«Έρχεται ο πιο δύσκολος χειμώνας από το 1942» (Γεωργιάδης), «Αναπόφευκτη η πτώση του βιοτικού επιπέδου για αρκετό διάστημα» (Οικονόμου), «Όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει» (Πέτσας). Και μόνο αυτές οι δηλώσεις -οι πρώτες δύο πριν από τη φετινή ΔΕΘ, η τρίτη μετά- των υπουργών της κυβέρνησης θα ήταν υπεραρκετές για να αντιληφθεί κανείς το «μέγεθος» του πακέτου μέτρων που εξήγγειλε ο Μητσοτάκης από τη Θεσσαλονίκη. Αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός προχώρησε σε μια προπαγανδιστική κατασκευή: «Στα “γεράκια” της δημοσιονομικής πειθαρχίας, που μας κατηγορούν ότι δίνουμε πολλά, απαντώ ευθέως: η πολιτική αυτή δεν είναι μόνο κοινωνικά δίκαιη, είναι πολιτική οικονομικά ορθή», ακριβώς για να κρύψει την πραγματικότητα της προσαρμογής της «ανακούφισης» στα σφιχτά όρια της δημοσιονομικής σύγκλισης.
Με τον επίσημο πληθωρισμό 12%, τον αντίστοιχο ενεργειακό πάνω από 60%, τα μέτρα στήριξης για το λαό δεν είναι μόνο φιλανθρωπικά φιλοδωρήματα, αλλά και μέτρα που έρχονται ουσιαστικά να στηρίξουν το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Τα διάφορα voucher, pass και οι απαλλαγές έρχονται για να ενισχύσουν την κερδοφορία των καπιταλιστών, να συνεχίσουν και να διευρύνουν σ' αυτές τις συνθήκες τη μεταφορά πλούτου από κάτω προς τα πάνω και από μέσα προς τα έξω. Η τεράστια αύξηση των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού μέσω της φοροληστείας, κύρια των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ και ειδικοί φόροι κατανάλωσης), δωρίζεται στα αφεντικά του τόπου και για το λαό… ψίχουλα.
Η επέκταση του προγράμματος «τουρισμός για όλους» με 200.000 νέους δικαιούχους έρχεται να τροφοδοτήσει με χρήμα τους «βιομήχανους» του τουρισμού. Αντίστοιχα οι μεγάλες πολυεθνικές στο εμπόριο των ηλεκτρικών ειδών ετοιμάζονται για νέες κονόμες με την εξαγγελία ακόμη ενός γύρου προγράμματος ανακύκλωσης παλαιών συσκευών. Αλλά και οι κατασκευαστικές εταιρίες έχουν το δικό τους μερίδιο στα μέτρα. Τo κράτος μπαίνει δυναμικά στο χώρο του real-estate, παραχωρώντας δημόσια κτίρια και οικόπεδα στους «εθνικούς» μας εργολάβους προς εκμετάλλευση, εξαγγέλλοντας παράλληλα ειδικό πρόγραμμα χορήγησης δανείων για αγορά πρώτης κατοικίας από 10.000 νέους έως 39 ετών. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά, οι κατασκευαστικές εταιρίες θα συμμετέχουν στα προγράμματα ανέγερσης φοιτητικών εστιών μέσω συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ).
Ελεημοσύνη και θράσος είναι: τα 250€ στους «2.300.000 ευάλωτους συμπολίτες» στο τέλος του έτους, η αύξηση του επιδόματος φοιτητικής στέγης με κίνητρο τη συγκατοίκηση, τα επιδόματα ηλεκτρικού ρεύματος και θέρμανσης, η επιδότηση αλλαγής -ξανά- του καυστήρα φυσικού αερίου με πετρέλαιο και η επιδότηση στους γεωργούς για τα λιπάσματα και στους κτηνοτρόφους για τις ζωοτροφές. Όταν η ακρίβεια έχει φτάσει στο… θεό, τα ενοίκια στα ύψη, οι τιμές χονδρικής του ηλεκτρικού ρεύματος έχουν αυξηθεί κατά 250% και του φυσικού αερίου κατά 1.000% σε σχέση με πέρυσι, πρόκειται για ψίχουλα που σε καμιά περίπτωση δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της επιβίωσης του λαού. Ουσιαστικά «προστατεύουν» τις εταιρίες στην ενέργεια από τον κίνδυνο να αυξηθούν κι άλλο οι απλήρωτοι λογαριασμοί. Μάλιστα η εξειδίκευση των μέτρων από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σκρέκα ήταν αποκαλυπτική για την επιδότηση η οποία θα εξαρτάται από την κατανάλωση. «Όσο πιο χαμηλή κατανάλωση έχει κάποιος, θα έχει μεγαλύτερη επιδότηση», δηλαδή όσο περισσότερο κρυώνουμε, τόσο περισσότερο θα επιδοτούμαστε!!!
Εξαπάτηση και θράσος είναι: να παρουσιάζεται ως «αύξηση του εισοδήματος 2.200.000 εργαζομένων» η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 3 μονάδες. Μ' άλλα λόγια, η απαλλαγή των εργοδοτών από ασφαλιστικές εισφορές οδηγεί σε μείωση του μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων από τη μια και από την άλλη δίνει και νέα χτυπήματα στις συντάξεις των εργαζομένων. Το ίδιο ισχύει και για την εξαγγελία απαλλαγής από το 40% των ασφαλιστικών εισφορών σε επιχειρήσεις που μετατρέπουν τις συμβάσεις μερικής απασχόλησης σε πλήρους. Με βάση το ν. Χατζηδάκη γίνεται κατανοητό πώς θα υλοποιείται η μετατροπή και με τι αμοιβή. Ενώ το μνημονιακό χαράτσι «τέλος επιτηδεύματος» για αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες θα καταργείται μόνο όταν αυξάνεται ο μέσος όρος του προσωπικού που εργάζεται στην επιχείρηση. Ουσιαστικά ακόμα ένα δώρο στις μεγάλες επιχειρήσεις που μπορούν να εμφανίζουν τέτοιες προσλήψεις.
Όσο για την κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης -ακόμα ένα μνημονιακό μέτρο- για συνταξιούχους και εργαζομένους στο Δημόσιο, αυτοί που πραγματικά ωφελούνται είναι οι υψηλόμισθοι (στελέχη στο δημόσιο). Όσοι έχουν ετήσιο εισόδημα έως 12.000€ (το 66% των συνταξιούχων) δεν τους πιάνει το μέτρο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα όφελος. Όσοι έχουν ετήσια εισοδήματα 13.000€ έως 30.000€ θα ωφεληθούν με λιγότερο από 2€ έως 50€ το μήνα.
Για τους συνταξιούχους ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε αύξηση το 2023 που «υπολογίζεται ότι θα είναι πάνω από 6%». Βέβαια παραδέχθηκε στη συνέντευξή του ότι αυτή η αύξηση προκύπτει από τον μνημονιακό μηχανισμό που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2017 για το ύψος των συντάξεων. Όμως αυτό δεν αφορά όλους τους συνταξιούχους, αλλά μόνο εκείνους που δεν έχουν την προσωπική διαφορά του νόμου Κατρούγκαλου-Βρούτση. Όσοι έχουν προσωπική διαφορά θα δουν την όποια αύξηση να συμψηφίζεται και πολλοί θα μείνουν και με υπόλοιπο για τα επόμενα χρόνια.
Το 2009 -13 χρόνια πριν- ο κατώτατος μισθός ήταν 751€. Από τον περασμένο Μάιο είναι 713€. Στη ΔΕΘ ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες ώστε η αύξηση του κατώτατου μισθού να εφαρμοστεί από την 1η Μάη του 2023. Είναι χαρακτηριστικό το ταξικό πρόσημο και σ' αυτή την εξαγγελία, που ελάχιστα αφορά τη δημοσιονομική πολιτική, όμως πολύ περισσότερο τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών. Αυτά φροντίζει η κυβέρνηση διατηρώντας τον μνημονιακό νόμο Βρούτση-Αχτσιόγλου με τον οποίο ο κατώτατος μισθός δεν καθορίζεται μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων αλλά με πράξη του υπουργικού συμβουλίου.
Για τη «μεσοσταθμική αύξηση 10% με την αναμόρφωση του ειδικού μισθολογίου 20.000 γιατρών του ΕΣΥ» ο ίδιος ο πρωθυπουργός ομολόγησε ότι είναι μικρή, δηλώνοντας «Θα ήθελα να είναι μεγαλύτερη, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε αυτή τη στιγμή περισσότερες δημοσιονομικές αντοχές». Τέλος, ανακοίνωσε αναμόρφωση από 1/1/2024 του μισθολογίου 600.000 δημοσίων υπαλλήλων με στήριξη όσων έχουν θέση ευθύνης.
«Συνέπεια – Συνέχεια – Σταθερότητα», με αυτό το τρίπτυχο η ΝΔ διαφημίζει την πολιτική της. Αλήθεια είναι. Μόνιμα, ασταμάτητα, αταλάντευτα υπηρετεί τα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Για το λαό εμπαιγμός, θράσος, εξαπάτηση. Και με τα δυο χέρια αρπάζει, στραγγίζει το λαϊκό εισόδημα και το χαρίζει απλόχερα στα αφεντικά, επιστρέφοντας ψίχουλα και ελεημοσύνη στο λαό. Μάλιστα ο Μητσοτάκης στη συνέντευξή του στα «πετσωμένα» ΜΜΕ κάλεσε τον εργαζόμενο λαό να στείλει το λογαριασμό για τη φτώχεια και την εξαθλίωσή του στον… Πούτιν. Πραγματικό ξετσίπωτο θρασίμι!
Πείνα, παγωνιά, δυστυχία, κοροϊδία, voucher και pass ελεημοσύνης. Το χειρότερο δεν είναι όλα αυτά. Το χειρότερο για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους, για όλο το λαό είναι να τα συνηθίζει, να τα ανέχεται, να προσαρμόζεται. Ο μόνος δρόμος για το λαό είναι ο δρόμος της διεκδίκησης και πάλης για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, για ακύρωση όλων των ανατιμήσεων στην ενέργεια και σε όλα τα κοινωνικά και καταναλωτικά αγαθά. Για να ανατραπεί η πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης.