Τόσο τα δημοσιεύματα σε ΗΠΑ και Ευρώπη όσο και οι δηλώσεις δυτικών αξιωματούχων προδικάζουν μία και μόνη εξέλιξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία: πλήρη επικράτηση των Ρώσων αφού δεν διαφαίνεται αξιόπιστο σχέδιο για το πώς η Ουκρανία θα ξεπεράσει τις προκλήσεις στο πεδίο της μάχης. Τα πραγματικά δεδομένα δείχνουν πως το Κίεβο έχει χάσει εντελώς την πρωτοβουλία σε όλους τους τομείς του μετώπου, ενώ οι ρωσικές επιδρομές σε στόχους σε όλη την Ουκρανία αυξάνονται.
Εδώ και αρκετό καιρό η Μόσχα εδραιώνει τον έλεγχό της στη μία όχθη του ποταμού Δνείπερου, ο οποίος αποτελεί τον γεωγραφικό πυρήνα της Ουκρανίας και την οικονομική ραχοκοκαλιά της. Η σημερινή γραμμή του μετώπου στην περιφέρεια Χερσώνα διαμορφώθηκε το Νοέμβριο του 2022, όταν οι ρωσικές δυνάμεις αποσύρθηκαν από την ομώνυμη πόλη. Έκτοτε στην περιοχή έχουμε απεγνωσμένες προσπάθειες του Κιέβου να δημιουργηθούν προγεφυρώματα στην αριστερή όχθη του ποταμού Δνείπερου. Η σκοπιμότητα αυτού του εγχειρήματος, που συνεχίζεται αποκλειστικά για λόγους προπαγάνδας, «αποτελεί μυστήριο» όχι μόνο για δυτικούς αναλυτές, αλλά και για ουκρανούς στρατιώτες και αξιωματικούς.
Η εφημερίδα Dumskaya της Οδησσού χαρακτήρισε εγκληματικές τις προσπάθειες «να κρατηθούν αυτά τα μικροσκοπικά κομμάτια γης» και οι New York Times αποκαλούν την όλη επιχείρηση «αποστολή αυτοκτονίας». Η βρετανική Daily Express αναφέρει: «στη Δύση πλέον κατανοούν ότι για να επιτευχθεί ειρήνη στην Ουκρανία, η χώρα θα πρέπει να διαιρεθεί», σημειώνοντας ότι «περισσότεροι Ουκρανοί είναι έτοιμοι για εδαφικές παραχωρήσεις προς τη Ρωσία». Όλα αυτά πάντως προδικάζουν άδειασμα Ζελένσκι.
Κάπως έτσι η πραγματικότητα αρχίζει να επιβάλλεται πάνω από την αφήγηση. Όσοι έλεγαν αυτά τα «ηττοπαθή μηνύματα» πριν, χαρακτηρίζονταν «προπαγανδιστές του Πούτιν», τώρα στα κυρίαρχα μέσα δυτικά ΜΜΕ τέτοια μηνύματα πολλαπλασιάζονται σταδιακά, πράγμα που σημαίνει πως υπάρχει «άνωθεν εντολή» να προετοιμαστεί το κοινό για τα χειρότερα. Η κατοχή μεγάλων τμημάτων της Ουκρανίας από τη Ρωσία εντείνει την, ήδη υπάρχουσα, πολιτική πόλωση στη Δύση και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, όπου και ξεκίνησε η προεκλογική εκστρατεία. Πολλοί, κυρίως στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, υποστηρίζουν ότι τα δισεκατομμύρια δολάρια που έχει δαπανήσει η Ουάσινγκτον για την υποστήριξη της αντίστασης της Ουκρανίας ήταν όλα άχρηστα!
Το κρίσιμο ζήτημα αφορά το πώς θα διαχειριστούν ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ την επόμενη μέρα. Το Stratfor (αποκαλούμενο και «σκιώδης CIA») εξηγεί γιατί είναι καταστροφή (για όλους!) μία ρωσική νίκη στην Ουκρανία. Το χρηματοοικονομικό Bloomberg με τη σειρά του αναρωτιέται: «Τι θα γίνει αν κερδίσει ο Πούτιν;». Δεν είναι απλώς ρητορικό ερώτημα. Είναι κόκκινος συναγερμός! Για τους αμερικανονατοϊκούς, η επόμενη μέρα δεν πρέπει να καταγραφεί ως νίκη των Ρώσων. Αλλά πώς;
Η συνέχιση της σύγκρουσης, με τους διαμορφούμενους όρους, επιβάλλει τη μετάβαση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης σε μια μακροπρόθεσμη φάση, προετοιμάζοντας το έδαφος για κλιμάκωσή της σε περιφερειακή στρατιωτική σύγκρουση, με το ενδεχόμενο εμπλοκής μελών του ΝΑΤΟ, όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Ρουμανία. Σε μια τέτοια εξέλιξη η Ρωσία ξεκαθάρισε ότι οι στρατηγικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ σε διάφορες χώρες αποτελούν στόχους ακόμα και με τακτικά πυρηνικά όπλα! Αυτό θα οδηγούσε τη στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσίας –ΝΑΤΟ από το πλαίσιο ενός περιφερειακού πολέμου σε γενικευμένη πολεμική σύγκρουση.
Ενδεχόμενα οι ΗΠΑ να επιχειρήσουν μετάθεση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης με τη Ρωσία με ένα «πάγωμα της σύγκρουσης» και, στη συνέχεια, ενίσχυση της Ουκρανίας σε πιο «ομαλές συνθήκες». Στρατηγικά αυτό σημαίνει να παραμείνει «γκρίζα ζώνη» και πρακτικά αναβολή της ένταξης σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Ωστόσο αυτό προϋποθέτει συμφωνίες «τύπου Μινσκ». Όμως η Ρωσία δεν δείχνει να έχει λόγους να διανύσει διάστημα παρόμοιο με το 2014 – 22!
Αν η επόμενη μέρα καταγραφεί ως νίκη της Ρωσίας, αυτό θα αποτελέσει βαθιά τομή στις γεωπολιτικές ισορροπίες. Ένας πιθανός στόχος για τη Ρωσία το 2024 μπορεί να είναι η «απελευθέρωση» των κύριων τμημάτων της Νοβορωσίας και στρατηγικά σημαντικών περιοχών, όπως το Χάρκοβο και η Οδησσός. Ο έλεγχος της τελευταίας θα παρέχει πρόσβαση στην Υπερδνειστερία, γεγονός που αποτελεί ρήγμα στη σημερινή περικύκλωσή της από το ΝΑΤΟ.
Αμερικανοί στρατιωτικοί αναλυτές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία αποκάλυψε σοβαρά προβλήματα για την πολεμική τους μηχανή (ΝΑΤΟ), αναδείχνοντας ταυτόχρονα τα όρια ισχύος της Ουάσινγκτον και την αναξιοπιστία των δεσμεύσεών της, αφού από το «για όσο χρειαστεί» καταλήγει στο «για όσο μπορούμε». Η ήττα του ουκρανικού σχεδίου της Δύσης όχι μόνο θα καταδείξει την απαξίωση του ΝΑΤΟ και την αδυναμία του να υπερασπιστεί τους συμμάχους του, αλλά θα αφήσει επίσης τη Ρωσία σε θέση ισχύος και ενισχυμένης αξιοπιστίας σε πολιτικοστρατιωτικά θέματα, έχοντας κάθε λόγο να αισθάνεται ότι μπορεί και περισσότερα. Αυτό θα είχε ιδιαίτερα σημαντικές επιπτώσεις και σε άλλες περιοχές.
Αν η επόμενη μέρα καταγραφεί ως νίκη της Ρωσίας, τότε:
- Η Ρωσία, εκτός του ότι θα έχει ενσωματώσει 4 νέες περιοχές στην επικράτειά της, θα βγει από αυτόν τον πόλεμο καλύτερα προετοιμασμένη ως στρατιωτική, οικονομική και πολιτική δύναμη, διεκδικώντας ηγετική θέση και πρωταγωνιστικό ρόλο στις παγκόσμιες αποφάσεις.
- Η στρατιωτική υπεροχή της Ρωσίας θα αποδειχτεί στο πεδίο και όχι στην προπαγάνδα, θέτοντας στην πράξη ζήτημα αλλαγής της ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ των δύο ανταγωνιστικών μπλοκ.
- Αυτό που κάποτε ήταν προσπάθεια περικύκλωσης (που η ένταξη της Φιλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ το υπογράμμισε) αποτελεί τώρα μεγαλύτερο κίνδυνο και για τις δύο χώρες. Οι προηγουμένως ουδέτερες αυτές χώρες θα βρεθούν τώρα στη γραμμή πυρός των όπλων της Ρωσίας, έχοντας ανταλλάξει την ουδετερότητα με επισφάλεια.
- Η Ρωσική Ομοσπονδία αποδεικνύει ότι είναι ικανή να επιβιώνει και να ενδυναμώνει απέναντι στο μέτωπο ΗΠΑ-ΕΕ και στο… «πιο ενωμένο από ποτέ» ΝΑΤΟ. Και αυτό το κύρος θα της προφέρει ενδεχόμενα πολλά διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα.
Εάν η Ρωσία κερδίσει, θα ασκήσει πρωτοφανή πίεση τόσο στην προστάτιδα του «ελεύθερου κόσμου» Αμερική όσο και κύρια στην ΕΕ. Το «περισσότερο ΝΑΤΟ στα σύνορα με τη Ρωσία» συμπληρώνεται πλέον διαζευκτικά με το ερώτημα «ή περισσότερη Ρωσία στα σύνορα του ΝΑΤΟ;». Οι Στόχοι του Πούτιν ενισχύθηκαν, όπως φάνηκε στο ετήσιο διάγγελμά του. Οι δηλώσεις του υπογραμμίζουν την ενισχυμένη αυτοπεποίθηση της Μόσχας για την τροχιά του πολέμου στην Ουκρανία, για την οικονομία της Ρωσίας και τη μεγαλύτερη εδραίωσή του στην εξουσία ενόψει των προεδρικών εκλογών το Μάρτιο του 2024.
Όλα αυτά μπορεί για την ώρα να είναι μια προειδοποίηση για τις ΗΠΑ, αλλά μια προειδοποίηση βασισμένη σε μια ολοένα και πιο αδυσώπητη πραγματικότητα και σε αντίθεση με όλα όσα, τόσο δυνατά, προπαγάνδιζαν στην αρχή. Αλλά τέτοια «παιχνίδια» δεν τα κερδίζεις στην αρχή, τα κερδίζεις στο τέλος!
Τελικά το ερώτημα «Τι θα γίνει αν κερδίσει ο Πούτιν» είναι ένας κόκκινος συναγερμός για τις ΗΠΑ.
ΧΒ