Στις εκλογές, όπως πριν και μετά από αυτές, προβάλλουμε το δικό μας δρόμο
Οργάνωση και πάλη των μαζών - Συγκρότηση εκ νέου του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος
Το ΚΚΕ(μ-λ) συμμετέχει αυτοδύναμα στις εκλογές με ψηφοδέλτια σε όλη τη χώρα. Αντιφατικό; Ασυνεπές; Θα μπορούσε να θεωρηθεί παράδοξο το γεγονός ότι μια κομμουνιστική οργάνωση που αποκαλύπτει και κοντράρει τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες, που καταγγέλλει τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό, είναι παρούσα στις κοινοβουλευτικές αναμετρήσεις.
Αντιμετωπίζουμε την εκλογική μάχη σαν ένα γεγονός στη συνέχεια της προώθησης της πολιτικής μας γραμμής και κατεύθυνσης, που δώσαμε πριν και θα συνεχίσουμε να δίνουμε και μετά την κάλπη. Γι' αυτό απουσιάζουν απ' τη μεριά μας «εκλογικά διλήμματα» και «επικοινωνιακές κατασκευές». Ζητάμε την ψήφο του λαού μας για να στηρίξει, να ενισχύσει τον δικό μας προσανατολισμό. Για να συμπορευθεί, να στρατευθεί με τις απαντήσεις και τα προτάγματα που προβάλλουμε από τη μεριά μας ως αναγκαία και ικανά να δώσουν διέξοδο.
Την πάλη ενάντια στον πόλεμο και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση
Η ιμπεριαλιστική σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ-Δύσης και της Ρωσίας, πέρα από τα ποτάμια αίματος, έχει ζωντανέψει τους χειρότερους εφιάλτες για το μέλλον της ανθρωπότητας. Τη γενικευμένη αναμέτρηση και το ενδεχόμενο του πυρηνικού ολέθρου. Η ντόπια εξαρτημένη άρχουσα τάξη και το πολιτικό της προσωπικό μάς εμπλέκουν ολοένα και βαθύτερα, στέλνοντας στρατιωτικό υλικό στο μέτωπο, έχοντας μετατρέψει τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανική βάση και φορτώνοντας στις πλάτες του κόσμου της δουλειάς τα βάρη από τις συνεχείς «αγορές του αιώνα» για εξοπλισμούς.
Στο ίδιο αντιδραστικό πλαίσιο -παρά τα υφεσιακά διαλείμματα- και ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας, που δημιουργεί τον κίνδυνο μιας άδικης πολεμικής σύγκρουσης για τους δυο λαούς, με το πολιτικό προσωπικό να συναγωνίζεται σε υποτέλεια και εθνικισμό.
Η πάλη για την ειρήνη χρειάζεται να παλέψουμε τον πόλεμο των ιμπεριαλιστών. Να εναντιωθούμε στην υποταγή στο πλαίσιο εξάρτησης της χώρας. Τόσο ενάντια στην αποδοχή ότι «ανήκουμε στη Δύση» όσο και στην «εξαφάνιση» αυτής της σχέσης για όσους βαφτίζουν τη χώρα μας ιμπεριαλιστική! Οι αμερικάνοι και ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές δεν είναι σωτήρες, αλλά ληστές του πλούτου μας και φονιάδες του λαών.
Επιμένουμε ότι οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες. Συνεχίζουμε να βροντοφωνάζουμε «ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ρωσία έξω από την Ουκρανία» «έξω οι βάσεις, το ΝΑΤΟ και οι Αμερικάνοι» «έξω απ' την ΕΕ». Αγωνιζόμαστε για τη φιλία, αλληλεγγύη και κοινή πάλη με το λαό της Τουρκίας και όλους τους λαούς της περιοχής, των προσφύγων και μεταναστών ενάντια σε εθνικισμό, φασισμό.
Την πάλη ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, την εκμετάλλευση,
τον κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα.
Για την υπεράσπιση της επιβίωσης του λαού κόντρα στην ακρίβεια, τη φτώχεια και την απειλή της μαζικής εξαθλίωσής του, ξεσκεπάζοντας την κοροϊδία των κυβερνητικών επιδομάτων «ανακούφισης». Για την υπεράσπιση της υγείας, ενάντια στην πολιτική που συστηματικά αρνείται τη δωρεάν και πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οι δεκάδες χιλιάδες νεκροί της πανδημίας είναι το τραγικό αποτέλεσμα της πολιτικής του συστήματος που αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή, κλείνοντας νοσοκομεία, απολύοντας και διώκοντας υγειονομικούς.
Για την υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων στην ενέργεια, το ρεύμα, το νερό, τις ασφαλείς συγκοινωνίες, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τους φραγμούς που θέτει το σύστημα, καθιστώντας αυτά και άλλα κοινωνικά αγαθά σε ατομικά επί πληρωμή προνόμια. Για την υπεράσπιση της στέγης, των λαϊκών κατοικιών κόντρα στους πλειστηριασμούς που έχουν ξεκινήσει τα ντόπια και ξένα κοράκια.
Όλα αυτά για τα οποία αγωνίστηκε το εργατικό κίνημα είναι ξανά στόχοι όχι μόνο ύπαρξης και ζωής αλλά και συγκρότησης της εργατικής τάξης ως τάξης για τον εαυτό της. Η επίθεση στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, το 8ωρο, η κυριακάτικη αργία, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, η απελευθέρωση των απολύσεων, τα χιλιάδες εργοδοτικά εγκλήματα, οι εργασιακές συνθήκες γαλέρας συγκροτούν την επιστροφή στο παρελθόν του 19ου αιώνα ώστε να γίνουμε μια «κανονική» χώρα εργαζόμενων – σκλάβων.
Η αντιαγροτική πολιτική κυβέρνησης και Ε.Ε. χρόνο με το χρόνο φτωχοποιεί τους αγρότες, κάνει ασύμφορες τις καλλιέργειες, ερημώνει τα χωριά, ξεκληρίζει τους φτωχομεσαίους, οδηγεί στη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής από σύγχρονους νεο-τσιφλικάδες και βαθαίνει τη διατροφική εξάρτηση της χώρας. Οι αγώνες για αγροτικό εισόδημα που να καλύπτει το κόστος της ζωής, για ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ είναι και όρος για να έχουν οι φτωχομεσαίοι αγρότες παρόν και μέλλον στα χωριά τους και στις καλλιέργειές τους.
Μαύρο το μέλλον και της νεολαίας. Σχολείο και σχολές για λίγους και εκλεκτούς. Για τους πολλούς κατάρτιση -ελαστική εργασία – ανεργία - μετανάστευση. Σχολείο και σχολές πιο φτηνές για το κράτος, πιο ακριβές για το λαό. Χαρτζιλίκια αντί για μισθό, στυγνή εκμετάλλευση, ανασφάλεια. Και το σύστημα να της ρίχνει δηλητήρια. Πραγματικά με τα ναρκωτικά και μεταφορικά μ' εκείνα του φασισμού, του αντικομμουνισμού και του χουλιγκανισμού. Οι αγώνες για καλύτερο παρόν και αύριο είναι για σπουδές, δουλειά, ελευθερίες. Με τις κομμουνιστικές ιδέες, «τη νιότη του κόσμου».
Την πάλη ενάντια στη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής, τις απαγορεύσεις,την καταστολή, την ποινικοποίηση της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης
Από τον ν. Χατζηδάκη μέχρι το νόμο για τις διαδηλώσεις και από τα διατάγματα απαγορεύσεων στην πανδημία μέχρι την κήρυξη παράνομων των απεργιών, των σωματείων και την τρομοκρατία των ΜΑΤ, ο στόχος του συστήματος κοινός. Η θωράκισή του απέναντι και ενάντια στις λαϊκές αντιδράσεις. Οι αγώνες να μπουν στο γύψο με την ενίσχυση των μηχανισμών και δυνάμεων ελέγχου, καταπίεσης και καταστολής των εργαζόμενων λαϊκών μαζών. Για να συρρικνώσουν έως εξαφανίσεως τα δημοκρατικά δικαιώματα. Για να διασφαλιστεί ότι το κεφάλαιο θα μπορεί να εκμεταλλεύεται ασύδοτα και ανεξέλεγκτα τους εργαζόμενους. Για να σέρνουν ανεμπόδιστα στα σφαγεία των πολέμων τους τη νεολαία.
Ο μόνος δρόμος για την υπεράσπιση και διεκδίκηση όλων αυτών των δικαιωμάτων και
κατακτήσεων του λαού είναι ο δρόμος του αγώνα
Δεν είναι, δεν μπορεί να είναι κυβερνητικά προγράμματα και προτάσεις «μιας άλλης πολιτικής» ή «άλλων επιλογών και νομοσχεδίων» προς το σύστημα της εξάρτησης και εκμετάλλευσης. Τα διάφορα πολιτικά «σχέδια» με τις πολλές φαεινές, κόλπα και εύκολες «λύσεις» που προωθούνται από τη μεριά της Αριστεράς μας σπέρνουν νέες (αυτ)απάτες και αδιέξοδα. Ενάντια σε αυτόν τον αποπροσανατολισμό, επιμέναμε και επιμένουμε ότι φρένο στη σύγχρονη βαρβαρότητα που επελαύνει μπορεί να βάλει η αντίσταση, η διεκδίκηση, η λαϊκή οργάνωση σε όλα τα επίπεδα.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ. Γιατί ο αντίπαλος είναι οργανωμένος. Η λογική της ανάθεσης του «αγώνα» σε εκπροσώπους χρεοκόπησε. Τα σωματεία βάλτωσαν από τη συνδιαλλαγή και τα παζάρια των ηγεσιών. Βουτήχτηκαν στη συνδιοίκηση και στην ανταλλαγή προτάσεων με το σύστημα. Αυτά πρέπει να τελειώνουν. Διεκδικώντας τα σωματεία μας όπου υπάρχουν, καθιστώντας τα όργανα πάλης στα χέρια των εργατών, των εργαζομένων, των αγροτών, των φοιτητών και όχι κυβερνητικά και συνδιαχειριστικά παραρτήματα. Φτιάχνοντας σωματεία-συλλόγους όπου δεν υπάρχουν. Στήνοντας επιτροπές αγώνα.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ. Γιατί σ' αυτό το πεδίο διαμορφώνεται ο συσχετισμός δύναμης, μόνο μέσα απ΄ αυτό μπορεί ν΄ αλλάξει η ζωή και το μέλλον μας. Γιατί οι όροι εργασίας, σπουδών, διαβίωσης δεν είναι, δεν μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης, συναλλαγής, συμβιβασμού, αλλά ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ με το καθεστώς της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Γιατί ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ!
Σ' αυτούς τους αγώνες αναδεικνύεται η ανάγκη και η δυνατότητα συγκρότησης και ενίσχυσης της κομουνιστικής κατεύθυνσης μέσα στο κίνημα. Αυτοί οι αγώνες θα φέρουν πιο κοντά όχι την αριστερή διακυβέρνηση ή την κυβερνητική εξουσία, αλλά θα ωριμάζουν το λαό μας και θα τον φέρνουν πιο κοντά στο ιστορικό καθήκον: το επαναστατικό τσάκισμα του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης και το χτίσιμο μιας άλλης κοινωνίας όπου ο εργαζόμενος λαός θα είναι το αφεντικό. Για μια Ελλάδα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ και ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ.
Αυτή την κατεύθυνση υλοποιήσαμε όλη την προηγούμενη περίοδο. Αυτόν το δρόμο βαδίσαμε μόνοι μας ή με άλλες οργανώσεις και αγωνιστές, προωθώντας κοινές δράσεις και πρωτοβουλίες. Αυτή την πολιτική γραμμή με τους αντίστοιχους στόχους πάλης προωθήσαμε. Έχουμε και τη δική μας ευθύνη και συμβολή στους μικρούς και μεγάλους αγώνες του λαού και της νεολαίας. Και αυτό που τάζουμε είναι ότι και μετά την κάλπη αντίστοιχα θα κινηθούμε. Έτσι νοηματοδοτούμε και ζητάμε την ψήφο του λαού.
