνωσης, της αντίστασης και της διεκδίκησης, συμβάλλοντας στην οργάνωση των νέων αγώνων, τη μοναδική διέξοδο ενάντια στη σύγχρονη βαρβαρότητα.
