Οι λαοί όλου του πλανήτη παρακολουθούν με οργή την προσπάθεια εξόντωσης ενός ολόκληρου λαού, που βρίσκεται από δεκαετίες φυλακισμένος σε μια λωρίδα της γης του από τους φασίστες σιωνιστές του Ισραήλ. Αυτή η καταδυνάστευση, με δολοφονίες και φυλακίσεις του ανθού της παλαιστινιακής γης, των αγωνιστών της αλλά και των αμάχων, εδώ και δεκαετίες του στερεί το δικαίωμα να έχει πατρίδα, δικαιώματα και εν τέλει ελευθερία να ζήσει κανονικά κι όχι ως πρόσφυγας, στοιβαγμένος σε μικρά κελιά που τα ονομάζει καταυλισμούς ή σε μεγαλύτερες φυλακές, όπως η λωρίδα της Γάζας. Κι όταν αυτός ο λαός εξεγείρεται, φροντίζει να τον βαφτίσει τρομοκράτη, ώστε να μπορεί με βομβαρδισμούς στις πόλεις του, με στέρηση νερού, τροφής και ενέργειας, να τον οδηγήσει στην εξόντωση ή στην προσφυγιά.
Μετά από 200 χρόνια περίπου, η ανθρωπότητα βρίσκεται να παρακολουθεί ένα νέο Μεσολόγγι στην άκρη αυτής της ανθρωπογέννας θάλασσας, της Μεσογείου, με το σύνολο των ιμπεριαλιστών και των... πολιτισμένων υποτακτικών τους κυβερνήσεων, αλλά και με την πλειοψηφία των …δήθεν προοδευτικών αντιπολιτεύσεων να επιχαίρουν και να παροτρύνουν το Ισραήλ να συνεχίσει το κτηνώδες του έργο, αλλά με πιο μετριοπάθεια, αφήνοντας κι εδώ μια λύση «εξόδου» στην... έρημο του Σινά, για να τους αποτελειώσει ή με βομβαρδισμούς ή η ίδια η φύση. Το έγκλημα στο νοσοκομείο Αλ Αχλί της Γάζας, με πάνω από 500 νεκρούς, αλλά και στο Τζαμί με νέους νεκρούς, ήρθε να επιβεβαιώσει την ωμότητα του Νετανιάχου και την αποφασιστικότητά του να ισοπεδώσει τη Γάζα, εξωθώντας 2 εκατομμύρια αμάχους στην προσφυγιά ή τον θάνατο. Η επίσκεψη του μεγαλύτερου μακελλάρη των λαών, Μπάιντεν, και η πλήρης κάλυψη των εγκλημάτων του ισραηλινού προέδρου, αλλά και η υπόσχεση για ένα «πρωτοφανές» πακέτο εξοπλιστικών στη μεγαλύτερη πολεμική μηχανή της περιοχής της Μ. Ανατολής δείχνει την παράλληλη στόχευση του αμερικανοΝΑΤΟϊκού ιμπεριαλισμού: εξολόθρευση των αντιστάσεων που προβάλλουν οι λαοί της περιοχής, με πρωτεργάτες τους Παλαιστίνιους, ώστε μετά τη βραχυκύκλωση του σχεδίου Αβραάμ με τη σχεδιαζόμενη αναγνώριση από τη Σ. Αραβία του Ισραήλ, να επιτευχθεί η ενίσχυση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής απέναντι στους άλλους επίδοξους ιμπεριαλιστές, που προωθούν δυναμικά τη γεωστρατηγική τους ενίσχυση στην περιοχή με στρατιωτική παρουσία (Ρωσία/Συρία), αλλά και με διπλωματικές κινήσεις σε Ιράν, Αίγυπτο και Σ. Αραβία (Κίνα, Ρωσία).
Ενδύοντας με θρησκευτικό προφίλ τη δίκαιη ένοπλη εξέγερση και πατώντας σε λαθεμένες ενέργειες της Χαμάς, αποκρύπτει ότι το σύνολο των οργανώσεων της παλαιστινιακής αντίστασης, πλην της ξεπουλημένης ηγεσίας της Φατάχ, συμμετέχουν στην αντίσταση και στον ένοπλο αγώνα που επέλεξε ως απάντηση ο παλαιστινιακός λαός. Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που οι φασίστες σιωνιστές καταπνίγουν στο αίμα την αντίσταση των Παλαιστίνιων, ακόμη κι όταν οι «επιθέσεις» τους πραγματοποιούνταν μόνο με... σφεντόνες, από παιδιά που έμαθαν ότι μόνο με αντίσταση μπορούν να κερδίσουν πατρίδα και ελπίδα για μέλλον.
Κανείς, λοιπόν, δεν επιτρέπεται να δείχνει δισταγμό στη συστράτευσή του σε αυτόν τον δίκαιο αγώνα που εξελίσσεται στην Παλαιστίνη και επιβάλλεται να καταγγείλει όλους αυτούς τους εθνοπατριώτες «αντιτρομοκράτες», που καταγγέλλουν τους Παλαιστίνιους που αντιστέκονται.
Καμιά συμμετοχή της χώρας στην περικύκλωση της Γάζας
Το σύνολο του αστικού προσωπικού, κυβέρνηση και «αντιπολίτευση», φρόντισαν απροσχημάτιστα να ταυτιστούν με τους σιωνιστές δολοφόνους και να ανταποκριθούν στα κελεύσματα των Αμερικάνων για συμμετοχή με πολεμικό πλοίο (μέχρι τώρα) στην περικύκλωση και άμεση στρατιωτική απειλή στα παράλια των Παλαιστινίων. Η ανοιχτά εχθρική στάση τους στα αισθήματα του λαού μας απέναντι στον στραγγαλισμό των Παλαιστινίων που υλοποιεί ο Νετανιάχου με την παρότρυνση των ΝΑΤΟϊκών, αποκάλυψε ξανά στα μάτια του λαού τον επικίνδυνο και αντιδραστικό ρόλο των αστικών κομμάτων της χώρας, ακόμη και αυτών που αυτοαποκαλούνται «προοδευτικά», και έρχεται να εμπεδώσει με ακόμη πιο παταγώδη τρόπο την απαξίωση που καταγράφεται απέναντί τους από τα λαϊκά στρώματα. Με κοινό πρόταγμα το δικαίωμα για «αυτοάμυνα» των σιωνιστών φασιστών και την απελευθέρωση των ομήρων, παραγράφουν με χυδαίο τρόπο τα εγκλήματα που έχουν εκτελεστεί στον λαό της Παλαιστίνης για δεκαετίες και δικαιολογούν τα νέα. Από κοντά, στρατευμένα με λύσσα τα ΜΜΕ, που με τις ψευδείς ειδήσεις που αναπαράγουν πανομοιότυπα, προσπαθούν να αποδείξουν πόσο «κτήνος είναι αυτός ο λαός», όπως άλλωστε τον αποκάλεσε και ο υπ. Άμυνας του Νετανιάχου.
Η απόφαση του Μητσοτάκη να συμπαρασταθεί από κοντά στον Νετανιάχου δείχνει τις χρεώσεις που έχει αναλάβει απέναντι στους Αμερικάνους, αλλά και την επιδίωξη να ενισχύσει το τρίγωνο συνεργασίας με Ισραήλ και Κύπρο ως αντίβαρο στην... ασταθή, για τη Δύση, Τουρκία, που παρεμβαίνει στην περιοχή ως εγγυητής της μοίρας των Παλαιστίνιων και γενικότερα των Αράβων μουσουλμάνων. Τα «παιχνίδια» που παίζονται στην περιοχή είναι πολλαπλά και άκρως επικίνδυνα για τους λαούς της, καθώς το δράμα που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι είναι απλά η προβολή της τύχης που ετοιμάζουν οι ιμπεριαλιστές για όλους τους γύρω λαούς, ακόμη και για τους πλέον «πρόθυμους». Η αναβολή του ταξιδιού δεν έχει να κάνει προφανώς με μέτρα ασφάλειας, αλλά με την απροθυμία των υπόλοιπων τριών, Αμπάς, Σίσι και βασιλιά Ιορδανίας, μετά τη μαζική δολοφονία στο νοσοκομείο -που μπορεί να χρεωθεί έως και έγκλημα πολέμου για το Ισραήλ- να αποφασίσουν με τον Μπάιντεν την καταδίκη των Παλαιστινίων.
Όσο για τους όμηρους, η τακτική του ισραηλινού στρατού να βομβαρδίζει κατοικημένες περιοχές συνεπάγεται την αναγνώριση της καταδίκης των ομήρων, κάτι που το Ισραήλ έχει θεσμοθετήσει με την Οδηγία Αννίβας. Η Οδηγία Αννίβας αφορά τη μη σύλληψη στρατιωτών. Η οδηγία αυτή είναι σε χρήση από το 1980, με απόφαση του Ισραηλινού Στρατού. Η οδηγία αυτή επιτρέπει τη χρήση κάθε τρόπου, ώστε να μην υπάρξει σύλληψη και φυλάκιση στρατιωτικού. Επιτρέπει δε, το να τεθεί η ζωή του ομήρου σε κίνδυνο.
Αυτή η φασιστική πολιτική έχει ξεσηκώσει μαζικό κύμα διαμαρτυρίας στο εσωτερικό του Ισραήλ, που χρεώνουν στον Νετανιάχου ευθύνες για την απώλεια των ομήρων. Ακόμη και στο Καπιτώλιο στις ΗΠΑ, Αμερικανοεβραίοι που ζητούν να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί, επιχείρησαν εισβολή που οδήγησε σε 300 και πλέον συλλήψεις.
Νέο σκηνικό στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο
Εν μέσω αυτών των τραγικών εξελίξεων ολοκληρώθηκε ο β’ γύρος των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Η ΝΔ μίλησε για δύσκολη βραδιά, ενώ οι υπόλοιποι διεκδικητές θριαμβολογούν για ρήγματα και ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό. Πόσο ανατροπές, όμως, προκάλεσαν τα αποτελέσματα; Είναι αλήθεια ότι για πρώτη φορά μετά από διαδοχικές εκλογικές διαδικασίες, η κυβέρνηση υπέστη μια ήττα σε εκλογικό επίπεδο. Είναι σίγουρο ότι η συντριπτική επίθεση που δέχονται τα λαϊκά στρώματα και η έπαρση που επέδειξε μετά τον α’ γύρο η κυβέρνηση έπαιξαν τον ρόλο τους. Επίσης σίγουρο είναι ότι η αλαζονεία που έφερε την προεκλογική εικόνα μιας Δεξιάς του ’60, όπου όποιος δεν είναι μαζί της, δεν πρόκειται να πάρει ευρώ και είναι επικίνδυνος για τους δημότες, δείχνει την επιδίωξή της να εντείνει την επίθεση, από τη θέση ισχύος που της έδωσε το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών και μάλιστα να παροτρύνεται, ακόμη και μετά την απώλεια Περιφερειών και των δύο βασικών Δήμων, να μην κωλώσει και να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις της.
Ακόμη και η στάση της στο παλιστινιακό, όπου κατηγορήθηκε υποψήφιος δήμαρχος στο Χαλάνδρι ως ανίκανος και ακραίος γιατί στήριξε την παλαιστινιακή αντίσταση, ενίσχυσε την οργή των λαϊκών στρωμάτων, που παλεύουν να επιβιώσουν με την ξέφρενη ακρίβεια, τους εγκαταλελειμμένους μέσα στις λάσπες και τις καταστροφές που προκλήθηκαν από την πολιτική της κυβέρνησης για μη αντιμετώπιση πλημμυρικών φαινομένων, για την εγκληματική της ευθύνη για τα Τέμπη, αλλά και για τη διάλυση των νοσοκομείων. Ήταν μια συσσώρευση αγανάκτησης που περιορισμένα εκφράστηκε στον β’ γύρο, μιας και η αδυναμία μιας πειστικής εναλλακτικής διεξόδου έχει ενταθεί, καταγράφοντας μια εκτεταμένη απαξίωση του πολιτικού προσωπικού, κάτι που οδήγησε σε μαζικότατη αποχή από τις κάλπες.
Η επίκληση λοιπόν του... ρήγματος από το ΠΑΣΟΚ μετά τα εκλογικά του κέρδη προσπαθεί να δείξει μια αναβάθμιση του ρόλου του, ενώ ο... ενθουσιασμός του Κασσελάκη ότι «απόψε είναι η πρώτη νύχτα χαράς» πόρρω απέχει από τα κουκιά που κατέγραψε, πολύ περισσότερο από τις επιτυχίες όσων στήριξε. Καμία αλλαγή επί της ουσίας -κι όχι αν θα μπουν όλες ή κάποιες κάμερες, όπως λέει ο νέος δήμαρχος- δεν πρόκειται να δει ο λαός με τους νέους δημοτικούς άρχοντες. Όπως φάνηκε και από το ντιμπέιτ, όλοι κινούνται στο πλαίσιο που οι εντολές της ΕΕ για χρηματοδοτήσεις επιτρέπουν. Ακόμη και ο Κουτσούμπας, στις δηλώσεις του για τις υποψηφιότητες του ΚΚΕ, τόνισε το παράδειγμα του Πελετίδη για τη «φιλολαϊκή αξιοποίηση των χρηματοδοτήσεων της ΕΕ», καλλιεργώντας αυταπάτες για άλλη μια φορά. Δεν είναι τυχαίο, βέβαια, ότι ενώ έγιναν δύο διαδηλώσεις για την Παλαιστίνη στη διάρκεια των εκλογών, το ΚΚΕ δεν εμφανίστηκε, ώστε να μην διακινδυνεύσει τα εκλογικά αποτελέσματα και μόλις την Τετάρτη έβαλε τα σωματεία του να καλέσουν διαδήλωση. Τέτοια εκλογολαγνεία.
Η πάλη του λαού να οργανωθεί
Η δεξιά, αντιδραστική μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού που εξελίσσεται από χρόνια δεν ανατράπηκε, βέβαια, από τα εκλογικά αποτελέσματα των περιφερειακών εκλογών. Ούτε θα μπορούσε, άλλωστε, κατά την άποψή μας. Σίγουρα τα λαϊκά στρώματα, με την έστω περιορισμένη καταψήφιση της κυβέρνησης, κατέγραψαν την εναντίωσή τους στην αντιλαϊκή πολιτική της. Η συμμετοχή, όμως, στις αντιστάσεις που θα προκύψουν και προκύπτουν απέναντι στις επιθέσεις στις κατακτήσεις του και στις διεκδικήσεις του για μισθούς, υγεία, παιδεία, για πλήρη αποζημίωση των πληγέντων, είναι αυτή που θα καθορίσει την πορεία επανακατάκτησης της ζωής του και του μέλλοντος των παιδιών του. Ακόμα, η σθεναρή του υπεράσπιση του αγώνα των Παλαιστινίων είναι ένδειξη των αντιιμπεριαλιστικών του διαθέσεων, που συστηματικά επιχειρήθηκε η υπόσκαψή τους και συμβάλλει στην οικοδόμηση μιας νέας αντιπολεμικής αντιιμπεριαλιστικής συνείδησης, που θα πρέπει να ενισχυθεί, γιατί αφορά όχι μόνο τον λαό στη Γάζα, αλλά και τον δικό μας λαό, που κινδυνεύει να συμπαρασυρθεί στους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών από την Ουκρανία έως την Παλαιστίνη και να την αναζοπύρωση νέας έντασης γύρω από το Αιγαίο. Τα αεροπλανοφόρα των Αμερικάνων αλλά και οι παρεμβάσεις Ρωσίας και Κίνας, καθώς και των περιφερειακών παιχτών (Ερντογάν, εμίρηδες και φασίστες τύπου Σίσι) δείχνουν ότι όλη η περιοχή είναι έτοιμη να αρπάξει φωτιά και σε συνδυασμό με τον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά και τους εθνικισμούς στα Βαλκάνια, να οδηγήσει σε τραγικές εξελίξεις πολύ πέρα από τις γειτονικές χώρες.
Τα 50χρονα του Πολυτεχνείου, σε συνδυασμό με τη συνέχιση των διαδηλώσεων για την Παλαιστίνη, θα πρέπει να αποτελέσουν έναυσμα για νέους αγώνες απέναντι στους πραγματικούς τρομοκράτες των λαών, που δεν είναι άλλοι από τους ιμπεριαλιστές, αλλά και συνολικά απέναντι στο απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα της εκμετάλλευσης και της οπισθοδρόμησης της κοινωνίας σε βάρβαρες εποχές και πολιτικές.