Προχωράει η διαδικασία που ανέλαβε το έργο της «μη συγκάλυψης» του εγκλήματος των Τεμπών! Οι πολιτικοί συνένοχοι του εγκλήματος συνεδριάζουν στα πλαίσια της λεγόμενης «Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας» για να βρουν τον ένοχο! Κορώνες, καυγάδες, «αποκαλύψεις» για το αν λειτουργούσε και τι είναι η «τοπική διοίκηση» βομβαρδίζουν το λαό. Όλοι μαζί, στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής διαδικασίας (τους), «αγωνιούν» και «αγωνίζονται» για να βρεθούν οι αιτίες για να απαντηθούν τα γιατί της αιματοβαμμένης 28ης του Φλεβάρη. Η κυβέρνηση παρουσιάζει το μαύρο άσπρο και ενεργοποιεί όλους τους μηχανισμούς για να βγει το «συμπέρασμα» ότι «φταίνε οι εργαζόμενοι»! Ο ίδιος ο Μητσοτάκης πρωτοστατεί σε δηλώσεις που ανοίγουν αυτή την κατεύθυνση. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει «μεγάλα ποσοστά» εκτέλεσης των έργων και ζητάει «απαλλαγή» γιατί κυβέρνησε μόνο μια φορά! Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τους δύο «μεγάλους», την ίδια ώρα που δηλώνει πως πάει και με τους δύο. Η ηγεσία του ΚΚΕ μπήκε πρόθυμα στον χορό και υπερθεμάτισε στην «έρευνα» αυτή, ζητώντας να φτάσει ως το 2007! Το ΜεΡΑ25 επιχειρεί να σερβίρει ξανά τις απάτες του «ρεαλισμού» της υποταγής στους όρους και τις δυνάμεις που φέρνουν τις δολοφονίες στη ζωή και τα δικαιώματα. Ταυτόχρονα, οργιάζει η φασίζουσα και φασιστική προπαγάνδα των Βελόπουλου και σία, που επιδιώκει να εγκλωβίσει τη μαζική οργή στα πιο μαύρα αδιέξοδα.
Αυτός ο βομβαρδισμός λαού και νεολαίας έχει ένα κοινό και πραγματικό στόχο για όλους αυτούς που παριστάνουν ότι ερευνούν το έγκλημα. Με όλα αυτά στην πραγματικότητα «βομβαρδίζουν» την εκτεταμένη και βαθιά οργή. Επιδιώκουν να την καταστείλουν, να την αδρανοποιήσουν. Να μετατρέψουν λαό και νεολαία σε «θεατή» που θα παρακολουθεί τον καυγά, τα «στοιχεία» , τις «αποκαλύψεις», τις καταγγελίες (ή «καταγγελίες») και με βάση αυτά θα προσπαθεί να αποφασίσει ποιον (δεν) θα ψηφίσει στις εκλογές! Τελικά, και πάνω από όλα, επιδιώκουν να «αποσύρουν» την οργή από τους δρόμους! Επιδιώκουν να κλείσουν τον δρόμο που άνοιξε η έκρηξη της οργής λαού και νεολαίας.
Λαός και νεολαία χρειάζεται να «ανακαλύψουν» πως η «τοπική διοίκηση» της χώρας και οι ιμπεριαλιστές προστάτες της έχουν μία και μόνη γραμμή. Τη συνέχιση της λεηλασίας, την ένταση της εκμετάλλευσης. Γι’ αυτό προωθούν κιόλας -όπως με το νερό- τα επόμενα εγκλήματά τους. Γι’ αυτό και η οργή έναν μόνο δρόμο έχει για να δικαιωθεί. Να γίνει μαζικός αγώνας ενάντια στην πολιτική που επιβάλλει και βαθαίνει τον κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα.
