Τη Δευτέρα 1 Ιουλίου πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Δ.Σ. του Συλλόγου Προσωπικού Εθνικού Τυπογραφείου και των εκπροσώπων του στο επόμενο συνέδριο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (ΟΣΥΠΕΣΔΔΑ).
Στις εκλογές συμμετείχαν ως παρατάξεις η Αγωνιστική Κίνηση Εθνικού Τυπογραφείου (ΑΚΕΤ), που υποστηρίζεται και από την Ταξική Πορεία, και η κυβερνητική ΔΑΚΕ. Επιπλέον, συμμετείχαν ένας ανεξάρτητος υποψήφιος προερχόμενος από τον χώρο της ΠΑΣΚ και μια ανεξάρτητη μεμονωμένη υποψήφια υπό τον τίτλο «Ανεξάρτητη Φωνή του Εθνικού Τυπογραφείου».
Η ΑΚΕΤ, για πρώτη φορά, κατάφερε να υπερδιπλασιάσει τις δυνάμεις της και να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία του Δ.Σ. Στην εκλογή δε των αντιπροσώπων για το επόμενο συνέδριο της ΟΣΥΠΕΣΔΔΑ, όπου δεν συμμετείχαν οι δυο ανεξάρτητοι μεμονωμένοι υποψήφιοι, η ΑΚΕΤ σχεδόν τριπλασίασε τις ψήφους της! Στη συγκρότηση του Δ.Σ. που έγινε μετά τις εκλογές, η ΑΚΕΤ, συνεπής στη γραμμή που ακολουθούσε όλα αυτά τα χρόνια περί συγκρότησης προεδρείου στη βάση των θέσεων και του αγωνιστικού προγράμματος δράσης, και έχοντας την απόλυτη πλειοψηφία, εξασφάλισε, με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ., όλες τις θέσεις.
Αυτή η μεγάλη εκλογική ανατροπή ήταν ξαφνική αλλά όχι τυχαία. Αποτέλεσε προϊόν μιας σειράς ευνοϊκών συγκυριών και όχι μόνο. Συγκυριών που είχαν να κάνουν, κατ’ αρχάς, με τη συνταξιοδότηση-αποχώρηση «ιστορικών» στελεχών της ΔΑΚΕ, που της εξασφάλιζαν για δεκαετίες την πρωτοκαθεδρία και το προεδρείο. Κατά δεύτερο, με τη σχετική ανανέωση του προσωπικού λόγω των δεκάδων προσλήψεων που έγιναν την τελευταία τριετία.
Κυρίως, όμως ήταν αποτέλεσμα της, επί πάνω από 20 χρόνια, συνεπούς και συνεχούς παρουσίας της ΑΚΕΤ. Μιας παρουσίας με αναγνώριση στον χώρο και στους αγώνες, που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των εργαζομένων, οι οποίοι, μόλις δόθηκε ο «χώρος» και η ευκαιρία, στράφηκαν σ’ αυτή. Εξάλλου, στη δύσκολη τριετία που προηγήθηκε, όπου τα προβλήματα των εργαζομένων ήταν μεγάλα και η επίθεση στα δικαιώματά τους ακόμα μεγαλύτερη, η ΑΚΕΤ ήταν η μόνη δύναμη που επέμενε να «ταράζει τα νερά». Γι’ αυτό και κατάφερε να απορροφήσει τη δυσαρέσκεια των εργαζομένων για τη ΔΑΚΕ και την πολιτική της κυβέρνησης.
Το ευνοϊκό αυτό αποτέλεσμα δείχνει μια διάθεση του κόσμου να γυρίσει σελίδα και να στραφεί σε αγωνιστική κατεύθυνση αλλά, σε καμία περίπτωση, δεν σημαίνει εφησυχασμό. Μετά από δεκαετίες κυριαρχίας των δυνάμεων της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ, το αποτέλεσμα αυτό είναι θετικό κι ελπιδοφόρο, ωστόσο θέτει καθήκοντα και υποχρεώσεις προκειμένου να σπάσει τη λογική της ανάθεσης που έχουν για χρόνια καλλιεργήσει οι κυρίαρχες δυνάμεις, να συμβάλει στην αγωνιστική έκφραση των εργαζομένων, να έχει συνέχεια.
