Στη διάρκεια των εβδομάδων του λαϊκού ξεσηκωμού, η οργή της νεολαίας για το έγκλημα των Τεμπών ξεχείλισε. Ιδιαίτερα οι μαθητές έγιναν βασικός αιμοδότης των μεγαλειωδών λαϊκών κινητοποιήσεων, των μεγαλύτερων που έχουν γίνει από το 2012 μέχρι σήμερα. Η έξοδος των νεολαιίστικων μαζών στον δρόμο δεν ήρθε από το πουθενά, ούτε είναι ένα αυθόρμητο και παροδικό ξέσπασμα που σχετίζεται απλά και μόνο με τη μικρή ηλικία δεκάδων δολοφονημένων νέων στα Τέμπη.
Στις κοινωνικές επιστήμες, η διάρκεια μίας γενιάς υπολογίζεται γύρω στα 25 χρόνια. Η σημερινή γενιά των 15-35 ετών βιώνει ένα κρεσέντο επίθεσης σε κάθε πτυχή της ζωής της. Η ωρίμανση της οικονομικής κρίσης στις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις προοικονομεί νέα ακόμη μεγαλύτερα κραχ από αυτό του 2008, όπως αποδεικνύουν οι νέες πτωχεύσεις αμερικανικών και ευρωπαϊκών τραπεζών. Η ιστορική ρεβάνς του συστήματος σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαών ξηλώνει με ταχύτητα δικαιώματα ολόκληρου αιώνα. Οι μισθοί πείνας, οι μαζικές απολύσεις, η διάλυση των υποδομών περίθαλψης, συγκοινωνίας και η συνολική απαξίωση της ανθρώπινης ζωής είναι η «κανονικότητα» στη ζωή της νέας γενιάς. Το ξέσπασμα του πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης κλιμακώνεται, σε ένα επικίνδυνο σπιράλ που απειλεί κάθε στιγμή να εξαπλωθεί. Αυτή η γενιά αντιμετωπίζει τα μεγαλύτερα αδιέξοδα σε όλους τους τομείς της ζωής σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη γενιά μεταπολεμικά.
Η οργή της ελληνικής νεολαίας βαθαίνει χρόνο με τον χρόνο και οι πιέσεις που βιώνει από το σύστημα της εξάρτησης είναι πολλαπλάσιες. Η μαθητική νεολαία που ξεσηκώθηκε βίαια και ορμητικά το 2008, στην αυγή μιας μαύρης εποχής, είναι σήμερα 30 ετών. Στα χρόνια των «μνημονίων», τσακίστηκε κάθε ελπίδα της για το αύριο. Μέσα στην πανδημία, ο εγκλεισμός, η καταστολή και η πίεση στην ίδια και στο οικογενειακό περιβάλλον έγινε αφόρητη. Η νέα φουρνιά μαθητών, έπειτα από δύο ολόκληρα χρόνια εγκλεισμού και τηλε-φιάσκου, πετάχτηκε στον λάκκο των εξετάσεων με Τράπεζα Θεμάτων και Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και είδε από νωρίς να γκρεμίζονται τα όνειρα στις σπουδές πάνω στο αντικείμενο που λαχταρούσε. Η νέα φουρνιά φοιτητών υπέστη δύο νόμους Κεραμέως στα Πανεπιστήμια, είδε τα πτυχία ολόκληρων κλάδων να διαλύονται, βίωσε στο πετσί της την τρομοκρατία στις σχολές με τα ρόπαλα των ΜΑΤ και την ΟΠΠΙ. Αμέτρητες φορές της άνοιξαν το κεφάλι και την έπνιξαν στα χημικά μέσα στις ίδιες της τις σχολές και τις γειτονιές. Η νέα φουρνιά εργαζομένων υπέστη την πλήρη ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, τη συνεχή περιπλάνηση που εναλλάσσεται με παρατεταμένες περιόδους ανεργίας, το μπλοκάκι και τις συμβάσεις μηνών ή και ημερών που την πιέζουν αφόρητα. Ταυτόχρονα, η ακρίβεια και οι μισθοί πείνας έθεσαν το ζήτημα της επιβίωσης σε πλατιές μάζες.
Εδώ και χρόνια, η νεολαία αγανακτεί, οργίζεται και ξεσπά. Το μεγάλο ζητούμενο είναι η κατεύθυνση και οι πρακτικές απολήξεις που έχει αυτή η διαδρομή. Γιατί δεν μπορεί να παραβλέπει κανείς την εμφάνιση εδώ και καιρό ενός ιδιότυπου συμμοριτισμού σε σχολεία και φτωχογειτονιές, την έξαρση του οπαδισμού και του παραβατισμού στα σύγχρονα γκέτο των πόλεων, τις δολοφονικές επιθέσεις μεταξύ μαθητών και τη δολοφονία του Άλκη. Είναι όλα μελανά σημάδια των καιρών και πληθαίνουν παράλληλα με την όξυνση της επίθεσης. Η ιδεολογική σύγχυση, ελλείψει μαζικών αριστερών επαναστατικών οργανώσεων, μεγαλώνει. Κοινωνικά δικαιώματα προηγούμενων δεκαετιών, το οκτάωρο, η ασφάλιση, οι συνδικαλιστικές ελευθερίες είναι άγνωστα για τη νεολαία, είναι όπως έχουμε γράψει «κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του τόπου που της αφηγούνται οι παλιοί». Η αποστροφή της νεολαίας προς την «πολιτική» εν γένει, το «έξω τα κόμματα» και η αποσύνδεσή της από μαζικές συλλογικές διαδικασίες είναι βασικά προβλήματα που συνεχίζουν να εμποδίζουν τη μετατροπή της οργής σε οργανωμένο κίνημα.
Ωστόσο, το βέβαιο είναι ότι το έγκλημα των Τεμπών έγινε καταλύτης για να ξεμπροστιαστούν πλατιά στα μάτια της νεολαίας πλευρές του σάπιου συστήματος της βαρβαρότητας και της εξάρτησης, καθώς και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι. Μάτωσαν οι καρδιές της για όλες αυτές τις ζωές που χάθηκαν τόσο άδικα. Έκλαψε πικρά για τους συμμαθητές και τους συμφοιτητές της, τα αδέλφια, τους φίλους και τους αγαπημένους. Η οργή βγήκε στους δρόμους και συντάραξε το εσωτερικό της χώρας. Αυτή η διαδικασία φανερώνει ότι η νεολαία αναζητά διέξοδο και απαντήσεις, αναζητά τρόπο να πάρει πίσω τη ζωή που της στερούν.
Σε μια τέτοια φάση διεργασιών, ανοίγεται εύφορο έδαφος για τη ριζοσπαστικοποίηση των συνειδήσεων. Προϋπόθεση για το μπόλιασμα της νέας γενιάς με αγωνιστικές απόψεις, είναι η επαναστατική αριστερά να βουτήξει θαρρετά σε αυτήν και να παρέμβει. Να χωρίσει στη συνείδηση της νεολαίας δύο στρατόπεδα: Από τη μία πλευρά, ΑΥΤΟΙ που υπηρετούν το καπιταλιστικό ιμπεριαλιστικό σύστημα, η αστική τάξη και τα ξένα αφεντικά, με το φασιστικό παρακράτος ως μακρύ τους χέρι, που έχουν τον πλούτο και την εξουσία. Αυτοί που της κουρελιάζουν τα όνειρα και της μαυρίζουν το μέλλον. Αυτοί που θέλουν μια νεολαία αναλώσιμη και χωρίς δικαιώματα, περιπλανώμενη και άνεργη, με σκυμμένο το κεφάλι σε μια κοινωνία φτώχιας, ανασφάλειας και εξαθλίωσης. Αυτοί που παρασύρουν την ανθρωπότητα ολόκληρη στη φωτιά του πολέμου και προορίζουν τη νεολαία να γίνει κρέας για τα κανόνια. Από την άλλη πλευρά, ΕΜΕΙΣ, η νέα γενιά που έρχεται για να ζήσει. Μια καινούργια γενιά, καθαρή από τη βρωμιά. Που θέλει να σπουδάσει, θέλει να εργαστεί, θέλει ελευθερίες. Που η ζωή της αξίζει και θα παλέψει για να την υπερασπιστεί με όλη της τη δύναμη.
«Η ομορφιά βρίσκεται στους δρόμους», φώναζαν οι νέοι του Μάη του ‘68, γιατί πάλευαν μαζικά για να κερδίσουν υλικές νίκες, σπουδές, δουλειά και ψωμί, ενώ ταυτόχρονα ατένιζαν το μέλλον με αυτοπεποίθηση, μαχητικότητα και προοπτική. Και είναι αλήθεια ότι για να σταθεί όρθια η νέα γενιά, χρειάζεται να ψηλαφίσει ξανά την προοπτική. Να ερμηνεύσει τον κόσμο και το πώς έφτασε μέχρις εδώ. Να μετατρέψει την οργή της σε οργανωμένο κίνημα. Να ακουμπήσει ξανά τις ιδέες μιας άλλης κοινωνίας. Να βρει απαντήσεις στα μεγάλα ζητήματα και στην ήττα. Να δει καθαρά ότι ένας κόσμος γερασμένος την παρασέρνει στο σκοτάδι και στον θάνατο. Ότι αυτός ο σάπιος κόσμος της φτώχιας, της βαρβαρότητας και του πολέμου πρέπει να ανατραπεί.
