Έντονη είναι η συζήτηση που έχει πυροδοτηθεί από τα ΜΜΕ για το “σκληρό λοκντάουν” στη Σαγκάη, με όλο και περισσότερα βίντεο και δημοσιεύματα να μεταδίδονται, διαμορφώνοντας ένα συγκεκριμένο κλίμα. Πώς άραγε θα πρέπει να τοποθετηθεί ένας αριστερός, ένας κομμουνιστής πάνω στο ζήτημα; Η τοποθέτησή μας πρέπει να είναι πολύ προσεκτική, καθώς η Σαγκάη είναι πραγματικά πολύ μακριά και τα κανάλια επικοινωνίας ελάχιστα. Η δυνατότητα οποιουδήποτε ελέγχου των πληροφοριών είναι πολύ περιορισμένη. Ας αναλογιστούμε το τι μας δείχνουν για την κοντινή Ουκρανία, τους τόνους προπαγάνδας που μας σερβίρουν ολημερίς. Από την άλλη όμως μεριά, δεν θα πρέπει να αποφύγουμε να κάνουμε χρήση κάποιων βασικών εργαλείων ανάλυσης που έχουμε, πάντα μέσα στο πλαίσιο κάποιων γενικών μας εκτιμήσεων και πάντα διατηρώντας τις επιφυλάξεις μας.
Το βασικό ζήτημα που τίθεται δεν είναι τα ίδια τα γεγονότα της Σαγκάης, αλλά η γενική πολιτική “των μηδενικών κρουσμάτων” της Κίνας. Μια πολιτική που πλέον έρχεται σε φανερή αντίφαση με την αντίστοιχη σε ΗΠΑ και ΕΕ, καθώς μία μία οι χώρες παύουν τα περιοριστικά μέτρα και συμπεριφέρονται λες και η πανδημία τελείωσε. Κάποιοι ίσως νομίζουν, κρίνοντας με “ελληνικό” τρόπο, ότι αυτό αφορά την τουριστική σεζόν. Δεν είναι όμως έτσι. Πρόκειται για μια γενική αλλαγή πολιτικής, όχι προσωρινού χαρακτήρα, με προοπτική να γίνει μόνιμη. Όλο το προηγούμενο διάστημα, τα ΜΜΕ φρόντιζαν να αποφεύγουν αυτή τη συζήτηση, καθώς η (σχετική) επιτυχία της Κίνας ενάντια στον κορονοϊό είχε δημιουργήσει αμηχανία. Τα ΜΜΕ άφηναν να εννοηθεί ότι η επιτυχία της πολιτικής των “μηδενικών κρουσμάτων” ήταν κινέζικη προπαγάνδα, ήταν ψέματα.
Επίσης, και ενόσω εξελίσσεται η πανδημία, γίνεται όλο και πιο φανερή η πολιτική της εγκατάλειψης της περίθαλψης και των ελέγχων, η απουσία των ΜΕΘ, των φαρμάκων και των μαζικών τεστ. Και όλα αυτά έχουν έρθει σε αντίφαση με τις ειδήσεις που έρχονται από την Κίνα.
Οι νέες δομές υγείας που στήνει η κινέζικη κυβέρνηση, η κινητοποίηση τμημάτων του λαού (οι “εθελοντές”), η κρατική υποδομή με τις παροχές βασικών αγαθών όπως τα τρόφιμα, τα μαζικά τεστ, δείχνουν έναν κρατικό μηχανισμό που όντως μπορεί να παρέμβει στην εξέλιξη της νόσου και όχι ένα κράτος ξεγυμνωμένο, όπως στη Δύση. Η πολιτική αυτή του κινέζικου καπιταλιστικού καθεστώτος έχει να κάνει τόσο με τις τεχνικές και παραγωγικές δυνατότητες όσο και με κάποια στοιχεία του σοσιαλιστικού παρελθόντος που έχουν απομείνει ως αποτύπωμα. Έχει να κάνει, όμως, και με τον μεγαλύτερο έλεγχο που ασκεί το καθεστώς στο λαό, έχοντας ένα πιο σφιχτό πλαίσιο καταστολής.
Η αποδόμηση της κινέζικης πολιτικής από τα δυτικά ΜΜΕ δεν έρχεται σε μια τυχαία χρονική στιγμή. Όλοι αυτοί που μάντρωσαν το λαό και επέβαλαν την απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 6.00 το απόγευμα, επέβαλαν τα πρόστιμα, έπαθαν ξαφνικά λοβοτομή και εξεγέρθηκαν! Προβάλλουν τα ΜΜΕ εικόνες ανυπακοής, “ξεχνώντας” τα όσα ζήσαμε στις πλατείες της χώρας με αποκορύφωμα τη Νέα Σμύρνη, με την εκτεταμένη αστυνομοκρατία και τις αλήτικες συμπεριφορές των οργάνων καταστολής! Για να μη μιλήσουμε για τις απαγορεύσεις των συγκεντρώσεων και τις διώξεις που ακολούθησαν. Είναι πολύ χοντροκομμένο το σκηνικό για να το “φάει” κάποιος που έζησε όλα αυτά!Αν συνυπολογίσουμε μάλιστα τη διεθνή συγκυρία, με την αντιρωσική υστερία και την αντικομμουνιστική προπαγάνδα, η “υπόθεση Σαγκάη” κάθεται “λουκούμι” πάνω στα όσα λέγονται για την Ουκρανία, όπου η Δύση εμφανίζεται προκλητικά υπέρμαχος της ειρήνης και των ελευθεριών.
Αυτό που φαίνεται είναι ότι πράγματι η κινέζικη πολιτική των “μηδενικών κρουσμάτων” αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα στη Σαγκάη και ότι το κινέζικο καθεστώς έχει έρθει σε αντίθεση με το λαό. Γίνεται όμως επίσης φανερό ότι οι Δυτικοί για δικούς τους λόγους “περίμεναν στη γωνία” την Κίνα, έτοιμοι να την αποδημήσουν. Βοηθιούνται από το γεγονός ότι η πολιτική αυτή δείχνει να καταγράφει αποτυχίες, που παραδέχονται και οι ίδιες οι κινέζικες αρχές.
Μαρτυρίες Ελλήνων της Σαγκάης που βγαίνουν σε συμπολιτευόμενα και αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ αλλά και απλοί χρήστες του tik-tok μεταφέρουν αντικρουόμενες πληροφορίες για το τι πραγματικά συμβαίνει εκεί. Καταγγέλλεται, π.χ., ως φτιαχτή η είδηση για τη “θανάτωση των κατοικίδιων”, αλλά και μια σειρά ειδήσεις ως υπερβολικές και παραποιημένες. Πού αρχίζει και πού τελειώνει η προπαγάνδα είναι κάτι αρκετά δυσδιάκριτο.
Όλα αυτά όμως δεν μπορούν να μας οδηγήσουν στο αντίθετο άκρο, αυτό της απόρριψης της πραγματικότητας μόνο και μόνο επειδή προβάλλεται στα ΜΜΕ, παραμερίζοντας κάθε πολιτικό κριτήριο και ακυρώνοντας κάθε πολιτική εκτίμηση για το κινέζικο καθεστώς. Αυτός ο τρόπος σκέψης καταντά εξίσου επικίνδυνος με το να πιστεύεις κάτι μόνο και μόνο “επειδή το είπε η τηλεόραση”. Δεν μπορούμε να βγάλουμε από την εξίσωση το γεγονός ότι το κινέζικο κράτος έχει θεσμοθετήσει ένα καθεστώς ολοκληρωτικού κοινωνικού ελέγχου πάνω στον κινεζικό λαό. Είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι το κινέζικο κράτος χρησιμοποιεί την πολιτική των “μηδενικών κρουσμάτων” και του “σκληρού λοκντάουν” όπως ακριβώς και οι δυτικές κυβερνήσεις, για να σφίξει τον ελέγχο πάνω στο λαό, για να εφαρμόσει στην πράξη κατασταλτικά σχέδια με το πρόσχημα της πανδημίας. Για να “λαδώσει τα γρανάζια” του μηχανισμού καταστολής. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να μπορούμε να διακρίνουμε, μη παρασυρόμενοι “με ανάποδο τρόπο” από τη δυτική προπαγάνδα, κρατώντας τη δυνατότητά μας να σκεφτόμαστε αυτοτελώς, όπως κάναμε και άλλες φορές μέσα στην πανδημία.
ΥΓ.: Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να συνυπολογιστούν: 1) η κομβική σημασία της Σαγκάης για το παγκόσμιο εμπόριο, που επηρεάζει τις τιμές λόγω της υπολειτουργίας του λιμανιού, 2) οι τοποθετήσεις κάποιων υγειονομικών στελεχών της Δύσης για “νέα μετάλλαξη του ιού που κρύβουν οι αρχές της Κίνας”. Το “παιχνίδι” είναι ολοφάνερο ότι έχει χοντρύνει και έχει γίνει “βρόμικο” από πολλές απόψεις. Είναι πολλές οι σκοπιμότητες για να παριστάνουμε τους “αγαθούς τηλεθεατές”.
ΚΚ
