Ταλαντεύτηκε, είναι η αλήθεια, το ΚΚΕ για το κεντρικό σύνθημα που θα χαρακτήριζε την προεκλογική του εκστρατεία για τις ευρωεκλογές. Ξεκίνησε με το αλλόκοτο σύνθημα «Με ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό για πανευρωπαϊκή αντεπίθεση». Όταν έγινε πλατιά αντιληπτό ότι το σύνθημα -πέραν της πολιτικής κριτικής- στερούνταν σοβαρότητας, η τερατολογία περί πανευρωπαϊκής αντεπίθεσης κόπηκε, αλλά απογειώθηκε όλος ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός του ρεφορμισμού, ο οποίος, όταν αφορά τις εκλογές για το λεγόμενο κοινοβούλιο της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, φανερώνει διπλό οπορτουνισμό.
Tik-tok, επικοινωνιακά κόλπα εφάμιλλα του συστήματος και στέγη για διάφορους ανοιχτά αντιδραστικούς. Η διγλωσσία του κόμματος αυτού, του επιτρέπει πλάι στα «Δικαιώματα Μεταναστών Προσφύγων» να παρελαύνει ο… Νότης Μαριάς (να λέμε, βέβαια, την αλήθεια, δεν υπάρχει και μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις θέσεις του Μαριά και στις θέσεις του ΚΚΕ για τους πρόσφυγες και μετανάστες).
Και πλάι στον «αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο-έκτρωμα για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια» να διεκδικεί τη λαϊκή ψήφο ο πρώην Πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, Κώστας Γουλιάμος, φανατικός υποστηρικτής της «αριστείας», των ιδιωτικών πανεπιστημίων, της «συνέργειας με τον ιδιωτικό τομέα και τη βιομηχανία» και γενικά όλων των συστημικών ιδεολογικών σκουπιδιών.
Αν αυτά είναι οπορτουνιστικές παρανυχίδες, το βασικό πρόβλημα με την πολιτική του ΚΚΕ βρίσκεται αλλού. Και μιλάμε ασφαλώς για την απόλυτη υποταγή του στο πλαίσιο που θέτει το σύστημα σε όλα τα επίπεδα και με κάθε αφορμή. Από τη στιγμή, ιδιαίτερα, που ο ΣΥΡΙΖΑ αποκάλυψε τα πραγματικά χαρακτηριστικά του, το ΚΚΕ ένιωσε πια απελευθερωμένο να καλύψει το κενό που δημιουργούνταν δεξιά του και να αποκαλύψει με τη σειρά του τα δικά του απολύτως ρεφορμιστικά χαρακτηριστικά.
Την περίοδο της πανδημίας, μετά το πρώτο χτύπημα από τις δυνάμεις καταστολής στην πορεία του Πολυτεχνείου του 2020, το κόμμα αυτό ανέστειλε κάθε δραστηριότητα, πλην των λεγόμενων «παραστάσεων διαμαρτυρίας», όπου λεγόταν μάλιστα ρητά ότι αφορούν «εκλεγμένους εκπροσώπους ΔΣ Σωματείων». Τώρα, ο αγαπημένος των αστικών ΜΜΕ ΓΓ του κόμματος αυτού, ρωτάει ανερυθρίαστα: «Ήταν ή δεν ήταν τότε που ο λαός περήφανος, με το ΚΚΕ μπροστά, έσπαγε το σιωπητήριο του Μητσοτάκη στην πανδημία;»!
Κατά το πέρασμα του αντεργατικού εκτρώματος Νόμου Χατζηδάκη τον Ιούνη του 2021, δεν δίστασε να αναστείλει προγραμματισμένη απεργιακή κινητοποίηση, ενώ τα σωματεία του ΠΑΜΕ προχώρησαν σε όλη τη συμμόρφωση με τα ΑΦΜ, χωρίς να προσπαθήσουν έστω και ελάχιστα να αντισταθούν. Σήμερα, έχουν αρχίσει να οργανώνουν ηλεκτρονικές εκλογές! Οι δε προσπάθειές του στο εργατικό κίνημα γίνονται τόσο ώστε να έχουν να επιδεικνύουν κάτι στο κομματικό τους δυναμικό, αλλά που να μην φτάνει στο σημείο να προβληματίζει το σύστημα. Οι πολύ σοβαρές πραγματικές δυσκολίες που υπάρχουν στο πεδίο αυτό δεν αντιμετωπίζονται με εικονικές πραγματικότητες ψεύτικων νικών.
Το άλλο σημείο όπου το σύστημα απαιτούσε την πλήρη ευθυγράμμιση ήταν την περίοδο του Μάρτη του ’20, κατά την προσέγγιση χιλιάδων προσφύγων στα σύνορα του Έβρου, όπου το ΚΚΕ, συντασσόμενο πλήρως με την αντιδραστική ρητορική του συστήματος, μιλούσε για «ασύμμετρες απειλές» (εδώ)! Λίγο μετά, ο βουλευτής του ΚΚΕ απόστρατος Ν. Παπαναστάσης μιλάει για «εργαλειοποίηση μεταναστών και προσφύγων από πλευράς Τουρκίας, την οργάνωση επιθέσεων ουσιαστικά στα σύνορα αυτά και από την άλλη μεριά βέβαια με την προσπάθεια που εκδηλώθηκε από πλευράς Ενόπλων Δυνάμεων για να αντισταθούν» και προτείνει «ανακαίνιση, ενίσχυση αλλά και νέες εγκαταστάσεις φρακτών, τειχών» (εδώ)! Οπότε, ας μη μας κάνει εντύπωση ο Μαριάς, ο οποίος στο κάτω κάτω δεν είναι κομματικό τους στέλεχος. «Ο αστικός στρατός αντιστάθηκε στα θύματα των πολέμων – για αυτό να χτίσουμε φράχτες»! Ναι, αυτά λέγονται από κόμμα που δηλώνει κομμουνιστικό.
Όμως και στο πεδίο της εκπαίδευσης, που αποτέλεσε αιχμή της επίθεσης του συστήματος τα τελευταία χρόνια, οι δυνάμεις του ΚΚΕ σε μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικούς φρόντισαν να φτάσουν την κόντρα μέχρι τα όρια που τους επέτρεπε το σύστημα. Δεν θεωρούμε, άλλωστε, καθόλου τυχαία τη μείωση των ποσοστών και των ψήφων των δυνάμεων αυτών, στον μόνο χώρο που ξεδιπλώθηκαν πραγματικοί αγώνες και έγιναν μαζικές συνελεύσεις, στον φοιτητικό.
Με τάχα αντικαπιταλιστική ρητορική, το ΚΚΕ έχει υποστείλει εδώ και χρόνια τη σημαία του αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Οι «ανακαλύψεις» του για μη εμπλοκή των Αμερικάνων στην ελληνική χούντα, η σιωπή του τις πρώτες μέρες μετά την 7η Οκτώβρη, όταν κυριαρχούσε η αντιπαλαιστινιακή υστερία και δεν είχαν ακόμα εκφραστεί επιφυλάξεις στα πλαίσια του συστήματος, ήταν ακόμα μερικά σημάδια για να μην ακουμπήσει καυτά για τον αντίπαλό ζητήματα.
Όλη αυτή η συνεχής συμμόρφωση του ΚΚΕ έχει τα αποτελέσματά της. Οι οπαδοί του είναι όλο και πιο πολύ ψηφοφόροι και όλο και λιγότερο ενεργοί στην καθημερινή ταξική πάλη. Το ΚΚΕ, κλείνοντας διαρκώς το μάτι δεξιά, προσπαθεί να παρασύρει δεξιά και το δικό του δυναμικό. Και για να γίνουν όλα αυτά, πρέπει οι μάζες να μην είναι σε διαδικασία αγώνα, όπου φαίνονται τα πραγματικά χαρακτηριστικά του καθενός.
Ενώ, λοιπόν, η εργατική τάξη και ο λαός είναι στη γωνία από τον αρνητικό ταξικό συσχετισμό που τους φέρνει σε πολύ δυσμενή θέση, το ΚΚΕ πανηγυρίζει (και όχι μόνο με κόρνες στο Σύνταγμα):
«Γι’ αυτό μέχρι σήμερα, με τους αγώνες μας, με το ΚΚΕ μπροστά, έχουμε πετύχει πολλά.
- Με τους αγώνες τους οι εργαζόμενοι έχουν επιβάλει την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με αυξήσεις σε μια σειρά κλάδους. Έχουν καθυστερήσει την εφαρμογή αντεργατικών νόμων.
- Με τον αγώνα τους οι φοιτητές κουρέλιασαν το νομοσχέδιο-έκτρωμα για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, ενώ η μάχη για να μην εφαρμοστεί είναι ανοιχτή. Όλοι ξέρουν πως οι νόμοι έτσι όπως ψηφίζονται, έτσι μπορούν και να μείνουν στα χαρτιά.
- Με τον αγώνα τους οι αγρότες κέρδισαν τη συμπαράσταση όλου του λαού, απέσπασαν κάποια μέτρα έστω ανακούφισης.» (www.902.gr)
Πολλές οι ερωτήσεις για αυτό το κρεσέντο εικονικής πραγματικότητας. Ποιοι είναι οι αντεργατικοί νόμοι που έχουν καθυστερήσει και ποιες οι αυξήσεις που έχουν κερδηθεί (όχι στον Ριζοσπάστη, αλλά στην πραγματικότητα); Οι φοιτητές κουρέλιασαν τον νόμο και για αυτό οι δυνάμεις του ΚΚΕ κήρυξαν παύση αγώνων; Οι αγρότες αγωνίστηκαν για να κερδίσουν τη συμπαράσταση;
Το ΚΚΕ μπορεί να κερδίζει σε ψήφους απελπισίας και έλλειψης κινήματος. Όμως φτιάχνει παλάτια στην άμμο.
Από την άλλη, τη δουλειά του κάνει ή μάλλον τη δουλίτσα του.
Όσο οι κομμουνιστικές δυνάμεις αδυνατούν να ανοίξουν έναν άλλο δρόμο, τόσο η απελπισία θα βρίσκει αποδέκτες. Στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΚΚΕ ή σε όποιον κάθε φορά παίρνει τη σκυτάλη των κάλπικων ελπίδων και των σωτήρων.
