Εδώ και 30 περίπου μέρες, τα μπλόκα και οι κινητοποιήσεις των αγροτών δεν ανέδειξαν μόνο τα οξυμένα προβλήματα του αγροτόκοσμου, αλλά ανέδειξαν και τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτηση που συσσωρεύεται μέσα στην αγροτιά. Και όχι μόνο σε γεωργούς, κτηνοτρόφους, μελισσοκόμους αλλά και σε φοιτητές, εκπαιδευτικούς, υγειονομικούς, ακόμα και σε δικηγόρους,είναι πολλά τα ανοιχτά μέτωπαπου έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. Με μαζικές και πολυήμερεςκινητοποιήσεις, που όμως μέχρι σήμερα δεν κατάφεραν να συνενωθούν σε ένα ενιαίο μέτωπο και να αναγκάσουν την κυβέρνηση σε υποχωρήσεις. Και έχουμε το «παράδοξο» από τη μια να διογκώνεται αυτή η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και από την άλλη μια ανύπαρκτη αντιπολίτευση, μια συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση,που περισσότερο λειτουργεί σαν δεκανίκι της κυβέρνησης παρά σαν στήριγμακαι εκφραστής της λαϊκής οργής και αγανάκτησης.
Και έχουμε και άλλο «παράδοξο»: Οι αγρότες να διεκδικούν αφορολόγητο αγροτικό πετρέλαιο και να εμφανίζονται τάχα ως… «συμπαραστάτες» τους αυτοί που ψήφισαν τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης για το αγροτικό πετρέλαιο! Οι αγρότες να διεκδικούν φθηνό αγροτικό ρεύμα και να τους «συμπαραστέκονται» αυτοί που ιδιωτικοποίησαν την ενέργεια και με την πολιτική τους «μπουκώνουν» με κέρδη τους ενεργειακούς ομίλους και τους ιδιώτες παρόχους! Οι αγρότες να παλεύουν ενάντια στη νέα ΚΑΠ 2023-2027 και ενάντια στη μείωση των επιδοτήσεων που αυτή φέρνει και να… «συμφωνούν» μαζί τους οι υποστηρικτές της ΕΕ και της ΚΑΠ!
Η έκταση και η μαζικότητα των κινητοποιήσεων δείχνουν ότι τα προβλήματα του αγροτόκοσμου είναι και πολλά και οξυμένα. Όχι μόνο σε κάποιο νομό ή περιοχή,αλλά πανελλαδικά. Όχι μόνο για κάποιο προϊόν,αλλά για το σύνολο σχεδόν των αγροτικών προϊόντων. Όχι μόνο οι φτωχοί και μεσαίοι βιοπαλαιστές αγρότες, αλλά και αγρότες της λεγόμενης «αγροτικής επιχειρηματικότητας», αγρότες δηλαδήμε μεγάλο κλήρο, υψηλά εισοδήματα και μεγάλες επενδύσεις σε τρακτέρ, μηχανήματα και εξοπλισμό. Εκτεταμένα στρώματα τηςαγροτιάς, χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά βλέπουν το μέλλον τους να διαγράφεται μαύρο και άραχλο, από μια πολιτική που χρόνο με τον χρόνο τους φτωχοποιεί, κάνει ασύμφορη την παραγωγή και οδηγεί σε εγκατάλειψη καλλιεργειών, ερημώνει τα χωριά, ξεκληρίζει τους φτωχομεσαίους, φέρνει συγκέντρωση της γης και της παραγωγής από επιχειρηματίες νεο-τσιφλικάδες και νεο-τσελιγκάδες και βαθαίνει τη διατροφική εξάρτηση της χώρας.
Αυτά που ανακοίνωσε η κυβέρνηση αποτελούν πρόκληση για τους αγρότες. Η επιστροφή του ΕΦΚ που ανακοίνωσε ο Μητσοτάκηςείναι μόνο για το 50% της κατανάλωσης και υπολογίζεται περίπου στα 82 εκατομμύρια ευρώ, όταν παλιότερα, πριν καταργηθεί η επιστροφή του ΕΦΚ και με μικρότερες τιμές στο πετρέλαιο,η επιστροφή του ΕΦΚ ήταν πάνω από 160 εκατομμύρια ευρώ. Και είναι πραγματική πρόκλησητα 82 εκατομμύρια και παράλληλα να λέει η κυβέρνηση ότι«ξύσαμε τον πάτο του βαρελιού», όταν μόνο στον Ιανουάριο τα έσοδα από φόρους ξεπέρασαν κατά 461 εκατομμύρια ευρώ τον στόχο του Προϋπολογισμού! Πρόκληση είναι και οι τάχα χαμηλότερες τιμές για το αγροτικό ρεύμα, αφού οι μειωμένες τιμές ισχύουν μόνο για το 1/3 της κατανάλωσης και μόνο για όσους αγρότες δεν έχουν οφειλές και είναι μέλη συνεταιρισμών!
Όσο για τη Θεσσαλία, πέντε μήνες μετά τις πλημμύρες, ακόμα δεν δόθηκαν όλες οι αποζημιώσεις και ακόμα η κυβέρνηση δεν ξεκαθάρισε πόσο θα αποζημιωθούν οι αγρότες για την κατεστραμμένη παραγωγή τους. Πέντε μήνες μετά και ακόμα δεν έχουν αποκατασταθεί οι ζημιές σε υποδομές, αρδευτικά δίκτυα κ.λπ. με κίνδυνο χιλιάδες στρέμματα να μείνουν ακαλλιέργητα και απότιστα.
Όπως φάνηκε και από το αγροτικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, οι εξαγγελίες της κυβέρνησης δεν έπεισαν τους αγρότες.Τα όσα ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση δεν μειώνουν το κόστος παραγωγής, όπως ζητούν οι αγρότες, ούτε κάνουν βιώσιμες τις καλλιέργειες. Οι εξαγγελίες-κοροϊδία της κυβέρνησης είναι «στάχτη στα μάτια» των αγροτών και αποβλέπουν στη διάσπαση του αγροτικού μετώπου. Αξιοποιούνται για αυτό και διάφοροι νεοδημοκράτες αγροτοσυνδικαλιστές, που μετά από χρόνια «ξαναθυμήθηκαν» τα μπλόκα και έχουν λόγο στις κινητοποιήσεις.
Από την άλλη, απουσιάζουν τα γενικότερα πολιτικά προτάγματα που είχαμε σε παλιότερες κινητοποιήσεις. Λίγες και υποβαθμισμένες οι αναφορές στην αντιαγροτική πολιτική της ΚΑΠ και της ΕΕ, στη διατροφική εξάρτηση της χώρας κ.ά. Έτσι, οι αγροτικές κινητοποιήσεις μπορούν και αξιοποιούνται από την κυβέρνηση σαν διαπραγματευτικό χαρτί στα παζάρια που ήδη ξεκίνησανεντός της ΕΕ,για να τροποποιηθούν πτυχές της ΚΑΠ 2023-2027κάτω από την πίεση του αγροτικού ξεσηκωμού που έχουμε σε όλα σχεδόν τα κράτη-μέλη. Ήδη, με στόχο επιμέρους αλλαγές στην ΚΑΠ, έγινε στις 24/2 μια πρώτη συνάντηση 9 χωρών-μελών της Μεσογείου (ομάδα EUMED-9) και έπεται νέα συνάντησή τους στις 26/2 πριν το Συμβούλιο των Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ.
Θα έχουμε συνέχεια μετά το Σύνταγμα; Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που είχαμε τρακτέρ στο Σύνταγμα. Τρακτέρ είχαμε και παλιότερα, στο μακρινό 2016, Φλεβάρη μήνα πάλι, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τότε, με πρωθυπουργό τον Τσίπρα και με τον Μπούτα να προσφέρει δώρο στον πρωθυπουργό ένα μπουκάλι τσίπουρο. Τότε τα τρακτέρ ήταν καμιά 20αριά, φέτος κοντά στα 200. Και τότε και τώρα το συλλαλητήριο έγινε με τη συναίνεση της κυβέρνησης και υπό τις οδηγίες της Τροχαίας. Τότε το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα σήμανε και τη λήξη των κινητοποιήσεων. Φέτος; Θα συνεχιστούν τα μπλόκα και οι κινητοποιήσεις; Θα κλιμακωθούν; Θα έχουν πραγματικές καταχτήσεις οι μικρομεσαίοι αγρότες;Θα βάλουν μπροστά τα δικά τους συμφέροντα ή θα εκχωρήσουν τους αγώνες τους στην κυβέρνηση για να τους διαπραγματευτεί στις διάφορες Συνόδους της ΕΕ; Παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς, με το αγροτικό κίνημα διαλυμένο, χωρίς συγκρότηση, χωρίς διαδικασίες, με ανύπαρκτους αγροτικούς συλλόγους, τα μπλόκα έδειξαν ότι μπορούν να στριμώξουν την κυβέρνηση, μπορούν να αποσπάσουν νίκες. Μπορούν και πρέπει.
