Εδώ και αρκετές εβδομάδες, οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση «Μαλαματίνα» στη Θεσσαλονίκη δίνουν έναν σκληρό αγώνα ενάντια στις 15 απολύσεις συναδέλφων τους, αλλά και διεκδικώντας ικανοποιητική συλλογική σύμβαση εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση δικαιωμάτων. Με επαναλαμβανόμενες απεργίες και με καθημερινή περιφρούρηση του αγώνα τους, καταγγέλλουν τα αντεργατικά σχέδια των νέων αφεντικών του εργοστασίου, οι οποίοι, αφού πήραν το εργοστάσιο απαλλαγμένο από χρέη προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία (δώρο της κυβέρνησης), προχώρησαν σε 15 απολύσεις με πρόσχημα την «εξυγίανση» της επιχείρησης, ενώ παράλληλα θέλουν να επιβάλουν καθεστώς ατομικών συμβάσεων εργασίας.
Οι εργαζόμενοι, με την επιμονή και την αποφασιστικότητά τους, στέλνουν καθημερινά μήνυμα αγώνα προς όλη την εργατική τάξη της χώρας. Μήνυμα αντίστασης στην αντεργατική βαρβαρότητα, μήνυμα υπεράσπισης των κατακτήσεων της εργατικής τάξης, μήνυμα διεκδίκησης καλύτερων όρων ζωής και δουλειάς. Σε αυτό το μήνυμα ανταποκρίνονται καθημερινά ολοένα και περισσότεροι: σωματεία, οργανώσεις, συλλογικότητες, εργαζόμενοι και νεολαίοι εκφράζουν την αλληλεγγύη και την αμέριστη συμπαράστασή τους στον αγώνα αυτό. Είτε με την παρουσία τους στις απεργιακές περιφρουρήσεις, είτε με τη συμμετοχή τους στις εκδηλώσεις και τις συγκεντρώσεις που καλεί το σωματείο των εργαζομένων στη «Μαλαματίνα», είτε με την οικονομική και υλική υποστήριξη του αγώνα, όλοι αυτοί στέλνουν μήνυμα ταξικής αλληλεγγύης, σε έναν αγώνα που τον νιώθουν ως δικό τους, έναν αγώνα που εκφράζει και τις δικές τους αγωνίες.
Αυτό το κλίμα και τέτοιοι αγώνες είναι που τρομάζουν το σύστημα και τις κυβερνήσεις του. Γιατί αμφισβητούν την ουσία της βάρβαρης πολιτικής που θέλουν να επιβάλουν: την πολιτική της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της ανεργίας. Γιατί αναδεικνύουν την υποκρισία όλων αυτών που θυσιάζουν τις ζωές και το μέλλον του λαού και της εργατικής τάξης για λογαριασμό των συμφερόντων του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου. Γιατί στοχεύουν στο δυνάμωμα της εργατικής τάξης και στο ανέβασμα της ταξικής της συνείδησης.
Γι’ αυτό και τους χτυπούν με λύσσα και με κάθε δυνατό τρόπο: διώξεις, συλλήψεις, βία, καταστολή, δίκες και καταδίκες, σε βάρος αυτών που παλεύουν για το δίκιο τους και για το αυτονόητο: να μπορούν να ζουν σαν άνθρωποι. Γι’ αυτό και έχουν ψηφίσει δεκάδες αντεργατικούς νόμους, με κορυφαίο τον νόμο Χατζηδάκη (ν. 4808 του 2021), που φροντίζουν όχι μόνο να πετσοκόβουν τα εργατικά δικαιώματα αλλά και να ποινικοποιούν το δικαίωμα των εργαζομένων να αγωνίζονται, να οργανώνονται σε σωματεία, να απεργούν.
Η τρομοκρατία ενάντια στην απεργία κορυφώθηκε στις 31 Αυγούστου με τη βίαιη επίθεση των ΜΑΤ στους απεργούς και στους συμπαραστάτες τους, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό και τη σύλληψη του προέδρου του σωματείου Γιάννη Φραγγίδη και ενός νέου αλληλέγγυου συναγωνιστή. Τους απέδωσαν την κατηγορία της «παράνομης βίας». Τραυματίστηκαν, επίσης, ή είχαν σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα και άλλοι απεργοί και αλληλέγγυοι. Η επίθεση έγινε με σκοπό να περάσουν στο εργοστάσιο για να δουλέψουν απεργοσπάστες. Με το χτύπημα η κυβέρνηση ολοφάνερα στέλνει μήνυμα προς τα ξένα και ντόπια αφεντικά ότι θα υπερασπίσει με κάθε τρόπο τα συμφέροντά τους και μήνυμα προς τον λαό ότι μπροστά στον άγριο χειμώνα που έρχεται, θα αντιμετωπίσει με τον βούρδουλα τις δίκαιες αντιδράσεις του.
Η Ταξική Πορεία στάθηκε από νωρίς στο πλάι των απεργών. Καθημερινά βρισκόταν στο εργοστάσιο αλληλέγγυα τα μέλη της, συμβάλλοντας με πολλούς τρόπους στη διεξαγωγή της απεργίας. Συγκεκριμένα τις περισσότερες μέρες από νωρίς το πρωί μέλη της Ταξικής Πορείας στάθηκαν δίπλα τους απεργούς. Με τις τοποθετήσεις μελών της Ταξικής Πορείας και του ΚΚΕ(μ-λ) στη συνέντευξη τύπου την Τρίτη 23 Αυγούστου αναδείχθηκε η ζωτικής σημασίας ανάγκη να γενικευτεί ο αγώνας, να παλέψει και ενάντια στο ν. 4808/Χατζηδάκη, αλλά και η τεράστια σημασία που θα έχει η νίκη της απεργίας για το σύνολο της εργατικής τάξης της χώρας. Παράλληλα, στη συνέλευση του σωματείου τοποθετηθήκαμε σχετικά με την ανάγκη να διεξαχθεί πορεία στο κέντρο της πόλης με κεφαλή το πανό του σωματείου, πρόταση που υιοθετήθηκε για την Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου στις 6:30 μμ από τα γραφεία της ΠΟΕΕΠ στην Αριστοτέλους.
Το αποκορύφωμα ήταν την Τετάρτη 31 Αυγούστου, όπου με γνώση της δηλωμένης πρόθεσης της αστυνομίας να «εφαρμόσει τον νόμο», συγκεντρώθηκε μεγάλο πλήθος απεργών και αλληλέγγυων στις πύλες του εργοστασίου από τα ξημερώματα. Αρκετές διμοιρίες ΜΑΤ στάθηκαν μπροστά στο μπλόκο των απεργών και των αλληλέγγυων, όπου μετά από απανωτές επιθέσεις με πολύ ξύλο και χημικά και παρά την πολύωρη και σθεναρή αντίσταση των απεργών, κατάφεραν να περάσουν μέσα λιγοστούς απεργοσπάστες.
Οι απεργοί δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους. Η καταστολή και η τρομοκρατία τούς έχει πεισμώσει. Την Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου, εκατοντάδες απεργοί και αλληλέγγυοι βρέθηκαν μαζί με τους απεργούς της «Μαλαματίνας» και υπερασπίστηκαν την απεργία στο εργοστάσιο, στο πλαίσιο και της 24ωρης απεργίας που κήρυξε το ΕΚΘ. Και αυτή τη μέρα οι απεργοσπάστες μπήκαν από την πίσω πόρτα στο εργοστάσιο, ωστόσο η μεγάλη αυτή απεργιακή συγκέντρωση ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα πίεσης κατά της εργοδοσίας και της κυβέρνησης. Ο αγώνας, όπως όλα δείχνουν, θα συνεχιστεί και πρέπει να βρει τους τρόπους που θα τον κάνουν να γιγαντωθεί και να ολοκληρωθεί νικηφόρος.